بررسی مزیت نسبی تولید کشمش در استان زنجان و تعیین ساختار بازار داخلی آن

محورهای موضوعی : اقتصاد کاربردی

دینا رجایی ¹ ( مسئول مکاتبات )
یدالله رجایی ² ( ندارد )
کریم امامی جزه ³ ( ندارد )

تاریخ دریافت : 1394/05/10 تاریخ پذیرش : 1394/05/10 تاریخ انتشار : 1393/09/01

کلید واژه: : مزیت نسبی, ساختار بازار, کشمش, زنجان.&#x0D, &#x0D, طبقه بندیJEL: Q17,

چکیده مقاله :

هدف آرمانی این تحقیق شناسایی توانمندی های استان زنجان در تولید و صادرات محصول کشمش است. در این راستا ساختار بازار داخلی محصول کشمش در ایران و نیز مزیت نسبی تولید این محصول در استان زنجان مورد بررسی قرار گرفته است. بخشی از اطلاعات مورد نیاز به طریق پرسشنامه و بخشی دیگر از سایت های FAO و ... جمع آوری شده اند. در این مطالعه از ماتریس تحلیل سیاستی (PAM) و شاخص RCA برای محاسبه مزیت نسبی و نیز شاخص های CRn و HHI برای تعیین ساختار بازار استفاده شده است. نتایج به دست آمده از ماتریس تحلیل سیاستی (PAM) حاکی از آن است که تولید کشمش در استان زنجان دارای مزیت نسبی می باشد (68/0DRC =) و همچنین تولید این محصول دارای سودآوری اجتماعی (7/5،631،358NSP = ) و منفعت اجتماعی (0/69= SCB) است. نتایج حاکی از یارانه غیرمستقیم بر نهاده های قابل تجارت (69/0 = NPIC) و مالیات غیرمستقم بر محصول (14/0 = NPC) است. مالیاتی که دولت به صورت غیرمستقیم بر محصول در نظر گرفته است (68/0= EPC) بیش از یارانه ای است که بابت نهاده ها پرداخت می نماید. نتایج بیانگر وجود مزیت نسبی در تجارت کشمش است (36/12= RCA) و در نهایت نتایج نشان می دهند بازار کشمش ایران به صورت انحصارچندجانبه است (43/49= CR4)، (729/9= HHI).

چکیده انگلیسی:

In this research we are investigating the potentials of raisin production in Zanjan province of Iran. We applied PAM matrix, RCA and HHI indices to identify the domestic market structure and to see whether Zanjan has comparative advantage in production of raisin. We    used both mailed questionnaires and information provided by FAO and our results confirmed that government subsidies are important elements in this market.