بررسی قرارداد جوینت ونچر یا عقد مشارکت در روابط بین الملل ( مطالعة موردی: قراردادهای نفت و گاز درحقوق ایران)
محورهای موضوعی : روابط بین الملل
احسان فرامرزی
1
,
اکرم تاجیک
2
,
حمید میری
3
1 - گروه حقوق، واحد گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی، گرگان، ایران.
2 - گروه حقوق، واحد آزادشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، آزادشهر، ایران.
3 - گروه الهیات، گنبد کاووس، دانشگاه گنبد کاووس، ایران
کلید واژه: جوینت ونچر, حقوق و تعهدات, روابط بین الملل, عقد مشارکت, قرارادهای نفت و گاز.,
چکیده مقاله :
جوینت ونچر قراردادی می باشد که به سبب آن اشخاص حقیقی یا حقوقی، اقلام نقدی و غیرنقدی سرمایه ای را تحت نظارت و مدیریت مشترک، بر اساس توافق در پروژه ای معین یا سرمایه گذاری های متوالی مورد استفاده قرار داده و در سود و زیان ناشی از مشارکت به نسبت سهام خود شریک می گردند . نتایج نشان می دهد قرارداد جوینت ونچر همان عقد مشارکت در حقوق ایران است ولیکن تفاوت هایی با یکدیگر دارند. قراردادهای جوینت ونچر به دلیل بینالمللی بودن، تفاوت های اساسی با قراردادهای مرسوم در حقوق ایران با عنوان عقد مشارکت دارند. مهمترین نکته در مورد قراردادهای جوینت ونچر این است که افراد مرتبط با قرارداد میتوانند در خارج از کشور سکونت داشته باشند و معمولاً این قراردادها دارای مدتزمان خاتمه (اتمام) نیستند و در حالتی که مشکلی بین دو طرف قرارداد ایجاد نشود، مفاد قرارداد به قوت خود باقی خواهد بود. اهمیت این موضوع بانی تمرکز مقاله حاضر به صورت توصیفی تحلیلی و با روش کتابخانه ای است که به بررسی مبنای قراردادهای جوینت ونچر و عقد مشارکت در قراردادهای نفت و گاز در حقوق ایران و جایگاه حقوق و تعهدات شرکا در قراردادهای بین المللی توسعه مشترک در صنعت نفت و گاز پرداخته است.
A joint venture is a contract whereby two or more natural or legal persons use cash and non-cash capital items under joint control and management, according to the agreement, in a certain project or successive investments, and in the profits and losses resulting from Partnerships become partners in proportion to their shares. It can be concluded that the joint venture contract is the same as the partnership contract in Iranian law, but they have differences from each other, Due to their international nature, joint venture contracts have fundamental differences with conventional contracts in Iranian law called partnership contracts. The most important thing about joint venture contracts is that the people related to the contract can live abroad and usually these contracts do not have a termination period and in the event that there is no problem between the two parties, the provisions of the contract remain in force, will remain. The importance of this issue is the focus of this article on examining the basis of joint venture contracts and partnership contracts in oil and gas contracts in Iranian law and the position of rights and obligations of partners in international joint development contracts in the oil and gas industry.
