شناسایی و مقایسه ادراک اقلیمی شهروندان در طبقات مختلف دمایی شهر اصفهان
محسن ویسی
1
,
مژگان احمدی ندوشن
2
1 - کارشناس ارشد آموزش محیط زیست، گروه محیط زیست، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران.
2 - دانشیار گروه محیط زیست، مرکز تحقیقات پسماند و پساب، واحد اصفهان(خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران.
کلید واژه: تغییرات اقلیمی, جزیره حرارت شهری, ادراک اقلیمی, اصفهان,
چکیده مقاله :
چکیده: شناسایی ادراک اقلیمی شهروندان یکی از ارکان مهم برای تدوین سیاست‌های مرتبط با کاهش اثر جزیره حرارت است. در این مطالعه به بررسی برخی از جنبه‌های مؤثر بر ادراک اقلیمی و ارتباط آن با خصوصیات فردی در شهر اصفهان پرداخته شده است. برای این منظور، هستة مرکزی شهر اصفهان به 4 طبقه دمایی بین دو حد 27 تا 43 درجه سانتیگراد تفکیک گردید. تعداد 100 فرد از هر طبقه به‌صورت اتفاقی غیر تصادفی انتخاب و اطلاعات فردی به همراه ادراک آن‌ها از افزایش دما، بروز اختلال در زندگی، تفاوت‌های دمایی وابسته به مکان و تمایل داوطلبانه برای تغییر رفتار جمع‌آوری گردید. نتایج نشان داد که با افزایش دما در هر یک از طبقات دمایی، نظر شهروندان بر افزایش دشواری زندگی و تلاش برای انطباق با دماهای بالا بیشتر است. آن‌ها نشان دادند که دمای هوا در داخل شهر اصفهان به‌صورت نسبی از دمای هوا در نواحی روستایی پیرامون شهر بیشتر است. در خصوص ادراک جزیره حرارت شهری، همبستگی معنی‌داری بین شدت جزیره حرارت با سن و سطح سواد به دست آمد. افزایش دما پاسخی مشابه بین تمامی مصاحبه‌شوندگان در تمامی بخش‌های شهر بوده و وجود جزیره حرارتی شهری باعث بروز اختلال‌های متفاوت (از نظر شدت) در زندگی افراد مختلف ساکن در طبقات دمایی متفاوت شده است. به‌طورکلی، افرادی که در سن پایین هستند و همچنین دارای تحصیلات بالاتری هستند می‌توانند به عنوان گروه‌های هدف در بهبود شرایط خود اقلیمی و مشارکت حداکثری شهروندان به عنوان مبنا قرار گیرند.
Abstract: Identification of citizens' climate perception is one of the key elements in formulating policies related to mitigating the heat island effect. This study also examines some influential aspects of climate perception and its relationship with individual characteristics in the city of Isfahan. For this purpose, the central core of Isfahan City was divided into four temperature zones ranging from 27 to 43 degrees Celsius. A random sample of 100 individuals was selected from each temperature zone, and their personal information, along with their perception of temperature increase, disruption in life, location-dependent temperature differences, and voluntary willingness to change behavior, were collected. The results showed that as the temperature increased in each temperature zone, citizens' views on the increased difficulty of life and efforts to adapt to higher temperatures were more pronounced. They indicated that the air temperature inside Isfahan City is relatively higher than in the surrounding rural areas. Regarding the perception of the urban heat island, a significant correlation was found between the intensity of the heat island and age, and educational level. The temperature increase elicited similar responses among all interviewees in all parts of the city, and the existence of an urban heat island has led to various disturbances (in terms of intensity) in the lives of different individuals residing in different temperature zones. Overall, attention can be focused on individuals in younger age groups and those with higher education as target groups for improving their climatic conditions and maximizing citizen participation as a benchmark.
