ارزیابی برنامه های تلویزیونی ورزشی منتخب در ایران بر اساس چارچوب برندسازی برنامه ای
محورهای موضوعی : مدیریت رسانهحسین زارع 1 , وحید شجاعی 2 , محمد حامی 3 , بهاره سلیمانی تپه سری 4
1 - گروه مدیریت ورزشی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران
2 - گروه مدیریت ورزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری، ساری، ایران
3 - گروه مدیریت ورزشی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران
4 - موسسه آموزش عالی غیر دولتی ادیب مازندران
کلید واژه: برند سازی رسانه, چارچوب برندسازی برنامه ای, برنامه تلویزیونی ورزشی,
چکیده مقاله :
هدف از این تحقیق، ارزیابی برنامه های تلویزیونی ورزشی منتخب در ایران بر اساس چارچوب برندسازی برنامه ای بوده است.در این تحقیق ارزیابی که به صورت کاربردی و بر اساس مقایسه ابعاد مختلف برنامه های ورزشی تلویزیونی منتخب با شاخص های برندسازی برنامه های تلویزیونی صورت گرفت، 164 نفر مشتمل بر کارشناسان رسانه و نیز مدیریت ورزشی که دانش کافی در مورد رسانه های دیداری داشتند، به عنوان نمونه تحقیق به پرسشنامه محقق ساخته 39 سوالی پاسخ دادند.یافته ها نشان داد که اکثر برنامه های تلویزیونی منتخب رویکرد ترکیبی در فعالیت خود داشته اند. برنامه ورزش و مردم با برنامه هایی مانند 90، فوتبال برتر و کاوش تفاوت معناداری از حیث میزان تأثیرگذاری شاخص‌های برندسازی رسانه ای دارد.اگرچه تفاوت هایی بین میانگین ها مشهود است. یافته های حاصل از آزمون فریدمن نشان داد که تفاوت معناداری بین اولویت برنامه های ورزشی تلویزیونی منتخب بر اساس مدل برندسازی رسانه ای وجود دارد. برنامه های 90، فوتبال برتر، کاوش، ویدئوچک، ورزش از نگاه 2، دایره طلایی، مثبت والیبال و ورزش و مردم به ترتیب بالاترین ارزش برند را دارا بوده‌اند.نتیجه کلی این تحقیق آن است که در فرآیند برندسازی برنامه های ورزشی تلویزیونی باید به مولفه های مختلفی مانند رویکرد و چشم انداز برنامه، کیفیت برنامه، عوامل اجرا از نقطه نظر مدیریتی و نیز عوامل زمینه ای توجه نمود، چرا که عدم توجه به هر یک از این فاکتورها و خرده مقیاس های زیر مجموعه آنها به طرز ساده ای آسیب های جدی به برنامه وارد می آورد.
The purpose of this study was to evaluate selected sports television programs in Iran based on the program branding framework.In this evaluation study, which was applied and based on comparing different dimensions of selected television sports programs with the indicators of branding of television programs, 164 individuals consisting of media experts as well as sports managers responded voluntarily to a researcher-made questionnaire consisting of 39 questions.Findings from the descriptive data categorized showed that most of the selected television programs (75%) had a mixed approach to their activity.There is a significant difference between program of Varzesh va Mardom and with programs such as 90, Football E Bartar and Kavosh in terms of the impact of media branding, but the difference between other television sports programs is not significant, although differences between averages are evident.The results from the Friedman test showed that there is a significant difference between the preference of the selected sports television programs based on the media branding model. By explaining that the the program 90, Football E Bartar, Kavosh, Video Check, Sport 2, Dayere Ye Talaei, Volleybal +, and Varzesh va Mardom had the highest brand value respectively.The overall conclusion of this study is that in the branding process of television sports programs, different components such as program approach and vision, program quality, management factors, and contextual factors must be considered, as the lack of attention to each these factors and their subsets of subsets simply cause serious damage to the program.
Amiri, M. (2006). “Essential Barriers and Challenges in Realizing and Implementing the Outlook Document”, Proceedings of the National Conference on Vision of the Islamic Republic of Iran, Vol 5. [Persian]
Anderson, P. (2011). “Sports Journalism (translated by Sara Kashkar and Hamid Qasemi)”, Tehran: Journal of Science and Motion, P. 139.
Bedin, A.G. (1986). “Management; Japan: Dryden press”, C.B.S. Publishing Japan, ltd.
Farhangi, A.A., Moheki, A.A. & Danai, A. (2012). “Strategic Planning in Iranian Media Organizations”, Media, Vol. 23(1) (consecutive 86). PP. 5-28. [Persian]
Farhangi, A.A., Roshandel Arbatani, T., Pourhossein, R., & Afzali Farouji, M. (2020). “Explaining the Pattern of Public Communication in Science in Scientific Programming in the Islamic Republic of Iran”, Journal of Audiovisual Media. Vol. 13(30), P. 34-62.
Farquhar, P. (1990). “Managing Brand Equity”, Journal of Advertising Research, Vol. 30, PP. 7-12.
Fathinia, M. (2010). “The Pathology of Television Sports in Terms of Addressing the Behaviors of Football Spectators”, Communication Research, No. 4.
Fazli Zadeh, I., Saei, M.H. & Pourhossein, R. (2018). “Providing HRM solutions in the field of anchors”, Audiovisual Visual Media, Vol. 11(3), PP. 90-119.
Fournier, S. (1998). “Consumers and their brands: Developing relationship theory in consumer research”, Journal of Consumer Research, Vol. 24(4), PP. 343-353.
Gardner, B.B. & Levy, S.J. (1955). “The product and the brand”, Harvard Business Review, Vol. 33, PP. 33-40.
Ghafouri, F., Rahman Seresht. H., Kouzechian, H. & Ehsani, M. (2003). “Studying Attitudes of Physical Education Specialists on the Role of Mass Media in People's Attitude to Heroic and Public Sports”, Movement, No. 16, PP. 57-78. [Persian]
Ghasemi, H., Mozafari, S.A.A. & AmirTash, A.M. (2007). “Development of sport via television in Iran”, Sport Science Research, No. 17, PP. 131-141.
Goodman, P. & Bazerman, M. (1980). “Institutionalization of Planned Organizational change”, Research in Organizational Behavior, Vol. 2.
Gray, J. & Lotz, A.D. (2012). “Television Studies: Short Introduction”, Polity Press, USA.
Greenwood, R. & Hinings, R. (1996). “Understanding Radical Organizational Change; Bringing Together the Old and the New Institutionalism”, Academy of Management Review, Vol. 21(4), PP. 1022-1054.
Guide, B. (2004). “Content analysis of Sports News on Sima Third Network at 19:45. B.Sc”, Tehran: Faculty of Voice and Broadcasting.
Hormuz, M. (2002). “Introduction to Mass Communication Theories and Concepts”, Tehran: Faran.
Karami, A., Qasemi, H. & Nemati Anaraki, D. (1391). “Content Analysis of Sports Programs of the Iranian Television Channels with a Women's Sports Approach”, Journal of Communication Research, No. 1, PP. 135-155.
Khani Malkouh, M. (2008). “Needs Assessment of the People of Tehran About IRIB”, Tehran: IRIB Research Center.
Koontz, H. et al., (1988). “Management, 8th Ed”, New York: McGraw-Hill.
Lasswell, H.D. (1948). “The Structure and Function of Communication in Society.
McDowell, W. (2006). “Issues in Marketing and Branding. In A. Albarran, S. M. Chan-Olmsted, & M.-O. Wirth (Eds.)”, Handbook of Media Management and Economics (PP: 229-249). New York: Routledge.
Motamedinejad, K. (2004). “Mass media”, Tehran: Allameh Tabatabai University Press.
Movahed, M.A., Salimi, M., Mofazfian, M., & Zahedi, H. (2020). “Providing a Paradigmatic Model of Optimal Performance of Sports Media With Professional Football Development Approach”, Journal of Communication Management in Sport Media. No. 26. PP. 20-30.
Nielsenwire. (2010). “That Was then, this is Now”, New York: The Nielsen Company. Retrieved from blog.nielsen.com/nielsenwire.
Picard, R.G. (2004). “Strategic Responses to Media Market Changes”, JIBS Research.
Price, G. (2009). “Media Management Handbook. (Translators: Taher Roshandel Arbabani; Hamid Reza Pakdel:)”, Tehran: Soroush Publications.
Sarukhani, B. (2002). “Sociology of Communication”, Tehran: Information Publication. [Persian]
Stanley, M. (2011). “How Scientists Stopped Talking About Science”, Studies in History and Philosophy of Science, Vol. 32, PP. 205-208.
Taghi Abadi, M., & Taghi Abadi, H. (2020). “Judge, Football, and the Media: Critical Discourse on the Ninety TV Program (90)”, Journal of Communication Management in Sport Media. No. 26, PP. 30-40.
Tojari, F., Zarei, A., Sadeghian, A., & Rezaei, M. (2007). “Content Analysis of Selected Sports Newspapers Used for Women's Sports”, Tehran: Journal of Physical Education and Sport Sciences, PP. 26-29.
Yari Wannab, S. (2013). “Designing a Competency Model for the Implementers of Islamic Republic of Iran Broadcasting”, Master thesis. Tehran: IRIB.
_||_