رابطه تعهد سازمانی، درک از فضیلت سازمانی و تعلل‌ورزی در کار با توجه به نقش متغیرهای جمعیت‌شناختی
محورهای موضوعی : خطمشی‌گذاری عمومی در مدیریت
اکبر اعتباریان خوراسگانی
1
(استادیار و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان))
مجتبی چنگیزی محمدی
2
(2 کارشناس ارشد مدیریت دولتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان))
کلید واژه: فضیلت سازمانی, تعهد سازمانی, تعلل‌ورزی در کار, متغیرهای جمعیت‌شناختی,
چکیده مقاله :
زمینه:بنیاد مسکن انقلاب اسلامی نهادی است حکومتی که اکثریت مشتریان و ارباب‌رجوع آن از اقشار محروم و آسیب‌پذیر روستایی می‌باشد که عمده فعالیت خود را در روستاها، مناطق آسیب‌دیده از سوانح طبیعی و مناطق محروم شهری به انجام می‌رساند. بی‌شک انتظار این قشر از جامعه را نمی‌توان در چارچوب خاص مقررات اداری برآورد نمود و نیاز به نهادی است که پرسنل آن از تعهد سازمانی و درک از فضیلت سازمانی بالا و همچنین کمترین اهمال‌کاری در کار برخوردار باشند. هدف این پژوهش بررسی رابطه بین متغیرهای تعهد سازمانی، درک از فضیلت سازمانی و تعلل ورزی در کار با توجه به نقش متغیرهای جمعیت‌شناختی بود. روش تحقیق:از نظر نوع تحقیق؛ کاربردی و از نظر ماهیت؛ توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش، تمامی کارکنان دیپلم به بالای بنیاد مسکن انقلاب اسلامی استان اصفهان بودند. از ابزار پرسشنامه و آزمون‌های کولموگروف- اسمیرنوف وضریب همبستگی پیرسون برای جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل اطلاعات استفاده شد. یافته‌ها:بین هر سه متغیر؛ فضیلت سازمانی، تعهد سازمانی و تعلل‌ورزی در کار کارکنان رابطه معنی‌داری وجود داشت. با بررسی متغیرهای جمعیت‌شناختی در میزان و نوع رابطه متغیرهای تحقیق، نتیجه مشابه حاصل گردید و تنها متغیر تحصیلات باعث معنی‌دار نشدن رابطه بین فضیلت سازمانی و تعلل‌ورزی در کار گردید. نتایج بررسی رابطه بین ابعاد متغیرها نیز نشان داد که فضیلت سازمانی و بعد خوش‌بینی- اعتماد- همدردی با تعهد مستمر رابطه معنی‌داری ندارند و همین نتیجه با اعمال متغیرهای جمعیت‌شناختی به‌عنوان متغیر تعدیل‌کننده مشاهده گردید. در بررسی رابطه تعلل‌ورزی با ابعاد تعهد سازمانی نیز مشاهده شد که بین تعهد عاطفی و مستمر با تعلل‌ورزی رابطه معنی‌داری وجود دارد که این نتیجه با اعمال متغیرهای جمعیت‌شناختی نیز مشاهده گردید و تنها دو متغیر سن و تحصیلات منجر به از بین رفتن رابطه تعهد عاطفی و تعلل‌ورزی گردیده‌اند. درنهایت در رابطه تعلل‌ورزی در کار و فضیلت سازمانی مشاهده شد که هر دو بعد فضیلت سازمانی با تعلل‌ورزی رابطه معنی‌داری دارند و همانند قبل تنها متغیر تحصیلات باعث معنی‌دار نشدن رابطه بین ابعاد فضیلت سازمانی و تعلل‌ورزی در کار گردید. نتیجه‌گیری: به‌منظور کاهش تعلل‌ورزی در کار کارکنان باید اقداماتی را جهت افزایش درک از فضیلت سازمانی و تعهد سازمانی کارکنان اتخاذ نمود که یکی از این اقدامات می‌تواند روش آموزش از طریق سرایت عملکرد باشد.
Background: The Housing Foundation of Islamic Revolution is a governmental institution whose clients are mainly from deprived and vulnerable rural areas. The major portion of its activities is conducted in villages, regions affected by natural disasters, and deprived urban areas. This study aimed at investigating the relationship of organizational commitment and perception of organizational virtue with procrastination at work, by considering the role of demographic variables. Research Method: This was an applied descriptive-correlational study. The statistical population included all employees of the Housing Foundation of Islamic Revolution in Isfahan, with at least an associate degree. The Kerjeci-Morgan's table and simple random sampling techniques were used for determination of sample size and selection of samples, respectively. The Kolmogorov-Smirnov test, as well as the Partial and Pearson's Correlation Coefficient were used for data collection and analysis. Findings: There was a significant correlation between all three variables, namely organizational virtue, organizational commitment, and procrastination at work. Investigation into the role of demographic variables in the quantity and quality of relationship between research variables produced the same result. The only exception was with educational level, in which the relationship of organizational virtue with procrastination was not significant. Results from investigation into the relationship between different dimensions of variables showed that organizational virtue dimensions (optimism, trust, and sympathy) were not significantly correlated with continued commitment. The same result was observed with demographic variables, as moderating variables. Investigation into the relationship of procrastination with dimensions of organizational commitment also showed a significant correlation between emotional and continued commitments with procrastination. The same result was also observed with demographic variables. The only exception was with age and educational level, in which emotional commitment and procrastination were not correlated. Finally, a significant correlation was observed between procrastination at work and two dimensions of organizational virtue. Conclusion: To decrease procrastination at work among employees, some measures, including training through performance contagion, should be taken to improve their perception of organizational virtue and organizational commitment.
خشوعی، مهدیه سادات. (1392). مقایسه فضیلت سازمانی، رفتار شهروندی سازمانی و تعلل‌ورزی در کار با توجه به متغیرهای جمعیت‌شناختی. دومین کنفرانس بین‌المللی مدیریت، کارآفرینی و توسعه اقتصادی، جلد دوم، ص 93-82.
خنیفر، حسین. و [دیگران]. (1388). بررسی رابطه بین مؤلفه‌های اعتماد و تعهد سازمانی کارکنان (در سازمان‌های جهاد کشاورزی و آموزش‌وپرورش استان قم). نشریه مدیریت دولتی، دوره 1، شماره 2.
رهنمای رودپشتی،فریدون. (1387). توسعه منابع انسانی. تهران: سازمان مدیریت صنعتی.
میرسپاسی ناصر. (1394). آموزش از طریق سرایت عملکرد. ماهنامه تدبیر. جلد 25، شماره 271.
Allen, N. Meyer, J. (1990). Organizational socialization tactics: A longitudinal analysis of links to newcomer’s commitment and role orientation. Academy of Management Journal. 33: 847-58.
Baumeister, R.F, & Exline, J.J. (2000). Self-control, morality, and human strength. Journal of Social and Clinical Psychology, 19, 29-42.
Belcourt, M, Bohlander, G, & Snell, S. (2008). Managing Human. Resources. 5th Canadian Edition. Thomson-Nelson.
Cameron, K. S, Bright, D, & Caza, A. (2004). Exploring the Relationships between Organizational Virtuousness and Performance. American Behavior Scientist, 47 (6), 766-790.
Castro CB, Armario EM, Ruiz DM. (2004). The Influence of employee organizational citizenship behavior on customer loyalty, International Journal of Service Industry Management, Vol. 15, No,1.pp.27-43
Diaz-Morales, J.F, Ferrari, J. R. and Cohen, J.R. (2008). Indecision and avoidant procrastination: the role of morningness–eveningness and time perspective in chronic delay lifestyles. The journal of general psychology, 13 (3), 228- 240.
Dubrin, A. J. (2004). Applied psychology: individual and organizational effectiveness. Prentice-Hall.
Ellis, A, & Knaus, W. J. (2002). Overcoming procrastination. New York: New American Library.
Lay, C.(1986). At last, my research article on procrastination. Journal of research in personality, 20, 474-495.
Meyer J P & Allen N. (1997). Commitment in the Workplace: Theory, Research, and Application, Sage Publications, USA.
Meyer JP, Stanley DJ, Herscovitch L. (2002). Affective continuance and normative commitment to the organization: A meta-analysis of antecedents, correlates, and consequences. Journal of Vocational Behavior, 61, 20-52.
Rego, A, Ribeiro, N, & Cunha, P.M.E. (2010). Perceptions of Organizational Virtuousness and Happiness as Predictors of Organizational Citizenship Behaviors. Journal of Business Ethics, 93, 215–235.
Rego, A, Ribeiro, N, Cunha, P.M.E, & Jesuino, J.C. (2011). How happiness mediates the organizational virtuousness and affective commitment relationship. Journal of Business Research, 64(5), 524- 532.
Steers R.M, Porter L.W. (1983). Motivation and Work Behavior. Mc Graw Hill, Book Co.
Turnipseed, D. and Rasuli, A. (2005). Performance perceptions of organizational citizenship behavior at work. British Journal of Management, 16(3), Pp. 23-29.
Van Eerde W, (2003). 'A meta-analytically derived nomological network of procrastination'. Personality and individual differences, 35, 1401-1418.
