نقش و جایگاه امین الدوله در توسعه و اصلاحات در ایران
محورهای موضوعی : مباحث معرفتی و روش شناختی و تاریخ پژوهیحمید سعیدی جوادی 1 , علی زارعی 2
1 - علوم سیاسی،آزاد اسلامی،مشهد،ایران
2 - دانشگاه آزاد اسلامی مشهد
کلید واژه: قاجاریه, امین الدوله, اصلاحات, نخبگان سیاسی, توسعه, ایران,
چکیده مقاله :
قاجاریان دودمانی بودند که از حدود سال ۱۱۷۴ تا ۱۳۰۴ به مدت صد و سی سال بر ایران فرمان راندند. بنیانگذار این سلسله آقامحمدخان قاجار بود که تهران را به عنوان پایتخت انتخاب کرد. آخرین پادشاه قاجاریه نیز احمدشاه بود که در سال ۱۳۰۴ برکنار شد و رضاشاه پهلوی جای او را گرفت. یکی از ویژگی های ایران عصر قاجار، ظهور جریانات اصلاح طلب و توسعه ای در آن بود. آشنایی با جوامع غربی از یک سو و فقدان پیشرفت سیاسی، اقتصادی و اجتماعی از جانب آنها زمینه ساز پیدایش تلاش های اصلاح طلبانه متعددی شد.
به موازات افزایش آگاهی ایرانیان از عقب ماندگی گسترده جامعه، سبب گردید که نخبگانی به فکر اصلاحات باشند. نخبگان ایران در تاریخ معاصر دوره قاجار به سه دسته تقسیم شده اند: 1- بخشی از نخبگان حاکم که اساسا خواهان توسعه کشور نبودند 2- عده ای از نخبگان حاکم که در پی اصلاح و نوسازی بودند 3- نخبگان فکری. نخستین تلاش ها به وسیله میرزا ابوالقاسم قائم مقام، عباس میرزا، امیرکبیر، میرزا حسین خان سپهسالاربه عمل آمد. میرزاعلی خان امین الدوله از مشهورترین رجال ناصرالدین شاه و مظفرالدین شاه و در زمره نوگرایان بزرگ عصر قاجار به شمار می رود. وی پس از امیرکبیر از جمله کسانی است که برای اصلاحات در عصر قاجاریه تلاش وافر داشته است.
One of the characteristics of Qajar era Iran was the emergence of reformist movements and development in it. Acquaintance with western societies on the one hand and the lack of political, economic and social progress on their part has led to the emergence of reformist searches.
In this article, the main question is "What role did Amin al-Dawlah play as a political elite of the Qajar period in the development and reforms in Iran?"
In response to this question, the hypothesis of the article is that "Amin al-Dawlah is one of the nobles who worked hard for the reforms of the Qajar era and had a very effective impact on the cultural and administrative structure in Iran and took great measures in this field." This article seeks to investigate this issue. The research method in the article is qualitative-quantitative analysis method.
