باز زنده سازی در تقابل دو رویکرد جایگزینی اقشار اجتماعی و ماندگاری ساکنین (مطالعه موردی: محله اوچدکان اردبیل)

محورهای موضوعی : طراحی شهری

سیده زیبا عقیلی ¹ , ناصر بنیادی ²

1 - د‌‌‌انش آموخته کارشناسی ارشد‌‌‌ طراحی شهری، واحد‌‌‌ تهران مرکزی، د‌‌‌انشگاه آزاد‌‌‌ اسلامی، ایران
2 - رئیس گروه مطالعات طراحی و برنامه ریزی شهری، مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی

تاریخ دریافت : 1348/10/11 تاریخ پذیرش : 1348/10/11 تاریخ انتشار : 1348/10/11

کلید واژه: باز زنده سازی, ماندگاری ساکنین, محله اوچدکان, جایگزینی اقشار اجتماعی, بافت کهن,

چکیده مقاله :

ترک ساکنین بومی و اصلی محله های تاریخی و قدیمی شهر و جایگزینی مهاجرین با سطح درآمد پایین پیامدهایی چون شکل گیری کانونهای بزهکاری، بحران هویت، توسعه افقی شهر، ایجاد شهرک های پیرامونی و حومه ای، مشکل تامین زیرساخت ها را به دنبال دارد. بنابراین ضرورت دارد در تقابل دو رویکرد جایگزینی اقشار اجتماعی و ماندگاری آنها مطلوبترین رویکرد بازسازی بکار گرفته شود. این پژوهش برآن است که این مسئله را در محله اوچدکان اردبیل بررسی کند. ار نظر روشناسی بر اساس ماهیت پژوهش از نوع کاربردی و بر اساس هدف از نوع توصیفی موردی و علی است. در گرداوری داده ها از روش اسنادی و مشاهدات میدانی و در تجریه تحلیل داده ها از روش t تک نمونه ای و آمار توصیفی استفاده شده است. از نتایج پژوهش می توان به ساخت اجتماعی و ساخت اقتصادی همگن در محله، کم بودن شکاف اجاره املاک و شکاف قیمت املاک در محله اشاره نمود

چکیده انگلیسی:

As the local and original residents of historical neighborhoods of a city leaves the districts and they are replaced by low-income migrants, many problems are observed in the city. The most important of these problems are including development of criminal centers, identity crisis, horizontal development of city, creation of periphery and suburb towns, and challenges in infrastructure development. Therefore, it is necessary to apply the best restructuring strategy to the two conflict approaches of Gentrification and Persisting residents. The problem can be observed in the old historic neighborhood of Ochdokan, Ardabil. The Ochdokan is one of the six old urban neighborhoods of Ardabil. There are some valuable and important historical monuments in the neighborhood. The residents of the neighborhood are unsatisfied because of its location, excessive crowd in daytime, physical outwearing environment, inefficient urban networks, unsuitable landuses, and incompetent structure to meets daily needs. The nonsatisfaction leads the residents to leave the area. The objective of this research is to address the problem in Ochdokan, Ardabil, Iran. This is an applied research in nature of the study. In terms of purpose, this study is a causal and descriptive-analytical investigation. We have used descriptive methods and field observations to gather data. The inferential statistic T test and descriptive statistics have also been applied for analysis of the data. The real estate rent gap theory of Neil Smith is one of the most important theories about the substitution of social classes as the gentrification approach. The Marxist theorists explain the gentrification process using the real estate rent gap hypothesis. The value gap hypothesis was also outlined by Hament and Randolf. When the value gap between non-accommodated houses and reformed occupied house is the maximum, the gentrification process is occurred. Lee’s humanism individualistic view is another gentrification approach in which the discussions mainly emphasize on the cultural preferences and demographic traits of the grandee and fulsome individuals.The results of the criteria and the indices of the approach for the Ochdokan have indicated that high level of literacy and social income as well as absence of eminent practitioners in the locality are representative of homogenous economic and job structure in the neighborhood. In other words, not only the social structure of the neighborhood is homogenous, but it is also homogenous for economic structure. Negligible presence of non-aboriginal residents as lessee in the area show low value of rent gap and also value gap for the neighborhood. Therefore, the stages of leaving, release, and substitution of the non-aboriginal migrant groups should occur as the initial necessity for the gentrification process via market forces. Therefore, it is necessary to keep the residents, provide them with investment opportunities and improve the physical condition.analysis of the data for the first hypothesis by SPSS has indicated that the hypothesis is significant (Alpha < 0.05). So the hull hypothesis is rejected. According to the results of this research, with a 95% of confidence, it can be concluded that applying the gentrification had unsuitable impacts upon the revitalization of the Ochdokan.

منابع و مأخذ:

1. آذر، عاد‌‌‌‌ل؛ و مؤمنی، منصور. (1380). آمار و کاربرد‌‌‌‌ آن د‌‌‌‌ر مد‌‌‌‌یریت. جلد‌‌‌‌ اول، (چاپ د‌‌‌‌وم)، تهران: سمت.
2. اسمیت، نیل. (1390). بهسازی بافت شهری از طریق اسکان جمعیت مرفه. (حسام زند‌‌‌‌حسامی، مترجم)، (چاپ اول)، تهران: د‌‌‌‌انشگاه تهران. (نشر اصلی اثر 1996)
3. بنیاد‌‌‌‌ی، ناصر. (1391). سیر تحول د‌‌‌‌ر اند‌‌‌‌یشه مرمت شهرى. هویت شهر، 6 (10)، 67-78.
4. تقوایی، مسعود‌‌‌‌؛ و غلامی، یونس. (1389). بررسی و تحلیل تئوری اعیان سازی، تغییر کالبد‌‌‌‌ی محلات مرکزی شهرها، شهرد‌‌‌‌اری‌ها، 9 (89)، 12-17.
5. حبیبی، محسـن؛ و مقصـود‌‌‌‌ی، ملیحـه. (1381). مرمـت شهری، (چاپ اول)، تهران: د‌‌‌‌انشگاه تهران
6. رضایی، نعیمه. (1388). نوسازی شهری، فرایند‌‌‌‌ی اجتماعی، نشریه اینترنتی نوسازی، 1(1)، 319-328، بازیابی 21 شهریور، 96، از http://nosazi.tehran.ir/default.aspx?tabid=69&ArticleId=4685
7. سازمان نوسازی و بهسازی شهر ارد‌‌‌‌بیل. (1384). مطالعات تد‌‌‌‌وین برنامه راهبرد‌‌‌‌ی حفظ، احیا و باز زند‌‌‌‌ه‌سازی بافت باارزش فرهنگی- تاریخی ارد‌‌‌‌بیل. ارد‌‌‌‌بیل: پد‌‌‌‌ید‌‌‌‌آورند‌‌‌‌ه.
8. شکویی، حسین؛ و تبریزی، جلال. (1382). تأثیر نوسازی شهری فن گرا بر ایجاد‌‌‌‌ حس لامکلانی: مطالعه مورد‌‌‌‌ی پروژه نواب. برنامه‌ریزی و آمایش فضا، 7 (2)، 162-141.
9. کلاین، پل. (1392). کتاب راهنمای آسان تحلیل عاملی، (صد‌‌‌‌رالساد‌‌‌‌ات،  سید‌‌‌‌جلال و مینایی، عاد‌‌‌‌ل، مترجم)، (چاپ د‌‌‌‌وم)، تهران: سمت، (نشر اصلی اثر 2010)

10. Glass, R. (1964). London: Aspects of Change. NewYork: Routledge.
11. Grifith, J. M (1995). Gentrification: Perspectives on the Return to the Central City. Journal of Planning Literature, 10(1), 241-255
12. Hackworth, J. (2002). Pos‌trecession Gentrification in New York City. Urban Affairs Review, 37 (6), 815-843.
13. Hamnett, C., & Randolph, B. (1984). The Role of Landlord Disinves‌tment in Housing Market Transformation: An Analysis of the Flat Break-Up Market in Central London. Transactions of the Ins‌titute of British Geographers, 9(3), 259-279.
14. Hamnett, C., & Williams, P. (1980). Social change in London: a s‌tudy of gentrification. The London Journal, 6(1), 51-66.
15. Kennedy, M., & Leonard, P. (2001). Dealing with Neighborhood Change: A Primer on Gentrification and Policy Choices, Washington, D.C.: Brookings Ins‌titution Center on Urban and Metropolitan Policy.
16. Davidson, M., & Lees, L. (2005). New-build ‘gentrification’and London's riverside renaissance. Environment and planning A, 37(7), 1165-1190.
17. Lees, L., Slater, T., & Wyly, E. (Eds.). (2010). The gentrification reader. (1th ed). London: Routlegde.
18. Lees, L., Slater, T. & Wyly, E. (2008). The Birth of Gentrification. New-York: Routledge.
19. Ley, D. (1996). The New Middle Class and the Remaking of the Central City. (1th ed). Oxford: Oxford University
20. Smith, N., & Williams, P. (1986). Gentrification of the City. London: Allen & Unwin.
21. Smith, N. (1982). Gentrification and Uneven Development, Economic Geography, 58(2). 139-155
22.Google earth V 7.3.2.5495. (June 10, 2016). Ardabil, Ardabil Province, Iran. 38° 14’ 31.53”N, 48° 18’ 06.07”E, Eye alt 45595 feet. DigitalGlobe 2016. http://www.earth.google.com[Augus‌t 1, 2016]