کاربرد قاعده فقهی الزام در عقود و ایقاعات
محورهای موضوعی : جامع الفقهیه
حامد شیرکوند
1
(
مسؤول مکاتبات
)
سید محمد رضا آیتی
2
(
ندارد
)
کلید واژه: قاعده الزام, احوال شخصیه, فتوا, نظام حقوقی, عقود و ایقاعات,
چکیده مقاله :
قاعده فقهی الزام هم چون سایر قواعد فقهی در نظام حقوقی ایران تأثیر گذاشته است و قانونگذار برمبنای این قاعده در بحث احوال شخصیه فتوای علمای سایر مذاهب اسلامی و ادیان آسمانی راپذیرفته است. قاعده فقهی الزام از بهترین قواعد نظم دهنده میباشد که شارع مقدس آن را به جهتراحتی و تخفیف امت اسلامی تقریر نموده است و بر طبق روایات در فقه شیعه مجرای حضور فتاوایسایر ادیان، بیشتر از موارد ذکر شده در قانون اساسی ایران میباشد، و قانونگذار میتوانست تفسیرخود را از بحث احوالات شخصیه تغییر دهد یا با بکار بردن قاعده الزام به عنوان یک ماده قانونی درمقام تنظیم روابط اقتصادی و اجتماعی میان شیعه و غیر شیعه در ابواب مختلف عقود و ایقاعات وملزم کردن سایر ادیان به اعتقاداتشان، منافع زیادی را نصیب شیعیان گرداند. آسیب شناسی اینمسئله به بسیاری از شبهات در خصوص حقوق ویژهی اقلیت های دینی در نظام حقوقی ایران پاسخخواهد داد.
The jurisprudential commitment rule as well as the other rules affected on the Iranian legal system, Legislature Legislator based on this rule accepts the fatwas of jurisprudence non-Shia and divine religions in the discussion of personal status law. " jurisprudential commitment rule " Is the best legal obligation of the disciplinary rules that the holy legislator lectures it for convenience and discounts of the Islamic community And, according to the tradition in Shiite jurisprudence the duct attend of fatwas of other religions, most of the items listed in the Iranian Constitution to be fitted, And legislator can by change their interpretation of personal status discuss, Or by applying the " jurisprudential commitment rule " as article By setting up economic and social relationships between Shia and non-Shiite Iran in various contracts and unilateral legal act, And Forcing the other religions to their beliefs, Given the great interest to Shia.The pathology of this issue answers to many of the questions regarding the special rights of the religious minorities in Iran's legal system.
