بررسی تحلیلی تأثیر کاربرد نرم افزارهای دیجیتال بر ارتقاء خلاقیت در آموزش طراحی معماری
محورهای موضوعی : معماریمازیار آصفی 1 , الناز ایمانی 2
1 - دانشیار دانشکده معماری، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران.
2 - دانشجوی دکتری معماری اسلامی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران.
کلید واژه: فرایند طراحی معماری, نر مافزارهای دیجیتال, ابزاردستی, ارتقاء خلاقیت, آموزش طراحی معماری,
چکیده مقاله :
فناور یهای دیجیتال اطلاعات و نفوذ نرم افزارها به حوزه معماری، ابزار طراحی معماری را متحول کرده و شرایط بحث برانگیزیرا نسبت به ابزاردستی در محی طهایی جدید باقابلی تهای متنوع پدید آورد هاند. در این شرایط خلاقیت از حوزه هایی است که درفرایند طراحی، به نحوی دچار چالش م یشود. هدف تحقیق بررسی نسبت بین ابزارهای طراحی، فرایند طراحی معماری، خلاقیتو میزان موفقیت ابزارهای مذکور در ارتقاء این نسبت است. در پژوهش پیشرو با رویکردی تحلیلی- تطبیقی، به دو روش کیفیو کمّی و با مطالعه میدانی در جامع ههای آماری تعریف شده، جایگاه، کاربرد و توانایی ابزا رهای طراحی در فرایند طراحی و درارتقاء خلاقیت در حل مسئله معماری ارزیابی شده است. سازما ندهی بهر هگیری صحیح از نرم افزارهای دیجیتال در فرایند طراحیمعماری با روش توسعه سیستم ها از نوع مدل فازبندی و برنامه ریزی راهبردی حرکت به سمت ساختارهای پویا و هدفمند م یتواننددر جهت ارتقاء خلاقیت در آموزش طراحی معماری مفید واقع گردند.
Digital technologies and the influences of software on the field of architecture, have changed architectural designtools and created questionable situation to deal with hand tools in a new condition with diverse capabilities. Eachhand tools and digital applications, in the design process, have their own features and requirements and may somehowchallenge the creativity in this process. So that students can take advantage of these technologies to try knowledge,ideas and demands with the mixed abilities. Creativity is a subjective process consisting of the ingenuity and flexibilityand design process is based on creative developing that can be expressed by utilizing the tools of architectural design.During the design process, students thoughts acts like an intricate process of mental activity and interacts betweencreative and critical thinking.The main purpose of this study is to evaluate the relationship between creativity, architectural design tools, architecturaldesign process and success rate of these tools in the promotion of this ratio.Hence reviewing of the nature, type, statusand application design tool in architectural design process and comparing their efficiency analysis to achieve creativedefined in this study is very important.This paper has a comparative- analytical approach. So, after reviewing related literature, the research model isdeveloped. In the next step in a defined statistical community in a field study, status and application of design toolsin all phases of the architectural design process are compared with each other about their various aspects and in thisway the ability of each to promote creativity in problem-solving process in architecture, is evaluated. The comparisonis carried out in two phases of qualitative (observation, interviews and document analysis) and quantitative(questionnaire) methods in architectural design studios, in academic and professional environments in Iran.Finally, summing up the conducted assessments, results of the research is obtained with multiple comparisons. Basedon qualitative research, taking advantage of different types of software, specially the kinds of synchronicity, havegreat success in design process and in the final stage of that. This option is relative in the first stage of the process anddepends on the knowledge of Individuals towards software and their type. Quantitative analysis also has confirmedthis findings and endorsed the active and effective role of software and the need to complete mastery over them,in architectural design process, both in faculties and professional communities. In the current era, correct use ofdigital technologies in the process of architectural design, should be organized. Considering the systems developmentmethod of phasing models for different layers of architectural design, including digital technologies, and strategicplanning for moving towards a dynamic and targeted structures can be helpful to promote skills related to subject,intellectual procedures and motivation in architectural design process.Therefore architectural design education withregard to the role of digital technologies and their comprehensive development, need to keep pace with all levels ofstrategic and practical plans to promote creativity in the process of architectural design in architectural studios.
1. آصفی، مازیار؛ و ایمانی، الناز. (1393). ارزیابی و شناخت عوامل مؤثر بر جهتدهی خلاقانه به معماری معاصر در مسیر تعاملی نو باارزشها و سنتهای پایدار. دو فصلنامه طرح و نماد، 6 (8)، 125-139.
2. ادیبی، علیاصغر. (1382). آتلیههای فضا نگاری و نقش آنها در آموزش معماری. هنرهای زیبا، 15 (15)، 69-79.
3. خسروی، خسرو. (1383). طراحی برای خلاقیت. مجله تندیس، (26)، 14-15.
4. خیابانیان، علی. (1388). خلاقیت در فرایند طراحی معماری. تبریز: انتشارات مهرایمان.
5. رضائی، حسن؛ و اعتصام، ایرج. (1395). آموزش اسکیس، ازنظر تا عمل. نشریه هویت شهر، 10 (3)، 17-30.
6. سلیمانی، محمدرضا؛ اعتصام، ایرج؛ و حبیب، فرح. (1395). بازشناسی مفهوم و اصول هویت در اثر معماری. نشریه هویت شهر، 10 (1)، 15-26.
7. شریف، حمیدرضا. (1393). تعامل مدرس و دانشجو در کارگاه طراحی معماری (تفکر انتقادی مدرس و تفکر خلاق دانشجو). فصلنامه آموزش مهندسی ایران، 16 (64)، 23-38.
8. غریبپور، افرا. (1393). مقایسه تحلیلی ترسیم با دست و رایانه در فرآیند طراحی معماری. نشریه هنرهای زیبا، 19 (1)، 5-14.
9. کلینی ممقانی، ناصر؛ و عظیمی، سمانه. (1390). تأثیر طراحی با دستآزاد (اسکچ) در فرایند طراحی. هنرهای زیبا، 3 (46)، 75-85.
10. گلابچی، محمود؛ اندجی گرمارودی، علی؛ و باستانی، حسین. (1390). معماری دیجیتال: کاربرد فناوریهای CAM/CAE/CAD در معماری. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
11. گنجی خیبری، ابوالفضل؛ و دیبا، داراب. (1393). تبعیت فرم از داده: معماری زمینهگرا در عصر دیجیتال. انجمن علمی معماری و شهرسازی ایران، 1 (10)، 63-82.
12. لاوسون، برایان. (1387). طراحان چگونه میاندیشند؟ ابهامزدایی از فرایند طراحی. (حمید ندیمی، مترجم). تهران: انتشارات دانشگاه شهید بهشتی. (نشر اثر اصلی 1980).
13. لنگ، جان. (1386). آفرینش نظریه معماری، نقش علوم رفتاری در طراحی محیط. (علیرضا عینیفر، مترجم). تهران: انتشارات دانشگاه تهران. (نشر اثر اصلی 1987).
14. محمودی، امیرسعید. (1378). آموزش روند معماری. هنرهای زیبا، (4و5)، 73 -80.
15. مرادی، کریم؛ و احسنی، امیر. (1394). مقایسه تطبیقی دیدگاه اسلامی و دیگر مکاتب فکری در نسبت میان انسان و تکنولوژی و کارکرد آن در جامعه و محیط کالبدی. نشریه نقشجهان، 5 (1)، 85-99.
16. وفامهر، محسن. (1390). بررسی وضعیت موجود آموزش مهندسی معماری در ایران در انجمن آموزش مهندسی ایران. مجموعه مقالات آموزش مهندسی. دومین کنفرانس آموزش مهندسی با نگرش به آینده. آبان 10-11. اصفهان: دانشگاه صنعتی اصفهان. بازیابی 23 مهر، 1395، از http://www.isee.ir/fa/AnnouncementDetails.aspx?AnnouncementId=11
17. هادیان، محمد؛ و پورمند، حسنعلی. (1393). طرحمایه در معماری: یک ضرورت در فرایند طراحی و چالشهای آموزش آن در دانشکدههای معماری. دو فصلنامه هنرهای کاربردی، (4)، 73-80.
18. Aagaard, J. (2015). Drawn to distraction: a qualitative study of off-task use of educational technology. Computers & Education, 87, 90-97.
19. Amabile, T. M. (1990). Cataloguing creativity. Review of J. S. Dacey, Fundamentals of creative thinking. Contemporary Psychology, 35, 451.
20. Ching, F. D.K., & Juroszek, S. P. (2010). Design Drawing. (2nd Edition). John Wiley & Sons, Inc.: New Jersey.
21. Crowe, N. A., & Laseau, P. (1984). Visual Notes for Architects and Designers. Van Nostrand Reinhold Co.: New York.
22. Langsdorf, L. (2016). From Interrelational Ontology to Instrumental Ethics: Expanding Pragmatic Postphenomenology. Techné: Research in Philosophy and Technology, 20 (2),112-128.
23. Lockard, W. K. (1982). Design Drawing. Revised Edition. Van Nostrand Reinhold Co.: New York.
24. Rosenberger, R., & Verbeek, P. P. (2015). A field guide to postphenomenology. In R. Rosenbergerer & P. Verbeek (Eds.), Postphenomenological Investigations: Essays on Human-Technology Relations: Postphenomenology and the Philosophy of Technology (pp. 9-41). Lexington Books.
25. Sternberg, R. J. (1988). A three facet model of creativity In R.J. Sternberg (Ed.). The nature of creativity. Cambridge: Cambridge University Press.