رابطه توسعه سیاسی با توسعه فرهنگی و تاثیر آن بر شکل گیری شکل¬گیری نهادهای مدنی در ایران (1400-1368)

محورهای موضوعی : تحولات سیاسی در ایران

مهدی فروزش ¹ , حسین ابوالفضلی ² , حسن شادپور ³

1 - دانشگاه آزاد اسلامی/ شهرداری تهران
2 - استادیار، گروه علوم سیاسی، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران.
3 - دانشگاه آزاد اسلامی

تاریخ دریافت : 1403/10/30 تاریخ پذیرش : 1404/01/01 تاریخ انتشار : 1404/01/01

کلید واژه: توسعه فرهنگی, توسعه سیاسی, نهادهای مدنی, احزاب سیاسی, دولت و حکومت,

چکیده مقاله :

در مقااله حاضر واکاوی تاثیر توسعه سیاسی و توسعه فرهنگی بر شکل­گیری نهادهای مدنی در ایران و مقایسه جایگاه توسعه سیاسی و توسعه فرهنگی در دولت­های هاشمی، خاتمی، احمدی نژاد و روحانی از مهمترین اهداف پژوهش می­باشد که بررسی و تجزیه و تحلیل آنها پرداخته­ شده است. از نظر روش­شناسی این پژوهش از نوع تحقیقات تبیینی ـ تحلیلی می­باشد و از مراحل جمع­آوری سیستماتیک اطلاعات و تجزیه تحلیل منطقی آنها برای نیل به اهداف استفاده شده است. پرسش اصلی این است که چه رابطه­ای میان توسعه سیاسی با توسعه فرهنگی وجود دارد و این رابطه چه تاثیری بر شکل­گیری نهادهای مدنی با تمرکز بر احزاب سیاسی در ایران بین سال­های 1368 تا 1400 داشته است؟

نتایج تحقیق نشان می­دهد که رابطه توسعه سیاسی با توسعه فرهنگی رابطه لازم و ملزوم می­باشد و مباحث فرهنگی مقدم بر مباحث توسعه­ای به ویژه توسعه سیاسی می­باشد و این رابطه بر شکل گیری نهادهای مدنی به ویژه احزاب سیاسی موثر است و شکل­گیری نهادهای مدنی و احزاب سیاسی در ایران بین سال­های 1368 تا 1400 به صورت ناقص صورت گرفته است.

چکیده انگلیسی:

In this article, analyzing the impact of political development and cultural development on the formation of civil institutions in Iran and comparing the position of political development and cultural development in the governments of Hashemi, Khatami, Ahmadinejad and Rouhani is one of the most important goals of the research. Their analysis has been done. In terms of methodology, this research is an explanatory-analytical type of research, and the stages of systematic data collection and logical analysis have been used to achieve the goals.The main question is what is the relationship between political development and cultural development and what effect did this relationship have on the formation of civil institutions focusing on political parties in Iran between 1368 and 1400?
The results of the research show that the relationship between political development and cultural development is a necessary and necessary relationship, and cultural issues precede developmental issues, especially political development, and this relationship is effective on the formation of civil institutions, especially political parties. And the formation of civil institutions and political parties in Iran between 1368 and 1400 was incomplete

منابع و مأخذ:

فهرست منابع:
- اخوان، محمدجواد، (1389)، عبور از فتنه، تهران: مرکز مطالعات و پژوهش رسانه¬ها.
- اصغری، علی، (1382)، «موانع تحقق جامعه مدنی (در دوره اول ریاست جمهوری سید محمد خاتمی)»، پایان¬نامه کارشناسی ارشد، استاد راهنما: سید رحیم ابوالحسنی، استاد مشاور: نجف لک زایی، قم: دانشگاه باقرالعلوم.
- بشیریه، حسین، (1380)، آموزش دانش سیاسی (مبانی علم سیاست نظری)، تهران: نشر نگاه معاصر.
- بشیریه، حسین، (1381)، جامعه‌شناسی سیاسی (نقش نیروهای اجتماعی در زندگی سیاسی)، چاپ دهم، تهران: نشر نی.
- بشیريه، حسین، (1388) موانع توسعه سیاسی در ايران، تهران: گام نو.
- بشيريه، حسين، (۱۳98)، دولت و انقلاب در ایران 1982 - 1962 م. [1341 - 1361 ش.]، تهران: مانیا هنر.
- تاجیک، محمدرضا، (1384)، رواﯾﺖ ﻏﯿﺮﯾﺖ و ﻫﻮﯾﺖ در ﻣﯿﺎن اﯾﺮاﻧﯿﺎن، ﺗﻬﺮان: ﻓﺮهنگ.
- توسلی رکن آبادی، مجید و علیرضا شعبان شمیرانی، (1392)، «نقش نظام انتخاباتی مجلس شورای اسلامی در چگونگی ایفای مسئولیت نمایندگان مجلس هفتم»، جستارهای سیاسی معاصر، سال چهارم، شماره 10.
- دارابي، علي، (1388)، رفتار انتخاباتي در ايران: الگوها و نظريه‌ها، تهران: انتشارات سروش.
- سلطانی، علی، (1387)، قدرت، گفتمان و زبان: سازوکارهای جریان قدرت در جمهوری اسلامی ایران، تهران: نشر نی.
- شیرودی، مرتضی، (1384)، «گزارشی از کتاب: موانع توسعه سیاسی در ایران»، مجله رواق اندیشه، شماره 43.
- عیوضی، محمد رحیم، (1388)، «نظام انتخاباتی ما»، مجله زمانه، سال هشتم، شماره 81.
- فروزش، مهدی، (1398)، تا توسعه، تهران: انتشارات کاشف.
- محمدیان، رضا، حسین تفضلی و سیداسمعیل حسینی گلی، (1400)، «بازاندیشی مفهوم توسعه سیاسی در گفتمان اصول‌گرای محمود احمدی‌نژاد»، فصلنامه سپهر سیاست، سال هشتم، شماره 27.
- مصباح یزدی، محمدتقی، (1367)، آموزش فرهنگی، قم: مؤسسه آموزش و پژوهش امام‌خمینی(ره).
- موثقی، احمد، (1380)، جنبش¬هاي اسلامی معاصر، تهران، سمت.
- نش، کیت، (1391)، جامعه شناسی سیاسی معاصر: جهانی¬شدن، سیاست و قدرت، تهران: نشر کویر.
- نوروزی، نورمحمد، (1385)، «اقتصاد سياسي نفت و جامعه مدني در ايران»، فصلنامه اقتصاد سياسي، سال چهارم، شماره 13.
- واينر، مایرون و ساموئل هانتينگتن، (1379)، درك توسعه سياسي، ترجمۀ گروه مترجمين، تهران: انتشارات پژوهشكده مطالعات راهبردي.
- هابرماس، یورگن، (1388)، دگرگونی ساختاری حوزه عمومی، کاوشی در باب جامعه بورژوازی، ترجمه جمال محمدی، چاپ سوم: تهران: نشر افکار.
- Becker, David G., (1990),”Business Associations in Latin America: The Venezuelan Case”, Comparative Political Studies, Vol. 23, No. 1.
- Calhoun, Craig, Joseph Gerteis, James Moody, Steven Pfaff and Indermohan Virk (Editors), (2007), Contemporary Sociological Theory (2nd Edition), San Francisco: Wiley-Blackwell.
- Ibrahim, Saad Eddin, (1994), “Civil Society and Prospects for Democratization in the Arab World,” in Augustus Richard Norton, (Editor), Civil Society in the Middle East, vol. I, Leiden: E. J. Brill Publishers.
- Koolaee, Elaheh and Yousef Mazarei, (2018), “Modernization and Political Parties: A Case Study of the Hashemi Rafsanjan Administration”, International Studies Journal (ISJ), Vol. 15, No.1.
- Moussalli, Ahmad, (1994), “Modern Islamic Fundamentalist Discourses on Civil Society, Pluralism and Democracy,” in Augustus Richard Norton, Civil Society in the Middle East, vol. I, Leiden: E. J. Brill Publishers.
- Poster, Mark, (2003), “The Net as a Public Sphere?”, Available at:http://www.wired.com/wired/archive/3.11/poster.if_pr.html
- Sadjadpour, Karim, (2006), “How Relevant Is the Iranian Street”, The Washington Quarterly, No. 30.