تعیین ارتباط بین رفتارهای سیاسی با ساختار سازمانی از طریق درگیری شغلی در کارکنان اداره کل ورزش و جوانان فارس

محورهای موضوعی : مدیریت ورزش

ماهرخ رضایی ¹ (گروه تربیت بدنی، واحد نورآباد ممسنی، دانشگاه آزاد اسلامی، نورآباد ممسنی، ایران)
امید صفری ² (استادیار گروه تربیت بدنی، واحد نورآباد ممسنی ،دانشگاه آزاد اسلامی، نورآباد ممسنی، ایران)

تاریخ دریافت : 1402/06/27 تاریخ پذیرش : 1402/07/26 تاریخ انتشار : 1402/08/01

کلید واژه: رفتارهای سیاسی, درگیری شغلی, ساختار سازمانی, ,

چکیده مقاله :

هدف: هدف از این تحقیق، تعین ارتباط بین رفتارهای سیاسی با ساختار سازمانی از طریق درگیری شغلی در کارکنان اداره کل ورزش و جوانان فارس بود. روش پژوهش: این تحقیق کاربردی و از نوع توصیفی و همبستگی بود. جامعه آماری این تحقیق، تمامی کارکنان اداره کل ورزش و جوانان فارس به تعداد 114نفر بود، که از این تعداد 100 نفر به عنوان نمونه و به روش نمونه گیری کل شمار با محقق همکاری کردند.ابزار جمع آوری داده¬ها پرسشنامه های استاندارد رفتارهای سیاسی دوبرین (1978)، ساختار سازمانی وود(2005) و درگیری شغلی قنبری و همکاران (1394) بود. برای توصیف داده¬ها از روش های آمار توصیفی و برای تجزیه استنباطی داده¬ها از روش¬های آماری ضریب همبستگی پیرسون، رگرسيون و معادلات ساختاری استفاده شد. یافته‌ها: نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که بين رفتارهای سیاسی و درگیری شغلی با ساختار سازمانی رابطه ی مثبت و معناداري وجود داشت. همچنین رفتارهای سیاسی و درگیری شغلی قابلیت پیش بین معنادار ساختار سازمانی زمودنی ها را داشت و در نهایت ارتباط بین رفتارهای سیاسی با ساختار سازمانی از طریق درگیری شغلی مثبت و معنادار بود. (01/0P ≤).. نتیجه‌گیری: بنابراین رفتارهای سیاسی نباید به عنوان یک مانعی در مقابل کارکنان باشد، بلکه باید به کارکنان در ارایه راه حل ها نوآورانه در موقعیت های مختلف سازمانی کمک کند تا بتوان با درگیری مثبت در کار و ایجاد یک ساختار سازمانی مناسب کارایی و اثر بخشی بیشتر در سازمان ایجاد کرد.

چکیده انگلیسی:

Objective: The purpose of this research was to determine the relationship between political behavior and organizational structure through job conflict in the employees of the Department of Sports and Youth of Fars. Methods: This research was applied and descriptive and correlational. The statistical population of this research was all the employees of the General Directorate of Sports and Youth of Fars in the number of 114 people, of which 100 people cooperated with the researcher as a sample and by sampling the total number. Dobrin (1978), Wood's organizational structure (2005) and Ghanbari et al.'s job conflict (2004). Descriptive statistics methods were used to describe the data, and Pearson's correlation coefficient, regression, and structural equations were used to analyze the data. Results: The results of the research showed that there was a positive and significant relationship between political behavior and job conflict with organizational structure. Also, political behaviors and occupational conflict had the ability to significantly predict the organizational structure of employees, and finally, the relationship between political behaviors and organizational structure through occupational conflict was positive and significant. (P ≤ 0.01). Conclusions: Therefore, political behavior should not be an obstacle in front of employees, rather it should help employees in providing innovative solutions in different organizational situations, to be able to create more efficiency and effectiveness in the organization with positive involvement in work and creating a suitable organizational structure.

منابع و مأخذ:
The purpose of this research was to determine the relationship between political behavior and organizational structure through job conflict in the employees of the Department of Sports and Youth of Fars. This research was applied and descriptive and correlational. The statistical population of this research was all the employees of the General Directorate of Sports and Youth of Fars in the number of 114 people, of which 100 people cooperated with the researcher as a sample and by sampling the total number. Dobrin (1978), Wood's organizational structure (2005) and Ghanbari et al.'s job conflict (2004). Descriptive statistics methods were used to describe the data, and Pearson's correlation coefficient, regression, and structural equations were used to analyze the data. The results of the research showed that there was a positive and significant relationship between political behavior and job conflict with organizational structure. Also, political behaviors and occupational conflict had the ability to significantly predict the organizational structure of employees, and finally, the relationship between political behaviors and organizational structure through occupational conflict was positive and significant. (P ≤ 0.01).

متن کامل:



 

 

 

The relationship between political behavior and organizational structure through job conflict in the employees of the General Department of Sports and Youth of Fars

 

Mahrokh Rezayi 1* | Omid Safari 2 

 

 

1. Department of Physical Education, Nourabad Mamasani Branch, Islamic Azad University, Nourabad Mamasani, Iran. E-mail: [e-mail]    

2. Corresponding author, Department of Physical Education, Nourabad Mamasani Branch, Islamic Azad University, Nourabad Mamasani, Iran. E-mail: [e-mail]

 

Article Info	ABSTRACT
Article type: Research Article     Article history: Received 18 September   2023 Revised 17 October   2023 Accepted 19 October   2023 Published 23 October   2023   Keywords: Political behaviors, Occupational conflict, Organizational structure,	Objective: The purpose of this research was to determine the relationship between political behavior and organizational structure through job conflict in the employees of the Department of Sports and Youth of Fars. Methods: This research was applied and descriptive and correlational. The statistical population of this research was all the employees of the General Directorate of Sports and Youth of Fars in the number of 114 people, of which 100 people cooperated with the researcher as a sample and by sampling the total number. Dobrin (1978), Wood's organizational structure (2005) and Ghanbari et al.'s job conflict (2004). Descriptive statistics methods were used to describe the data, and Pearson's correlation coefficient, regression, and structural equations were used to analyze the data. Results: The results of the research showed that there was a positive and significant relationship between political behavior and job conflict with organizational structure. Also, political behaviors and occupational conflict had the ability to significantly predict the organizational structure of employees, and finally, the relationship between political behaviors and organizational structure through occupational conflict was positive and significant. (P ≤ 0.01). Conclusions: Therefore, political behavior should not be an obstacle in front of employees, rather it should help employees in providing innovative solutions in different organizational situations, to be able to create more efficiency and effectiveness in the organization with positive involvement in work and creating a suitable organizational structure.
Cite this article: Rezayi, Mahrokh. Safari, Omid. (2023). The relationship between political behavior and organizational structure through job conflict in the employees of the General Department of Sports and Youth of Fars. Jahesh, 1 (1), 47-58.                                  © The Author(s). Publisher: Gorgan Branch, Islamic Azad University.

 

تعیین ارتباط بین رفتارهای سیاسی با ساختار سازمانی از طریق درگیری شغلی در کارکنان اداره کل ورزش و جوانان فارس

 

ماهرخ رضایی1 | امید صفری2 *

1. دانش آموخته، گروه تربیت بدنی، واحد نورآباد ممسنی، دانشگاه آزاد اسلامی، نورآباد ممسنی، ایران. رایانامه: [e-mail] 

2. نویسنده مسئول، استادیار گروه تربیت بدنی، گروه تربیت بدنی، واحد نورآباد ممسنی، دانشگاه آزاد اسلامی، نورآباد ممسنی،. رایانامه: [e-mail]          

 

اطلاعات مقاله	چکیده
نوع مقاله: مقاله پژوهشی   تاریخ دریافت: 27/6/1402 تاریخ بازنگری: 25/7/1402 تاریخ پذیرش: 26/7/1402 تاریخ انتشار: 1/8/1402     کلیدواژه‌ها:  رفتارهای سیاسی، درگیری شغلی، ساختار سازمانی،	هدف: هدف از این تحقیق، تعین ارتباط بین رفتارهای سیاسی با ساختار سازمانی از طریق درگیری شغلی در کارکنان اداره کل ورزش و جوانان فارس بود.  روش پژوهش: این تحقیق کاربردی و از نوع توصیفی و همبستگی بود. جامعه آماری این تحقیق، تمامی کارکنان اداره کل ورزش و جوانان فارس به تعداد 114نفر بود، که از این تعداد 100 نفر به عنوان نمونه و به روش نمونه گیری کل شمار با محقق همکاری کردند.ابزار جمع آوری داده­ها پرسشنامه های استاندارد رفتارهای سیاسی دوبرین (1978)، ساختار سازمانی وود(2005) و درگیری شغلی قنبری و همکاران (1394) بود. برای توصیف داده­ها از روش های آمار توصیفی و برای تجزیه استنباطی داده­ها از روش­های آماری ضریب همبستگی پیرسون، رگرسيون و معادلات ساختاری استفاده شد.  یافته‌ها: نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که بين رفتارهای سیاسی و درگیری شغلی با ساختار سازمانی رابطه ی مثبت و معناداري وجود داشت. همچنین رفتارهای سیاسی و درگیری شغلی قابلیت پیش بین معنادار ساختار سازمانی زمودنی ها را داشت و در نهایت ارتباط بین رفتارهای سیاسی با ساختار سازمانی از طریق درگیری شغلی مثبت و معنادار بود. (01/0P ≤)..  نتیجه‌گیری: بنابراین رفتارهای سیاسی نباید به عنوان یک مانعی در مقابل کارکنان باشد، بلکه باید به کارکنان در ارایه راه حل ها نوآورانه در موقعیت های مختلف سازمانی کمک کند تا بتوان با درگیری مثبت در کار و ایجاد یک ساختار سازمانی مناسب کارایی و اثر بخشی بیشتر در سازمان ایجاد کرد.
استناد: صفری، امید. رضایی، ماهرخ. (1402). ا تعیین ارتباط بین رفتارهای سیاسی با ساختار سازمانی از طریق درگیری شغلی در کارکنان اداره کل ورزش و جوانان فارس. جهش، 1 (1)، 58-47.   ناشر: واحد گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی. © نویسندگان.

 

 

 

مقدمه

امروزه رقابت فزاینده و تغییرات نامنظم محیط کسب و کار سازمان ها و بویژه سازمان های ورزشی را مجبور کرده که به طور پیوسته با تغییرات تطبیق یابند، در این میان هرچند تغیر برای سازمان هایی که به دنبال ارتقای عملکرد هستند ضروری است، ولی دستیابی به مزیت رقابتی پایدار و حفظ آن نیازمند جود یک ساختار سازمانی مناسب است (کوکبی سقی و همکاران، 1397). ساختار‏سازمانی، ‏نشان‏دهندۀ ‏تقسيم،‏گروه‏بندی‏ و‏ هماهنگی‏کارها‏ و‏ ارتباط ‏بين‏ مشاغل در هر سازمانی است. ساختار‏سازمانی،‏ مهم‏ترین‏ عنصر‏سازمانی ‏و ‏ابزاری‏کليدی است‏که ‏با‏ آن، ‏عمليات و ‏فعاليت‏های ‏داخل‏سازمان،‏ آرایش می یابد. یکی از مهمترین عواملی که در رسیدن به هدف هاي سـازمانی مـوثر اسـت سـاختار سـازمانی است، پس هیچ سازمانی بدون داشتن ساختاري مناسب نمی تواند به هدف هاي مورد نظـر خـود دسـت یابد(مظفری،1399). بنابراین می توان گفت ساختار آیینه تمام نمای قواعد، مقررات، رویه ها، استانداردها، جایگاه تصمیم گیری، نحوه ارتباطات، تفکیک بخش ها، مشاغل و تلفیق آنها و سلسله مراتب اختیارات است. مفهوم نسبتاً ساده و ملموس از ساختار به شکل نمودار سازمانی، تمایل می شود که یک نماد قابل رؤیت از کل فعالیت ها، شیوه های ارتباطی و فرایندهای سازمانی است. پس می توان این گونه استدلال کرد که نمودار سازمانی، تلخیص و تجریدی از واقعیت ساختار سازمانی است. این متغیر مهم و ضروری در کارایی و اثر بخشی سازمان می تواند از متغیرهای بسیاری تاثیر بگیرید که محقق در این تحقیق به بعضی از آنها می پردازد. یکی از این متغیرها رفتارهای سیاسی می تواند باشد. در دنیاي امروز نمی توان سازمان ها را جداي از رفتار سیاسی درون آنها مورد مطالعه قـرارداد. تصور اینکه افراد سازمان تنها براي هدف ها و مقاصد سازمان گام بردارند، بسیار خوشبینانه اسـت. البته رفتارهاي سیاسی بخشی از شرح وظایف رسمی پرسنل در سازمان محسوب نمی شود، اما به دلیل تاثیر آن بر کسب منافع و دفع خطر از اهمیت ویژه اي برخوردار اسـت( پشتکار و یوسف سلطان،1399). رفتارهای سیاسی، جنبه‌های مثبت و منفی دارد. بعد مثبت در قالب پیگیری منافع سازمان و گروه‌ها، در نظر گرفتن موقعیت‌ها در قالب اصطلاحات برد–برد و حل ‌و فصل تضادها و اختلافات گروه‌های مختلف و صاحبان منافع نمود پیدا می‌کند. بعد منفی سیاست در قالب پیگیری بیش‌ازحد نفع شخصی، میل به در نظر گرفتن بیشتر موقعیت‌ها در قالب اصطلاح برد–باخت به جای اصطلاح برد–برد و استفادۀ غالب از تاکتیک‌های مبارزاتی، نظیر پنهان‌کاری، غافلگیرکردن، حفظ دستور جلسات به‌صورت محرمانه، مخفی‌کردن اطلاعات و فریبکاری نمود پیدا می‌کند. بنابراین رفتارهـاي سیاسی از یک طرف هدف ها سازمان را تحقق می بخشند و از طرف دیگر مانع نیـل بـه هـدف هـا سازمانی می شود(احمدزاده و فرجی،1398) و همچنین رفتارهای سیاسی با توجه به نفوذی که در سازمان ها دارند، می تواند بر ساختار سازمانی به شکل مثبت و یا منفی تاثیر گذار باشد(جباری و همکاران،1400). رفتارهای سیاسی، ماهیتی منفعت‌طلبانه دارد؛ بنابراین، زمانی که در سازمان، منافع فردی بر منافع سازمانی ترجیح داده می‌شود، نیروی بالقوۀ رفتار سیاسی در سازمان به‌صورت بالفعل ظاهر می‌شود و اعضای سازمان، درگیر فعالیت‌های سیاسی سازمانی می‌شوند و می‌کوشند با استفاده از رفتارهای گوناگون سیاسی، منافع خود را حفظ کنند یا توسعه بخشند (فانی و همکاران، 1393). بر همین مبنا، موسوی و زارع (1396) در مطالعۀ خود بیان کردند که اعضای سازمان برای به دست آوردن و اعمال قدرت، رفتارهای سیاسی را به کار می‌گیرند تا از آن طریق در شرایط بی‌ثباتی و بی‌اطمینانی، راهی انحصاری برای اعمال نفوذ در توزیع مزایا و کاستی‌های درون سازمان پیدا کنند (موسوی و زارع، 1396). رفتارهای سیاسی، به‌ عنوان یکی از عناصر تشکیل‌دهندۀ سازمان‌ها، محیط کاری تفرقه‌ افکن و زیان ‌باری ایجاد می‌کند که پیامدهای منفی فزاینده‌ای، مانند ساختار سازمانی نامناسب، عملکرد ضعیف در دو بعد فردی و سازمانی، محدودکردن تسهیم اطلاعات، ایجاد موانع ارتباطی، افزایش استرس و فشار کاری، شکل‌گیری نگرش‌های منفی به کار، ایجاد ادراک بی‌عدالتی و ... را به دنبال دارد (ترک زاده و همکاران، 1399). به‌نظر پاتیل و مولیمانی (2020)، رفتارهای سیاسی، محیط‌های پرمخاطره‌ای را ایجاد می‌کند که کارکنان، هیچ رغبتی به فعالیت و سرمایه‌گذاری در چنین محیطی ندارند. رفتار سیاسی مطلوب می تواند باعث ایجاد ساختار سازمانی مناسب و به توسعه خردمندی سیاسی در فرایند تصمیم گیری، تغییر و تحول سازمان، افزایش رضایت شغلی، اندازه گیری اثربخشی سازمان، به کارگیری مدیریت مشارکتی و افزایش قدرت کارکنان موثر واقع گردد (عبداللهی و همکاران، 1399).

یکی دیگر از عواملی یا متغیرهایی که ممکن است بر ساختار سازمانی تاثیر گذار باشد، متغیر درگیری شغلی است. از جمله مفاهیمی که امروزه توجه پژوهشگران حوزهی روانشناسی و سازمانی را به خود جلب کرده، مفهوم درگیری شغلی است، در حقیقت علاقه به مطالعه مفهوم درگیری شغلی عمدتاً بر تعیین و شناسایی تعیین کننده های آن متمرکز بوده است. درگیری شغلی به عنوان یک نگرش، متغیر مهمی است که می تواند با ایجاد یک ساختار سازمانی مناسب منجر به افزایش کارایی و اثربخشی سازمان شود و یک ویژگی ذاتاً مطلوب کارکنان است.  به نظر می رسد درگیری شغلی بالا، یک ویژگی ذاتاً مطلوب کارکنان است و طبق تعریف درگیری شغلی به میزان هویت روانشناختی فرد با شغل خود اشاره دارد. در دهه اخیر، مفهوم درگیری شغلی مورد توجه بسیاری از متخصصان حوزه روان شناسی سازمانی و مدیریت قرار گرفته است و پژوهشگران این حوزه بر وجود بازخوردهای متفاوت کارکنان درباره ی کار و رفتارهای مرتبط با این بازخوردها تأکید کرده اند(دهقان منشادی،1397). پژوهش های در رابطه با موضوع مورد پژوهش انجام شده و به نظر می رسد که بین این متغیرها رابطه وجود دارد. عبدالهی و همکاران(1399) نشان دادند که رفتار سیاسی بر عملكرد كاركنان تاثیر گذار می باشد. احمد زاده و فرجی(1398) نشان دادند که رفتار سیاسی کارکنان بر ساختار سازمانی تاثیر گذار می باشد. سالاری محمد آباد و مازیاری (1395) نشان دادند که ساختار سازماني بر درگيري شغلي تاثیر گذار می باشد.

از آنجا که امروزه بیشتر مدیران در بیان مسائل و مشکلات سازمان خود به مسائل انسانی مانند مانند ناکـافی بودن مهارت هاي برقراري ارتباط در مدیران و کارکنان،رفتارهای سیاسی مخرب، نداشتن انگیزه، تضاد و تعارض بین کارکنان در سازمان، مقاومت کارکنان در تجدید سازمان و مسائل ساختاری مانند نداشتن یک ساختار سازمانی مناسب و مقاومت کارکنان و مدیران برای تغییر یک ساختار سازمانی مناسب به منظور کارایی و اثر بخشی هر چه بیشتر اشاره می کنند و معمولا این مسائل و مشکلات کم و بیش در همه سازمان های وجود دارد و اداره کل ورزش و جوانان فارس نیز از این قاعده مستثنی نیست و ما متاسفانه در بحث ورزش استان فارس، امروزه شاهد این هستیم که این استان در چند سال اخیر در بین استان های دیگر جایگاه خوبی در ورزش کشور ندارد و این خود می تواند دلایلی داشته باشد که باعث عدم پیشرفت ورزش این استان در چند سال اخیر شده است و شاید بعضی از این چالش ها و مسائل که باعث این عدم پیشرفت در چند سال اخیر شده است، نبودن یک ساختار سازمانی مناسب، که این خود می تواند تحت تاثیر رفتارهای سیاسی مخرب و عدم درگیری شغلی و دلبستگی کارکنان در ورزش این استان باشد و از آنجا که متولی ورزش استان فارس اداره کل ورزش و جواانان فارس می باشد بنابراین محقق در این تحقیق بدنبال پاسخ به این سوال است که آیا بین رفتارهای سیاسی با ساختار سازمانی از طریق درگیری شغلی در کارکنان اداره کل ورزش و جوانان فارس رابطه ای وجود دارد یا خیر؟ تا بتوان با پاسخ به این سوال به این چالش ها و مسائل پاسخ دهد و پیشنهاداتی به منظور کارایی و اثر بخشی ورزش این استان و این سازمان ورزشی ارائه دهد.

 

روش‎شناسی پژوهش 

این تحقیق از نظر هدف کاربردی، از نظر گردآوری داده ها میدانی و از نظر ماهیت همبستگی می باشد. جامعه آماری این تحقیق تمامی کارکنان اداراه کل ورزش و جوانان استان فارس به تعداد 114 نفر بود. که از این تعداد و با استفاده از روش نمونه گیری کل شمار جدول تعداد 100  نفر با محقق همکاری کردند. ابزار جمع آوری و سنجش داده­ها پرسشنامه های استاندارد 12 سوالی رفتارهای سیاسی کارکنان دوبرین(1978) بدون مولفه، پرسشنامه استاندارد 20 سوالی وود (2005) در 2 بعد رسمیت و تمرکز و پرسشنامه استاندارد 9سوالی درگیری شغلی قنبری و همکاران (1394) در 3 بعد  شیفتگی، سرزندگی و وفاداری در مقیاس پنج ارزشی لیکرت(کاملا موافقم=۵ تا کاملاْ مخالفم=۱) بود. روایی صوری پرسشنامه ها توسط چند نفر از اساتید متخصص مدیریت ورزشی که سابقه فعالیت در زمینه متغیرهای این تحقیق را نیز داشتند، مورد ارزیابی و تایید قرار گرفت و پایایی پرسشنامه با استفاده از فرمول محاسبه كرنباخ، محاسبه گردید و پایایی همه پرسشنامه ها بالاتر از 7/0 بود، که این نشان دهنده پایایی قابل قبول پرسشنانه ها بود. در تحلیل آماری متغیرهای تحقیق در بخش توصیفی از فراوانی، درصد فراوانی، میانگین و انحراف معیار استفاده شد و در بخش استنباطی از معادلات ساختاری، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی استفاده شد. و همه تجزیه و تحلیل های آماری با استفاده از نرم افزارهای spss و PLS Smart  انجام گرفته است.

 

یافته­های پژوهش 

بر اساس نتایج جدول1، بین متغیر رفتار سیاسی با ساختار سازمانی و مولفه های آن رابطه مثبت و معنادار(01/0P<) وجود دارد. به طوری که با افزایش میزان رفتار سیاسی، ساختار سازمانی و مولفه های آن از نظر رسمیت و تمرکز افزایش می­یابد.

جدول 1: همبستگی بین رفتار سیاسی با ساختار سازمانی و مولفه های آن

متغیرها	رفتار سیاسی	معناداری
ساختار سازمانی	**57/0	001/0
رسمیت	**39/0	001/0
تمرکز	**41/0	001/0

 

بر اساس نتایج جدول(2)، بین متغیر رفتتار سیاسی با درگیری شغلی و مولفه های آن رابطه مثبت و معنادار(01/0P<) وجود دارد. به طوری که با افزایش میزان رفتار سیاسی، میزان درگیری شغلی و مولفه های آن نیز افزایش می­یابد.

جدول 2: همبستگی بین رفتار سیاسی با درگیری شغلی و مولفه های آن

متغیرها	رفتار سیاسی	معناداری
درگیری شغلی	**52/0	001/0
شیفتگی	**33/0	001/0
سرزندگی	**34/0	001/0
وفاداری	**31/0	001/0

 

بر اساس نتایج جدول(3)، بین متغیر درگیری شغلی با ساختار سازمانی و مولفه های آن رابطه مثبت و معنادار(01/0P<) وجود دارد. به طوری که با افزایش میزان دگیری شغلی، ساختار سازمانی از نظر رسمیت و تمرکز افزایش می­یابد.

جدول 3: همبستگی بین درگیری شغلی با ساختار سازمانی و مولفه های آن

متغیرها	درگیری شغلی	معناداری
ساختار سازمانی	**60/0	001/0
رسمیت	**57/0	001/0
تمرکز	**52/0	001/0

جدول 4، پیش‌بینی متغیر ساختار سازمانی بر اساس متغیر رفتار سیاسی را نشان می‌دهد. همانگونه که مشاهده می‌شود، ضریب تعیین (تبیین) بدست آمده برابر با (324/0) است. پس می‌توان نتیجه گرفت که 324/0 (تقریباً 32٪) ساختار سازمانی از طریق رفتار سیاسی تبیین می‌شود.

جدول 4: خلاصه‌ی مدل پیش‌بینی ساختار سازمانی بر اساس رفتار سیاسی

ضریب همبستگی	ضریب تعیین	ضریب تعیین تعدیل شده	خطای استاندارد برآورد
57/0	324/0	321/0	403/0

جدول 5، خلاصه‌ی مدل پیش‌بینی متغیر درگیری شغلی بر اساس رفتار سیاسی را نشان می‌دهد. همانگونه که مشاهده می‌شود، ضریب تعیین (تبیین) بدست آمده برابر با (271/0) است. پس می‌توان نتیجه گرفت که 271/0 (تقریباً 27٪) متغیر درگیری شغلی از طریق رفتار سیاسی تبیین می‌شود.

جدول 5: خلاصه‌ی مدل پیش‌بینی متغیر درگیری شغلی بر اساس رفتار سیاسی

ضریب همبستگی	ضریب تعیین	ضریب تعیین تعدیل شده	خطای استاندارد برآورد
52/0	271/0	238/0	377/0

جدول 6، خلاصه‌ی مدل پیش‌بینی متغیر ساختار سازمانی بر اساس متغیر درگیری شغلی را نشان می‌دهد. همانگونه که مشاهده می‌شود، ضریب تعیین (تبیین) بدست آمده برابر با (36/0) است. پس می‌توان نتیجه گرفت که 36/0 (تقریباً 36٪) متغیر ساختار سازمانی از طریق متغیر درگیری شغلی تبیین می‌شود.

جدول 6: خلاصه‌ی مدل پیش‌بینی متغیر ساختار سازمانی  بر اساس متغیر درگیری شغلی

ضریب همبستگی	ضریب تعیین	ضریب تعیین تعدیل شده	خطای استاندارد برآورد
60/0	36/0	324/0	343/0

 

 

درگیری شغلی

 

11/3

6/6

 

 

رفتارهای سیاسی

ساختار سازمانی

 

4/5

 

 

 

شکل (1) رابطه علی متغیرها درحالت معناداری

v       ملاك معناداري 96/1± مي باشد.

53/0

 

 

درگیری شغلی

 

62/0

 

33/0

 

 

رفتارهای سیاسی

ساختار سازمانی

 

 

 

شکل (2) رابطه علی متغیرها درحالت استاندارد

 

جدول 7: نتایج مدل­سازی معادله ساختاری متغیرهای پژوهش

ردیف	مسیرهای الگو	ضریب مسیر	t	نتیجه	اثر غیرمستقیم
1	رفتار سیاسی          ساختار سازمانی	53/0	40/5	تایید فرضیه	-
2	رفتار سیاسی درگیری شغلی	62/0	6/6	تایید فرضیه	-
3   4	درگیری شغلی ساختار سازمانی     رفتار سیاسی ساختار سازمانی        درگیری شغلی	33/0   -	11/3   -	تایید فرضیه   تایید فرضیه	-   20/0

 

جدول7 و شکل های 1و2 ، نتایج مدل­سازی معادله ساختاری مدل نهایی پژوهش را نشان می‌دهد. ضرایب الگوی پژوهش نشان می­دهد که ضریب مسیر رفتار سیاسی به ساختار سازمانی برابر 53/0 می­باشد و این نشان می­دهد که با یک واحد افزایش در رفتار سیاسی ، ساختار سازمانی به میزان 53/0پیچیده تر می شود و یا تغییر می­کند. ضریب مسیر رفتار سیاسی به درگیری شغلی برابر 62/0 می­باشد و این نشان می­دهد که رفتار سیاسی به میزان 62/0 بر درگیری شغلی تأثیر مثبت دارد. ضریب مسیر درگیری شغلی به ساختار سازمانی برابر 33/0 می­باشد و این نشان می­دهد که درگیری شغلی به میزان 33/0 بر ساختار سازمانی تأثیر مثبت و معناداری دارد. همان­طور که در جدول مشاهده می­شود تاثیر غیر مستقیم رفتار سیاسی بر ساختار سازمانی از طریق درگیری شغلی به میزان 20/0 می باشد.

بحث  و نتیجه گیری

در پژوهش حاضر به بررسی ارتباط بین رفتارهای سیاسی با ساختار سازمانی از طریق درگیری شغلی در کارکنان اداره کل ورزش و جوانان فارس پرداخته شده است. یافته های پژوهش نشان داد که بین رفتارهای سیاسی با ساختار سازمانی در آزمودنی های ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که رفتارهای سیاسی قابلیت پش بین معنادار ساختار سازمانی آزمودنی ها را دارد.این نتایج ها با نتایج تحقیقات احمد زاده و فرجی(1398)همسو می باشد. در تبیین این فرضیه می تواند اشاره کرد که سیاست و قدرت مسحور کننده و مجذوب کننده است. مردم زمان نسبتاً زیادي را صرف توجه، تفکر و بحث درباره ي اندیشه ها و رفتارهاي افراد قدرتمند، نظیر فرماندار، مدیران، اعضاي بانفوذ احزاب و اجتماعات خاص می کنند.رفتارهاي سیاسی در سازمان را نمی توان از بین برد، مدیري که انتظار داشته باشد کسی دست به رفتار سیاسی نزند، ساده لوحانه به این مساله می اندیشد، ولی مانورهاي سازمانی را می توان و باید کنترل کرد. در نهایت بروز رفتارهاي سیاسی می تواند بر روي طراحی ساختار سازمانی و حتی اثربخشی آن تاثیر بسیاري بگذارد و مدیر اگر علت ها و فنون رفتار سیاسی را در سازمان بشناسد، بهتر می تواند اثرهاي آنها را مورد بررسی قرار داده و اقدام به کنترل و کاهش بازي هاي سیاسی کرده و قدم هاي مناسبی را براي محدود کردن اثرات آنها بردارد. همچنین رفتار سیاسی به دلایل، وجود هدف های مبهم برای سازمان ها، کمبود منابع، افزایش نقش استراتژیک نیروی انسانی در سازمان، اهمیت رضایت شغلی کارکنان، توسعه دانش مدیریت و تأکید بر مشارکت اثربخش نیروی انسانی، تغییرات محیطی و شرایط پرتلاطم، پیچیده تر شدن فرایند تصمیم گیری و عدم به کارگیری شیوه عقلانی برای شرایط پیچیده امروزی، برنامه های بهبود و بازسازی سازمان و اهمیت نقش رضایت گروه ها و ذینفع ها در عملکرد و بهره وری سازمان اهمیت فزآینده ای پیدا کرده است. به طوری که امروزه بیان می شود موفقیت سازمانی در گرو عوامل مهمی مانند شایستگی رقابتی سازمان و همچنین شایستگی مدیران عالی سازمان در به کار گیری رفتار سیاسی مطلوب و سازنده است.

یافته های پژوهش نشان داد که بین رفتارهای سیاسی با درگیری شغلی در آزمودنی های ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که رفتارهای سیاسی قابلیت پیش بین معنادار درگیری شغلی در آزمودنی هایرا دارد. این نتایج ها با نتایج تحقیقات عبدالهی و همکاران(1399)، کوکبی سقی و همکاران(1397) و عبدالهی و همکاران(1396) همسو می باشد. در تبیین این فرضیه می تواند اشاره کرد که بر اساس نظر محققین، واقعیت های جدی رفتار سیاسی باعث شده بر پاره ای از آرزوهای آدمی که داشتن سازمان های ایده آل با رفتار منطقی است، خط بطلان کشیده شود. از دیدگاه سیاسی، سازمان ترکیبی از ائتلاف هاست که برای دستیابی به منابع و انرژی با یکدیگر در رقابت هستند. همچنین، وسیله ای است برای تأمین منافع افراد و گروه هائی که بر آن اثر می گذارند و نیز تحت تاثیر آن واقع می شوند. سازمان یک فرد نیست، بلکه یک واحد حقوقی است که بر اساس هدف های متضاد افراد به وجود آمده است و در چارچوب روابط قراردادی بین این هدف ها، نوعی تعادل بوجود آورده است. از دیدگاه سیاسی، هویت یک سازمان تا زمانی حفظ می شود که منافع گروههای ذی نفع را تأمین کند و یک ائتلاف پویا از افراد و گروه ها ایجاد کند. بنابراین، آنچه که در این تحقیق از رفتار سیاسی مد نظر است، دیدگاه دوم، یعنی جنبه مثبت، قانونی و مشروع رفتار سیاسی است که با توجه به شرایط عدم اطمینان فعلی نسبت به بسیاری از سازمان ها، می تواند در ابعاد مختلف عملیات سازمانی و اقدامات مدیریتی موثر واقع شده، موجبات رضایت شغلی گروه ها  و درگیری شغلی و احساس مالکیت آنها را فراهم سازد و در نتیجه باعث افزایش بهره وری گردد.همچنین نتایج حاصل از تحقیق با نتایج تحقیقات محمدی و همکاران(1401)،عباس پور و همکاران(1397)،خسروی و همکاران(1396) همسو نمی باشد. شاید بتوان این تناقض را چنین استدلال کرد که کارکنان و اعضای سازمان ها، اطلاعات را نزد خود نگه می دارند و می کوشند تا آنها را پنهان نمایند، درباره موفقیت های خود تبلیغات زیادی می نمایند، شکست های خود را پنهان می کنند، در آمار و ارقام مربوط به عملکرها دست می برند تا وجهه بهتری به خود بدهند و دست به کارهای مشابهی می زنند تا بتوانند اثر بخشی و کارآیی سازمان را بسیار عالی نشان دهند.

یافته های پژوهش نشان داد که بین درگیری شغلی با ساختار سازمانی در آزمودنی های ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که درگیری شغلی قابلیت پیش بین معنادار ساختار سازمانی در آزمودنی هایرا دارد. این نتایج ها با نتایج تحقیقات صفری و همکاران(1402)،مظفری(1399)، کوکبی سقی و همکاران(1397)، صنعتی زاده و همکاران(1396)،سالاری محمد آباد و مازیاری (1395) ، پشتکار و یوسف سلطان(1394)، مجیدی و همکاران(1390)، کرایبی کوا(2016)، آگر(2012) و کدن(2011) همسو می باشد. در تبیین این فرضیه می تواند اشاره کرد که درگیری شغلی به عنوان درجه ای مفهوم سازی شده است که در آن یک نفر از روی شناخت از قبل در مورد آن شغل اشتغال ذهنی داشته و با آن درگیر بوده و در مورد شغل حاضر خودش نگران و درارتباط است. درگیری شغلی می تواند تحت تأثیر عوامل موقعیّتی مانند تجارب و واکنش های روانی نسبت به کار و ساختار سازمانی قرار گیرد. احتمالاً یک کارمند راضی از کار در یک ساختار سازمانی مناسب، یک رفتار وابستگی قوی را برای سازمان گسترش می دهد که دارای یک اعتبار و حیثیّت خاصی به عنوان قسمتی از رابطه فرد با کارش می باشد که هویّت قوی همراه با سازمان یک شخص، ممکن است به درجه بالایی از درگیری شغلی تبدیل شود.

یافته های حاصل از فرضیه اصلی پژوهش نشان داد که ارتباط بین رفتار سیاسی با ساختار سازمانی از طریق درگیری شغلی در آزمودنی مثبت و معنادار است. به طوری که نقش میانجی گری درگیری شغلی در ارتباط بین رفتار سیاسی با ساختار سازمانی مورد تایید قرار گرفت.تحقیقی که بتواند این سه متغیر را در کنار هم مورد مطالعه قرار دهد یافت نشد. در تبیین این فرضیه می تواند چنین اشاره کرد که در نتیجه کنترل رفتار سیاسی مناسب سازمان می توان در افزایش درگیری شغلی و ایجاد یک ساختار سازمانی مناسب گام بردارد. در واقع رفتارهای سیاسی نباید به عنوان یک مانعی در مقابل کارکنان باشد، بلکه باید به کارکنان در ارایه راه حل ها نوآورانه در موقعیت های مختلف سازمانی کمک کند تا بتوان با درگیری مثبت در کار و ایجاد یک ساختار سازمانی مناسب کارایی و اثر بخشی بیشتر در سازمان ایجاد کرد.

 

منابع

1.       احمد زاده،سلیمان. فرجی،هادی.(1398) بررسی تاثیر رفتار سیاسی کارکنان بر ساختار سازمانی در شهرداری ارومیه،پنجمین کنفرانس بین المللی علوم مدیریت و حسابداری.

2.       پشتکار، سمیه  و یوسف سلطان، ابوالقاسم(1394).بررسی تأثیر ساختار سازمانی بر بهبود عملکرد مدیریت سازمان (در سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران)، کنفرانس بین المللی مدیریت و علوم انسانی

3.       ترک زاده، جعفر. ایزدی، فاطمه. مزگی نژاد، سمیه. (1399). شیوع رفتارهای سیاسی در انواع ساختارهای سازمانی با واسطه‌گری منابع قدرت: مطالعه آموزش‌وپرورش استان فارس. پژوهش های راهبردی مسائل اجتماعی ایران, 9(2), 135-158.

4.       جباری، ثریا و یزدانی، نرگس و رحیمی، الهام (1400). مروری بر رفتار سیاسی در سازمان،نهمین کنفرانس ملی توسعه پایدار در علوم تربیتی و روانشناسی،مطالعات اجتماعی و فرهنگی،تهران.

5.       دهقان منشادی، منصور(1397). رابطه بین درگیری شغلی با یادگیری سازمانی و نوآوری سازمانی مدیران مدارس، دوفصلنامه علمی پژوهشی مدیریت مدرسه، دوره 6، شماره2، پاییز و زمستان97، صفحه 203-186.

6.       سالاری محمد آباد،محمد. مازیاری، محمد (1395).تأثير ساختار سازماني بر درگيري شغلي كاركنان ادارات كل ورزش و جوانان : نقش واسطه اي توانمندسازي روان شناختي، نشریه مدیریت ورزشی، دوره8، شماره 2، ص 297-281.

7.       صفری،امید.صفری،غلامرضا.حسینی،فاطمه.قاسمیان اصل،حدیث (1402).مطالعه درگیری شغلی و عملکرد شغلی با توجه به نقش تعدیلگر ساختار سازمانی در کارکنان اداره کل ورزش و جوانان فارس،دوفصلنامه دانش مدیریت ورزش،سال اول،شماره1،بهار و تابستان 1402، ص 40-31.

8.       عبداللهی، خلیل. راسخ، نازنین. قاسمی، حمید. (1399). تأثیر رفتار سیاسی بر عملکرد کارکنان ستادی وزارت ورزش و جوانان. فصلنامه تخصصی علوم سیاسی, 16(50), 173-193.

9.       عباس پور،فریبا.طاهری پور کلانتری،حبیب اله. رسولی قهروردی،مهدی(1395).تأثیر رفتار سیاسی بر عملکرد کارکنان،نشریه فرایند مدیریت توسعه،دوره29،شماره3،ص 122-105.

10.       فانی، ع.؛ شیخی‌نژاد، ف.؛ دانایی‌فرد، ح. و حسن‌زاده، ع. (1393). «کنکاشی پیرامون عوامل مؤثر بر شکل‌گیری رفتار سیاسی در سازمان»، فصلنامۀ مدیریت دولتی، د 6، ش 1، ص 151-174.

11.       کوکبی سقی، فهیمه. قلی پور سوته، رحمت الله. پیران نژاد، علی(1397). مطالعه رابطه ای درگیری مثبت در کار و بهره وری دانش نیروی کار با نقش میانجی گری ساختار سازمانی، نشریه پژوهش های مدیریت عمومی،سال11،شماره 39،بهار97،صفحه247-229.

12.       مظفری، محسن(1399) . بررسی تحلیلی ساختار سازمانی و بهبود عملکرد کارکنان شهرداری، ششمین کنفرانس بین المللی پژوهش های مدیریت و علوم انسانی، تهران.

13.       محمدی،سارا.رحیمی،فرج الله.ظاهری عبده وند،پریسا (1401) . تحلیل ساختاری تأثیر ادراک سیاست سازمانی بر اشتیاق شغلی کارکنان با میانجی گری سکوت و آوای سازمانی در کارکنان شرکت فولاد خوزستان،فصلنامه سیاست نامه علم و فناوری،دوره12،شماره1،ص 78-59.

14.       مجیدی،عبداله.محمدی مقدم، یوسف.قاسمی، فاطمه (1390) .تأثير ساختار سازماني بر بهبود عملكرد معاونت آموزش دانشگاه علوم انتظامي،فصلنامه توسعه، سال6،شماره 21، پاییز 90.

15.        موسوی، سید نجم الدین. زارع، فرجام. (1396). بررسی نقش رفتارهای سیاسی بر بروز رفتارهای منافقانه با توجه به نقش میانجی معنویت. مطالعات رفتار سازمانی, 6(4), 161-187.

16.       Ağar, R. A. C. C. (2012). “The Relationship between Organizational Structure and Job Involvement in Labour and Technology-Intensive Industrial Enterprises: A Comparative Analysis Based On a Field Study”. International Journal of Business & Commerce, 2(2), pp: 1-20.

17.       Kodden, B. (2011). DEDICATION: A study to analyse the effects of organizational design on employee engagement and knowledge productivity within Dutch legal service firms. Thesis: Breukelen: Nyenrode Business Univercity.

18.       Kribikova, P.(2016). Organizational structure and performance, Actual Problems In Economics, 17(5), 109-118 Rosenberg, M.(1979). Conceiving The Self, New York: Basic Books.

19.       Patil, M. R., & Mulimani, C. F. (2020). Improving Police Efficiency. Our Heritage, 68(1), 813- 819.

---