نقدی بر نجاست ذاتی اهل‌ کتاب

محورهای موضوعی : جامع الفقهیه

محمدمهدی تقدیسی ¹ (دانش آموخته‌ی دکتری دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، گروه علوم قرآن و حدیث، تهران، ایران.)
کاظم قاضی‌زاده ² (استاد‌یار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، گروه علوم قرآن و حدیث، تهران، ایران)

تاریخ دریافت : 1390/08/22 تاریخ پذیرش : 1390/08/22 تاریخ انتشار : 1390/07/01

کلید واژه: اهل‌کتاب, طهارت, نجاست, مشرک, پلیدی, نجس,

چکیده مقاله :

در دوران حاضر که عصر ارتباطات نام گرفته است، هم زیستی، تعامل و تبادل تجارب بین انسان ها و جوامع بشری ضروری می نماید. اسلام حضور همه جانبه ی دین را در عرصه های گوناگون و از جمله در روابط مسلمانان با دیگر افراد را می شمارد. روابط با غیرمسلمانان از زوایای گوناگونی در قرآن کریم با معیارهای مشخص مطرح است. به همین ترتیب از فقه نیز انتظار می رود در پاسخ گویی به پرسش هایی که در حوزه ی روابط انسانی و تعامل و هم زیستی با پیروان دیگر ادیان طرح می گردد، حضور فعال داشته باشد. بی تردید فقهای پیشین در این ارتباط مطالبی را عنوان نموده اند، اما با توجه به مقتضیات دوران حاضر، این پاسخ ها نیازمند بررسی مجدد است. از این منظر فتوای عدم طهارت اهل کتاب در این مقاله مورد توجه قرار گرفته است. اگرچه به گفته ی وحید بهبهانی این فتوی، شعار شیعه شده و به قول صاحب مدارک، شیعه را با این فتوی می شناسند؛ اما محققین و فقهای معاصر تردیدهایی جدی نسبت به ادله ی این فتوی که از مباحث اختلافی شیعه و عامه نیز می باشد، ابراز داشته اند. در مقاله ی حاضر تلاش شده است، ادله ی چهارگانه ی این مسأله بررسی گردد و پس از اثبات ناتمامی این ادله در مقابل، ادله ی طهارت اهل کتاب تشریح و تقویت شود. در پایان مؤیداتی فقهی بر طهارت اهل کتاب ارائه شده است.

چکیده انگلیسی:

In the modern era - is called communication time - symbiosis, interaction and experience exchange among human beings are vital and necessary. Islam deems necessary the multilateral presence of religion in diverse fields of life, one of which is connections of Muslims with others. Relationships with nonMuslims have been brought up in the Qur’an from different aspect and with various criterions. In the same way, efficient answering to questions concerning human relationships, interaction and symbiosis with the followers of other religions is expected from Islamic Jurisprudence. Certainly previous jurists have provided some answers in this ground, but nowadays in the light of new requirements, these answers need further study. Therefore, this paper has noticed the verdict of ritual impurity of the people of the sacred book. Although some jurists like Vahid Behbahani has said this verdict has turned to emblem of Shi’a and despite the statement of author of Madarek: “ Shi’a is known with the verdict”, but modern researchers and jurists express serious hesitation about reasons of this judgment which is also one of controversial matters between sunnism and shi’ism.  In this article, the four proofs (two verses from Holy Qur’an: 28 of Toba and 125 Anaam; traditions and consensus) of this verdict have been reviewed and their inaccuracy proved.