مدیریت چیدمان فضایی در افزایش راندمان ادارات: تحلیل معادلات ساختاری (مطالعه موردی: شهر تهران)
محورهای موضوعی : معماری
فرازین سلطانی گردفرامرزی
1
,
مهرداد متین
2
,
وحید قبادیان
3
1 - گروه معماری، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2 - گروه معماری، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
3 - گروه معماری، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
کلید واژه: چیدمان فضای معمارانه, راندمان ساختمانهای اداری, سازماندهی فضایی, ارگونومی و آسایش محیطی, تعاملات اجتماعی,
چکیده مقاله :
پژوهش حاضر بر پایه بررسی نقش چیدمان فضای معمارانه در افزایش راندمان ساختمانهای اداری با تأکید بر ابعاد انرژی، ارگونومی، تعاملات اجتماعی و بهرهوری کارکنان تدوین شده است. ساختمانهای اداری بهعنوان یکی از پرمصرفترین انواع ساختمانها، علاوه بر سهم قابل توجه در مصرف انرژی، نقش مستقیمی در کیفیت محیط کار و عملکرد سازمانی دارند. در این مطالعه تلاش شده است تا با استفاده از روش مدلسازی معادلات ساختاری (SEM) و ابزارهای نرمافزاری نظیر Smart PLS و SPSS، ارتباط میان خصوصیات چیدمان و سازماندهی فضایی با شاخصهای کلیدی شامل آسایش محیطی، تعاملات اجتماعی، پایداری و بهینهسازی انرژی، و بهرهوری کارکنان ارزیابی شود. یافتهها نشان میدهد که بهینهسازی سازماندهی فضایی میتواند تأثیر معناداری بر کاهش مصرف انرژی، ارتقای آسایش حرارتی و بصری، تقویت ارتباطات انسانی در محیط کار، و در نهایت افزایش راندمان کلی ساختمانهای اداری داشته باشد. نتایج این تحقیق تأکید میکند که نگاه به چیدمان فضایی نباید صرفاً در بعد کالبدی یا زیباییشناختی محدود شود، بلکه میتواند بهعنوان ابزاری مدیریتی و راهبردی برای ارتقای بهرهوری، پایداری و کیفیت زندگی کاری کارکنان در محیطهای اداری بهکار گرفته شود. بر این اساس، پژوهش حاضر ضمن ارائه شواهد تجربی از شهر تهران، الگویی نوین برای طراحی و مدیریت ساختمانهای اداری ارائه میدهد که میتواند راهنمایی ارزشمند برای معماران، مدیران سازمانی و سیاستگذاران شهری در مسیر توسعه پایدار و بهرهور باشد.
The present study is based on examining the role of architectural space layout in increasing the efficiency of office buildings, with an emphasis on energy, ergonomics, social interactions, and employee productivity. Office buildings, as one of the most energy-intensive types of buildings, in addition to their significant contribution to energy consumption, have a direct role in the quality of the work environment and organizational performance. In this study, an attempt has been made to evaluate the relationship between the characteristics of layout and spatial organization with key indicators including environmental comfort, social interactions, sustainability and energy optimization, and employee productivity using the Structural Equation Modeling (SEM) method and software tools such as Smart PLS and SPSS. The findings show that optimizing spatial organization can have a significant impact on reducing energy consumption, improving thermal and visual comfort, strengthening human communication in the workplace, and ultimately increasing the overall efficiency of office buildings. The results of this study emphasize that the view of spatial layout should not be limited to the physical or aesthetic dimension, but can be used as a management and strategic tool to improve the productivity, sustainability, and quality of work life of employees in office environments. Accordingly, the present study, while providing empirical evidence from Tehran, presents a new model for the design and management of office buildings that can be a valuable guide for architects, organizational managers, and urban policymakers on the path to sustainable and productive development.
