بررسی ضمانت اجرای اقدامات گروه تکفیری در رابطه با زنان ایزدی از منظر فقه

محورهای موضوعی : فقه و مبانی حقوق اسلامی

علی جهانی بایقوت ¹ , علی پور منوچهری ² , رضا احسان پور ³

1 - دانشجوی دکتری فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکزی، تهران، ایران.
2 - استادیار فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکزی، تهران، ایران. (نویسنده مسئول)
3 - استادیار حقوق جزا و جرم شناسی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران.

تاریخ دریافت : 1403/10/21 تاریخ پذیرش : 1404/05/25 تاریخ انتشار : 1404/03/31

کلید واژه: برده گیری, آدم ربایی, سرقت انسان, گروه تکفیری, فقه.,

چکیده مقاله :

یکی از اقدامات ضدانسانی گروه تکفیری در دوران تسلط بر نکاتی از عراق و سوریه، برده¬گیری زنان به عنوان اسیر جنگی و فروش آنان در بازارهایی بود که به همین منظور برپا می¬شد. گروه تکفیری اقدامات مذکور را با دستاویز متون شرعی و با استناد به احادیث و متون قرآن انجام می¬داد. گروه تکفیری با ادعای برپایی خلافت اسلامی و اجرای دستورات شرع، جنگ¬های خود را تحت عنوان جهاد تعریف می¬کرد و تمامی مخالفان خود را به نام کافر، در بازار مورد خرید و فروش قرار می¬داد. بررسی متون فقهی حاکی از آن است که این اقدامات مطلقاً سنخیتی با احکام و دستورات شرعی نداشته و اقدامات گروه تکفیری در این مورد جرم بوده و مستوجب عقوبت و کیفر می¬باشند. ولی نکته مهم در این رابطه، ماهیت و عنوان مجرمانه این اقدامات و نحوه مجازات آن می¬باشد که هدف از نگارش این مقاله، تبیین ماهیت فقهی اقدامات گروه تکفیری در این زمینه و مجازات این قبیل افعال می¬باشد تا مشخص گردد که ضمانت اجرای فقهی برده¬گیری و فروش زنان ایزدی چیست و تحت چه عناوینی در فقه، جرم انگاری شده¬اند؟ این پژوهش به روش تحلیلی-توصیفی و با تکیه به اسناد کتابخانه¬ای و اینترنتی انجام شده است و نتایج تحقیق نشان می¬دهد: اقدامات گروه تکفیری در مورد زنان ایزدی ماهیتاً آدم ربایی بوده و از نظر فقهی مستوجب قطع دست یا تعزیر هستند.

چکیده انگلیسی:

Extended abstract One of the inhumane actions of the Takfiri group during its control over parts of Iraq and Syria was the enslavement of women as prisoners of war and their sale in markets established for this purpose. The group justified these actions by citing specific interpretations of religious texts. An examination of jurisprudential texts indicates that these actions have absolutely no affinity with Islamic rulings and are considered crimes. The aim of this article is to explain the jurisprudential nature of these actions by the Takfiri group and to determine their Sharia enforcement mechanisms. The present research was conducted using an analytical-descriptive method and by relying on library and internet documents. The results show that the actions of the Takfiri group towards Yazidi women are essentially kidnapping and from a jurisprudential perspective, warrant punishments such as hand amputation or Ta'zir (discretionary punishment). Introduction: Takfiri groups such as ISIS, during their dominance over parts of Iraq and Syria, committed heinous acts including the enslavement, sale, forced marriage, and violent acts against women, particularly Yazidi women. To legitimize their actions, the group resorted to a deviant and distorted interpretation of religious texts. The main question is, from the perspective of Islamic jurisprudence, what is the exact nature of these actions and what enforcement mechanisms are prescribed for them? The aim of this article is to provide a jurisprudential analysis of these crimes, refute the Takfiri group's religious claims, and explain the appropriate Sharia and international punishments for them. Methodology: This research was conducted using analytical-descriptive method. The required data was collected by relying on library documents and internet resources (including jurisprudential texts, opinions of contemporary scholars, scholarly statements, reports from international organizations, and court rulings). Then, by analyzing the content of this data, the jurisprudential nature of the Takfiri group's actions and the related enforcement mechanisms were deduced and explained. Results and Discussion (Findings and Analysis): An examination of ISIS's actions towards women from the perspective of Islamic jurisprudence shows that these actions, according to the consensus of contemporary Islamic scholars, are completely forbidden and non-Sharia, and are based on several invalid premises: 1. Rejection of Justifications for Sexual Slavery and Forced Marriage: ISIS's reliance on concepts such as "war spoils" to justify the sexual enslavement of Yazidi women was rejected by 126 prominent Islamic scholars from various denominations and many religious authorities, and was considered contrary to the Islamic consensus against slavery. These actions were deemed "seditious" and alien to Islam. 2. Contradiction of Violence with Established Jurisprudential Principles: Acts such as killing civilians, rape, and torture are explicitly in conflict with principles such as the sanctity of the life, property, and honor of Muslims and Mu'ahad (non-Muslims under Islamic protection), and the rule of "La Darar wa la Dirar fil-Islam" (There shall be no harm or reciprocating harm in Islam). 3. Violation of Sharia Conditions for Marriage: The promotion of fabricated concepts such as "Jihad al-Nikah" (sexual jihad), which was essentially a form of human trafficking and deception, completely contradicts the essential conditions for marriage in Islam (such as mutual consent, the presence of a guardian, and witnesses). 4. Criminal Nature of the Actions: From a jurisprudential perspective, the actions of the Takfiri group in this domain are essentially kidnapping, human trafficking, and illegitimate enslavement, which are considered major crimes. Jurisprudential and Practical Enforcement Mechanisms: The enforcement mechanisms for these crimes can be imagined at two levels: Internal Religious Enforcement Mechanism: The most important was the excommunication and rejection of this group by the global Islamic community, which stripped their claims of legitimacy and made confronting them an obligation. • Worldly (Judicial-International) Enforcement Mechanism: These actions are a clear example of "Harb wa Fasad fil-Ard" (waging war and spreading corruption on earth), which carries severe punishment in Sharia. At the international level, this punishment has been implemented in the form of prosecuting ISIS members in national and international courts (such as convictions in Germany and the Netherlands for crimes against humanity and war crimes). International institutions have also collected extensive documentation for these trials. Conclusion: The findings of this research indicate that the actions of the Takfiri group(ISIS) towards Yazidi women and others have no valid Sharia basis whatsoever and are based on distorted and deviant interpretations of religious texts. From the perspective of accepted Islamic jurisprudence, these actions have the nature of kidnapping, illegal enslavement, and sexual crimes and warrant severe Sharia punishments such as Hadd for Muharabah (punishment for waging war) or Ta'zir. In addition to internal rejection and excommunication by the Islamic Ummah, the judicial prosecution and international punishment of the perpetrators are the tangible manifestation of the worldly punishment for these crimes against humanity. Therefore, ISIS's claims justifying its actions are completely invalid, and these actions are prosecutable as crimes.

منابع و مأخذ:

احمدی نژاد، مریم (1402). جنایات داعش علیه زنان و کودکان از منظر حقوق بین‌الملل و نقش شهید سلیمانی در مقابله با آن. زن در توسعه و سیاست، 21(2)، صص 407-443.
ایروانی، جواد و موسوی خراسانی، سید محمد حسن (1399). تحلیل انتقادی دلایل فقیهان بر «قتل»، «بردگی»، «منّ» و «فداء». اسیر جنگی. فقه و أصول، 52(2)، صص 31-49.
مصباح یزدی، محمدتقی (1388). نگاهی گذرا به حقوق بشر از دیدگاه اسلام، چاپ اول. تهران: انتشارات موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره).
جوادی آملی، عبدالله (1375). فلسفه حقوق بشر، چاپ اول. قم: انتشارات اسراء.
خالقی، علی و برزگر، محمدرضا (1399). خشونت جنسی علیه زنان ایزدی به‌مثابه نسل‌زدایی با تاکید بر رای دادگاه بین‌المللی رواندا در پرونده آکایسو. نشریه پژوهش های حقوق جزا و جرم شناسی، 8(16)، صص 7-31.
رحیمی، حمید و نوبهار، رحیم (1401). تحلیل فقهي-حقوقي بزه قوادی. فصلنامه علمی پژوهش حقوق کيفری، 11(40)، صص 45-70.
صاحب جواهر، محمدحسن بن باقر (1404ق). جواهر الکلام فی شرح شرائع الإسلام، چاپ هفتم. بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
طباطبائی، على بن محمدعلی (1418ق). ریاض المسائل، چاپ اول. بی جا: آل البیت(ع).
طوسى، محمدبن حسن (1387). المبسوط فی فقه الإمامیة، چاپ سوم. بی جا: المکتبة المرتضویة لإحیاء الآثار الجعفریة.
طوسى، محمدبن حسن (1400ق). النهایة فی مجرد الفقه و الفتاوى، چاپ دوم. بیروت: دارالکتاب العربی.
طوسى، محمدبن حسن (1407ق). الخلاف، چاپ اول. قم: دفتر انتشارات اسلامى.
طوسى، محمدبن حسن (1407ق). تهذیب الأحکام، چاپ چهارم. بی جا: دارالکتب الإسلامیة.
علامه حلی، حسن بن یوسف (1413ق). قواعدالاحکام فی معرفة الحلال و الحرام. قم: مؤسسه نشر اسلامی.
فتاحی وانانی، فتاح؛ صابری، حسین و فخلعی، محمد تقی (1401). رویکرد فقیهان به موضوع بیع انسان آزاد در پرتوِ روایت سکونی. فقه و اصول، 54(1)، صص 121-136.
فرهمند، مهناز؛ حائری، محمدحسن و فخلعی، محمدتقی (1400). واکاوی حکم استرقاق اسیر جنگ بر اساس آیات و احادیث. فصلنامه تخصّصی مطالعات قرآن و حدیث سفینه، «ویژه کتابشناخت متون امامیه»، 18 (7)، صص 166-191.
کدیور، محسن (1382). مسأله برده¬داری در اسلام. دومین همایش بین¬المللی حقوق بشر(مبانی نظری حقوق بشر)، قم: دانشگاه مفید.
کدیور، محسن(1388). حق الناس (اسلام و حقوق بشر). تهران: انتشارات کویر.
مالدار، محمدحسن؛ حسن زاده خباز، سیده نگین و الهی خراسانی، علی (1401). بازخوانی انتقادی غنیمت‌انگاری زنان در فقه اسلامی در جهان معاصر، فقه و مبانی حقوق اسلامی، 55(2). صص 430-409.
مدرس، محمدولی؛ ساقیان، علی و حسینی، مریم‌السادات (1395). بررسی تطبیقی مبانی فکری و رویکرد عملی داعش با قرآن و سیره نبوی. تهران: پژوهشنامه رسانه بین الملل، 1(1)، صص 11-32.
موسوی خراسانی، سید محمدحسن و ایروانی، جواد (1398). موازنه آیات جهاد در قرآن با توسل به زور در حقوق بین الملل. پژوهش تطبیقی حقوق اسلام و غرب، 6(2)، صص 183-208.
ناصری مقدم، حسین و سلطانی، عباسعلی (1399). کرامت انسانی و فقه. مشهد: پژوهشکده مطالعات اسلامی در علوم انسانی.
نجفی، محمد حسن بن باقر (1412ق). جواهرالکلام فی شرح شرایع الإسلام. بیروت.
نوبهار، رحیم (1385). قاچاق زنان برای روسپیگری از منظر آموزه‌های اسلامی با نگاه به مقررات بین‌المللی و حقوق ایران. تهران: پژوهش‌های حقوق تطبیقی، ۱۰(۳)، صص ۱۸۷-۲۲۰ .