نقش‏ مدیریت‏ ریسک‏ در‏ تعدیل‏ مدل‏های‏ تک‏ و‏ چند‏ عاملی‏ قیمت‏گذاری‏ دارایی‏های‏ سرمایه‏ای‏ و‏ مقایسه‏ پذیری‏ آن‏ها‏ با‏ رویکرد‏ آزمون‏ GRS

محورهای موضوعی : دانش مالی تحلیل اوراق بهادار

میثم جعفری پور ¹ , محمد رمضان احمدی ² , اسماعیل مظاهری ³ , سید عزیز آرمن ⁴

1 - دانشجوی دکتری حسابداری، دانشکده اقتصاد و علوم اجتماعی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
2 - استادیار گروه حسابداری، دانشکده اقتصاد و علوم اجتماعی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران. (نویسنده مسئول)
3 - استادیار گروه حسابداری، دانشکده اقتصاد و علوم اجتماعی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
4 - استاد گروه اقتصاد، دانشکده اقتصاد و علوم اجتماعی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

تاریخ دریافت : 1400/07/20 تاریخ پذیرش : 1401/03/18 تاریخ انتشار : 1401/06/01

کلید واژه: مدل‌های‏ چندعاملی‏ قیمت‌گذاری‏, ‏ بازده‏ مورد‏ انتظار, ‏ عامل‏ مدیریت‏ ریسک, ‏ آزمون‏ GRS,

چکیده مقاله :

هدف این پژوهش معرفی مدیریت ریسک به‌عنوان عامل ایجاد کننده صرف ریسک در مدل‌های قیمت‌گذاری دارایی‌های سرمایه‌ای (CAPM) و چندعاملی فاما و فرنچ است. برای پاسخ به سؤالات پژوهش از اطلاعات 120 شرکت پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران طی بازه زمانی 1399-1390 استفاده شده است. هم‌راستا با پژوهش‌های فاما و فرنچ، از بازده ماهانه سبد‌ها جهت تجزیه‌وتحلیل استفاده شده است. به کمک رویکرد رگرسیون‌ داده های تابلویی و انجام آزمون GRS، عملکرد مدل‌های تعدیل‌شده با عامل مدیریت ریسک و مدل‌های متداول در توضیح بازده سهام مقایسه شدند. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که عامل مدیریت ریسک جهت قیمت‌گذاری دارایی‌های سرمایه‌ای تأثیرگذار است و بسط مدل‌های موردبررسی پژوهش با این عامل و تشکیل مدل‌های تعدیل‌شده، باعث بهبود عملکرد آن مدل‌ها در توضیح تفاوت بازده سهام می‌شود. نتایج همچنین نشان داد که مدل شش عاملی تعدیل‌شده با مدیریت ریسک در مقایسه با مدل‌های سه و پنج عاملی تعدیل‌شده و CAPM تعدیل‌شده با مدیریت ریسک، عملکرد بهتری نشان می‌دهد.

چکیده انگلیسی:

The aim of this study is to introduce the Risk Management Factor (RMF) as a risk premium factor in capital asset pricing model (CAPM) and multi-factorial models of Fama and French. To answer the research questions, the information of 120 firms listed on the Tehran Stock Exchange during the period 2011-2020 has been used. According to Fama and French research, the monthly returns of the portfolios have been used for analysis. Then, using the panel data regression approach and GRS test, the performance of the adjusted models with magnet effect was compared with the conventional models in explaining the stock returns. The results showed that Risk Management factor (RMF) is effective for pricing capital assets and the development of research models with this factor and the formation of corresponding adjusted models, improves the performance of those models in explaining the difference in stock returns. The results also showed that the adjusted six-factor model with the Risk Management factor showed better performance compared to the adjusted three and five-factor model and the adjusted CAPM with the Risk Management factor.‏

منابع و مأخذ:

• اعلمی فر، ساناز؛ خانی، عبداله و امیری، هادی (1399). توسعه مدل‌های عاملی قیمت‌گذاری فاما و فرنچ با استفاده از عامل بنیادی مبتنی بر ویژگی‌های حسابداری. مجله پیشرفت‌های حسابداری. سال 12، ص 67-105.


• رهنمای رودپشتی، فریدون؛ امینی، هادی؛ نوروزی، محمد و عزیزی، فرهاد (1400). ارزیابی مدیریت ریسک شرکت با استفاده از کاربرد تصمیم‌گیری چندمعیاره خاکستری با وزن آنتروپی. فصلنامه مهندسی و مدیریت اوراق بهادار، شماره 46، بهار 1400، ص 495-516.


• سلیمانیان، غلامرضا؛ فروغی، داریوش و امیری، هادی (1398). بسط مدل‌های عاملی قیمت‌گذاری دارایی‌های سرمایه‌ای از طریق قیمت‌گذاری عوامل ارزش، مومنتوم و کیفیت سهام. فصلنامه حسابداری مالی. سال 11، شماره 44، ص 37-62.


• صالحی، مهرداد؛ حجازی، رضوان؛ طالب‌نیا، قدرت‌اله و امیری، علی (1398). ارائه الگوی تعدیلی از مدل‌های ارزش‌گذاری دارایی‌های سرمایه‌ای با استفاده از ریسک درماندگی مالی و چرخه عمر شرکت. مجله راهبرد مدیریت مالی، سال 7، شماره 24، ص 95-122.


• قادری، صلاح‌الدین؛ لشکری، زهرا؛ تاری وردی، یداله و کیقبادی، امیررضا (1399). مدل مدیریت ریسک شرکتی و پیامدهای آن بر عملکرد حسابداری و اقتصادی شرکت. حسابداری مالی، سال 11، شماره 13، ص 139-173.


• عیوض‏لو، رضا؛ هاشمی، یاسمن و قربانی، امیرعلی (1399). مدل قیمت‏گذاری چند عاملی در بازار سرمایه ایران. نشریه چشم‏انداز مدیریت مالی. شماره32، ص 9-32.


• Cheng, J., Elyasiani, E., & Jingyi (Jane), Jia. (2011). Institutional Ownership Stability and Risk Taking: Evidence from the Life Health Insurance Industry. The Journal of Risk and Insurance, 78(3). 609–641. http://www.jstor.org/stable/23019985


• (2013). Internal Control – Integrated Framework, Executive Summary and Committee of Sponsoring Organisations, available at: www.coso.org


• De Andreis, F., & Florio, M. (2019). Risk Management Instruments, Strategies and Impacts in the Complex Organizations. American Journal of Industrial and Business Management, 9, 1157-1167. doi:10.4236/ajibm.2019.95078.


• Malik, F., & Mahbub, M. Z., & Buckby, S. (2020). Enterprise risk management and firm performance: Role of the risk committee. Journal of Contemporary Accounting & Economics, 16(1).

 

• Fama, E., & French, K. (2018). Choosing factors. Journal of Financial Economics. 128(2), 234-252. doi:10.1016/j.jfineco.2018.02.012.


• Fama, E., & French, K. (2016). Dissecting anomalies with a five-factor model. The Review of Financial Studies, 29(1), 69–103. doi:10.1093/rfs/hhv043.


• Fama, E., & French, K. (2014). Size, value and momentum in international stock returns. Journal of Financial Economics, 105(3), 457-472.


• Li, L. S. (2018). A Study on Enterprise Risk Management and Business Performance. Journal of Financial Risk Management, 7, 123-138. doi:10.4236/jfrm.2018.71008.


• Markowitz, H. (1959). Portfolio allocation: E_cient divarication of investments. New York: John Wiley & Sons Press.


• Ohlson, J. A., & Bilinski, P. (2015). Risk versus anomaly: A new methodology applied to accruals. The Accounting Review, 90(5), 2057–2077. doi:2308/accr-50984.


• Sharp, W. F. (1960). Capital asset prices: A theory of market equilibrium under conditions of risk. Journal of finance. 19(3). 425-442.