بررسی کتیبه های توغ های عزاداری در ایران عصر صفوی

محورهای موضوعی : تاریخ و تمدن اسلامی

محمد مشهدی نوش آبادی ¹ (ندارد)

تاریخ دریافت : 1389/06/01 تاریخ پذیرش : 1389/09/27 تاریخ انتشار : 1389/12/01

کلید واژه: توغ, آیی نهای محرم, کتیبه,

چکیده مقاله :

توغ از جمله علَم های مذهبی است که از جنبه های مختلف آیینی، دینی، مرد مشناختی و هنری درخورپژوهش است. به ویژه کتیبه های توغ ها که به طور عمده دربرگیرنده سوره ها، آیات قرآنی، اسماءالحسنی،اسامی چهارده معصوم، صلوات کبیره و دیگر ادعیه است، می تواند جهت گیری های کلی آنها را که بیشترمبتنی بر حاج تخواهی، تسبیح و ذکر خداوند و یادکرد از معصومین و استمد اد و نصر ت خواهی وآرمان های تشیع است، عرضه کند. این توغ ها به طور عمده یادگار اواخر دوره صفوی تا اوایل قاجاریاست.

چکیده انگلیسی:

Tūgh is one of the Shi’i religious “‘Alāmat”s which is to be studiedfrom ritual, religious, anthropological, and artistic viewpoints. Inparticular, the epigraphs of the Tūghs contain the Qur’anic sūras andverses, the Most Beautiful Names of Allah, the names of the FourteenImpeccables, the Great Blessings, and other prayers. Theseinscriptions indicate the general orientations or the Tūghs that aremainly based on recourses, glorification and remembrance of Allah,remembering the Impeccables, seeking help, and Shi’i ideals andslogans. These Tūghs are mainly souvenirs of the late Safavid to theearly Qājār eras.