برآورد ظرفیت مالیاتی استان‌های کشور

محورهای موضوعی : اقتصاد کاربردی

احمد سرلک ¹

1 - ندارد

تاریخ دریافت : 1390/05/25 تاریخ پذیرش : 1390/09/22 تاریخ انتشار : 1390/04/01

کلید واژه: ظرفیت مالیاتی, داده‌های تابلویی, مالیات مستقیم, مالیات غیر مستقیم,

چکیده مقاله :

در این مقاله سعی شده است که با بکار گیری داده های تابلویی ظرفیت مالیاتی استان های کشور ، در دوره زمانی(1387-1380) برآورد گردد. نتایج نشان می دهد که از ظرفیت مالیاتی استان های کشور به طور کامل استفاده نمی شود.علیرغم آنکه در برخی از استانها نسبت درآمد مالیاتی به ظرفیت مالیاتی به آرامی در حال افزایش است اما در مجموع نسبت فوق برای تمامی استانها از روند تقریبا" ثابتی بر خوردار بوده و نوسانات آن بسیار محدود می باشد که محدود بودن این دامنه نوسانات بیشتر به این دلیل است که سهم بالایی از ظرفیت مالیاتی فعلی استانهای کشور مورد استفاده قرار نمی گیرد. شکاف میان ظرفیت مالیاتی و مالیات اخذ شده، بیشتر در مالیاتهای مستقیم و به ویژه در بخش خدمات مشاهده می شود. همچنین برآوردها نشان می دهد که تلاش یکسان در استانهای کشور جهت اخذ مالیات مستقیم صورت نمی گیرد. شکاف در مالیاتهای غیر مستقیم نیز با شدت کمتری قابل مشاهده است . و در تمامی استانهای کشور باستثناء استان تهران واصفهان در صد بسیار پایینی از ظرفیت مالیاتی غیر مستقیم مورد استفاده قرار می گیرد.

چکیده انگلیسی:

The present article tries to estimate the tax capacity of provinces in the Country between 1380-1387 through the application of panel data. The results indicate that the tax capacity of the provinces are not utilized completely. Despite the fact that the ratio of the income to tax capacity is smoothly increasing in some provinces of  the country,but in sum the said ratio has a astable trend for all the provinces in general, whose fluctuations are very limited. The limitation of the range of these fluctuations is mostly due to the fact that a higher portion of present tax capacity of provinces in the country is not being used.The gap existing between the tax capacity and collected taxes is mostly observed in direct taxes, especially in the services sector. Estimations also indicate that there is no concerted effort to collect direct  taxes  in the provinces of the country. The gap among indirect taxes is less observable and in all provinces of the country except for the provinces of Tehran and Isfahan, a very low percentage of indirect tax capacity is being utilized.