پیش¬بینی بهزیستی روان¬شناختی براساس تعهد زناشویی،تاب¬آوری و حمایت اجتماعی ادراک شده زنان دارای همسر زندانی شهرپاوه
محورهای موضوعی : روانشناسي اجتماعيسوما میرصاحب 1 , خدامراد مومنی 2 , جهانگیر کرمی 3
1 - کارشناس ارشد روانشناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
2 - Kermanshah Branch, Islamic Azad University, Kermanshah, Iran
3 - روانشناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
کلید واژه: بهزیستی روان¬شناختی, تاب¬آوری, تعهد زناشویی, حمایت اجتماعی ادراک شده, زنان دارای همسر زندانی,
چکیده مقاله :
زنان دارای همسر زندانی همواره با چالشهای مهم روانشناختی و اجتماعی زیادی مواجه هستند، بنابراین بررسی عوامل پیشبینیکننده بهزیستی روانشناختی زنان دارای همسر زندانی از اهمیت ویژهای برخوردار است. پژوهش حاضر با هدف پیشبینی بهزیستی روانشناختی براساس تعهد زناشویی، تابآوری و حمایت اجتماعی ادراک شده زنان دارای همسر زندانی شهرپاوه انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان دارای همسر زندانی شهر پاوه در سال 1399 بود که با روش نمونه گیری تمام شمار(سرشماری) 100 نفر با توجه به ملاکهای ورود به پژوهش (مشارکتکنندگان حداقل سواد برای خواندن و نوشتن داشته باشند و همزمان با اجرای پژوهش مشارکتکنندگان اقدام به طلاق نداشته باشند) انتخاب گردید. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس بهزیستی روان شناختی (ریف، 1989)، پرسشنامه تعهد زناشویی (آدامز و جونز، 1997)، پرسشنامه تابآوری (کانر و دیویدسون، 2003) و مقیاس حمایت اجتماعی ادراک شده (زمیت و همکاران، 1988) بود. دادهها با روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره گام به گام تحلیل گردید. یافتهها نشان داد که تابآوری با مؤلفههای تسلط بر محیط و رشد فردی بهزیستی روانشناختی همبستگی مثبت معنیدار داشت (01/0, 05/0>P). حمایت اجتماعی ادراک شده با تسلط بر محیط همبستگی مثبت معنیدار داشت (05/0>P). نتایج رگرسیون چند متغیره گام به گام آشکار کرد که تعهد اخلاقی به ازدواج و تصور از شایستگی فردی روی هم 18/0 از واریانس بهزیستی روانشناختی را تبیین نمودند (01/0>P)، سایر متغیرهای از معادله رگرسیون خارج شدند. براساس نتایج میتوان گفت جهت ارتقای سطح بهزیستی روانشناختی زنان دارای همسر زندانی توجه به عوامل تعهد اخلاقی به ازدواج و تصور از شایستگی فردی ضروری است.
Women with imprisoned spouses always face many important psychological and social challenges, so it is of particular importance to examine the factors that predict the psychological well-being of women with imprisoned spouses. The present study aimed to predict psychological well-being based on marital commitment, resilience, and perceived social support of women with imprisoned spouses in Paveh. The research method was a descriptive correlational study. The statistical population included all women with imprisoned spouses in Paveh in 2020, which was selected using a census sampling method of 100 people according to the criteria for entering the study (participants must have at least literacy and participants must not have divorced at the time of the study). The research tools included the Psychological Well-Being Scale (Reiff, 1989), the Marital Commitment Questionnaire (Adams and Jones, 1997), Resilience Questionnaire (Connor and Davidson, 2003), and the Perceived Social Support Scale (Zammit et al., 1988). The data were analyzed using Pearson correlation and stepwise multivariate regression. The findings showed that resilience had a significant positive correlation with the components of environmental mastery and personal growth of psychological well-being (P<0.01, 0.05). Perceived social support had a significant positive correlation with environmental mastery (P<0.05). The results of stepwise multivariate regression revealed that moral commitment to marriage and self-perception of personal competence together explained 0.18 of the variance in psychological well-being (P<0.01), and other variables were excluded from the regression equation. Based on the results, it can be said that in order to improve the psychological well-being of women with imprisoned husbands, it is necessary to pay attention to the factors of moral commitment to marriage and the perception of personal competence.
