واکاوی عوامل موثر بر توانمندسازی زنان هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی
محورهای موضوعی : آینده پژوهی
سعیده کوهی
1
(دانشجوی دکترای مدیریت آموزش عالی)
کامران محمدخانی
2
(استاد دانشکده مدیریت و اقتصاد دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات.تهران)
نادر قورچیان
3
(هیات علمی، رشته برنامه ریزی و رهبری آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران.)
امیرحسین محمد داودی
4
(مدیریت آموزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ساوه، ساوه، ایران.)
کلید واژه: توانمندسازی, توانمندسازی زنان, اعضای هیأت علمی, دانشگاه آزاد اسلامی,
چکیده مقاله :
هدف اصلی این مقاله واکاوی عوامل موثر بر توانمندسازی زنان هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی است. روش انجام پژوهش آمیخته(کیفی-کمی) است. برای انجام این پژوهش علاوه بر مطالعۀ اسنادی، از تکنیک تحلیل مضمون با نرم افزار MAXQDA12 استفاده شده است. جامعه آماری تمام اعضای هیأت علمی دانشگاه های آزاد اسلامی شهر تهران بودند که بعد از انجام 20 مصاحبه اشباع نظری صورت گرفت و در بخش کمی جامعه آماری کلیه اعضای هیأت علمی زن دانشگاه های آزاد اسلامی شهر تهران بودند. تعداد نمونه 327 نفر بودند که توسط نمونه گیری طبقه ای از 6 حوزه ی دانشگاهی انتخاب شدند. در بخش کمی برای برازش نمونه از معادلات ساختاری استفاده گردید. نتایج نشان داد که برای توانمندسازی زنان عضو هیأت علمی 4 بُعد و 11 مولفه و 42 شاخص ضروری است در نهایت در مدل معادلات ساختاری مشخص گردید که عوامل سیاسی با ضریب 0.854 بالاترین تاثیر و عامل حقوقی و قانونی با ضریب 0.722 کمترین تاثیر را دارد.
The main purpose of this article is to identify and analyze the factors affecting the empowerment of women faculty members of Islamic Azad University. The research method is mixed (qualitative-quantitative). . To conduct this research, in addition to document study, thematic analysis technique with MAXQDA12 software was used. The statistical population was all the faculty members of the Islamic Azad Universities in Tehran, after conducting 20 theoretical saturation interviews, and in the quantitative part, the statistical population was all the female faculty members of the Islamic Azad Universities in Tehran. The number of samples was 327 who were selected by stratified sampling from 6 academic fields. In the quantitative part, structural equations were used to fit the sample. The results showed that 4 dimensions, 11 components and 42 indicators were designed for the empowerment of women faculty members, and finally, in the structural equation model, it was determined that political factors with a coefficient of 0.854 have the highest impact and legal and legal factors with a coefficient of 0.722 have the lowest impact.
