مقایسه تاثیر یک دوره ماساژ سوئدی و تمرین مقاومتی بر تغییرات سطوح پلاسمایی پروتئین واکنش دهنده C و عملکرد بی هوازی در زنان دارای اضافه وزن

محورهای موضوعی : اثر فعالیت بدنی بر بیماری ها

زهرا مسیبی ¹ , الهام عابدینی ² , فرنگیس شاه منصوری ³

1 - گروه فیزیولوژی ورزش ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد الیگودرز، ایران
2 - گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه آزاد اسلامی واحد الیگودرز، ایران
3 - گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه آزاد اسلامی واحد الیگودرز، ایران

تاریخ دریافت : 1403/09/23 تاریخ پذیرش : 1403/12/14 تاریخ انتشار : 1404/03/31

کلید واژه: پروتئین واکنش گر C, ماساژ سوئدی, تمرین مقاومتی,

چکیده مقاله :

مقدمه:

هدف این تحقیق مقایسه تاثیر یک دوره ماساژ سوئدي و تمرین مقاومتی بر تغییرات سطوح پلاسمایی پروتئین واکنش دهنده C و عملکرد بی هوازي در زنان دارای اضافه وزن بود.

روش ها:

آزمودنی های این پژوهش 24 زن دارای اضافه وزن با دامنه سنی 30 تا 45 سال بودند که به سه گروه کنترل (8 نفر)، تمرین مقاومتی (8 نفر) و ماساژ (8 نفر) تقسیم شدند. کلیه افراد شرایط ورود به مطالعه را داشتند. آزمودنی در گروه های تمرین و ماساژ به مدت 8 هفته و با تواتر 3 جلسه در هفته به تجربه مداخله پرداختند. گروه کنترل در این دوره به زندگی روزمره خود پرداخت. قبل و پس از دوره مداخله توان بی هوازی و پروتئین واکنش گر C مورد بررسی قرار گرفت.

یافته ها:

نتایج تحقیق نشان داد پروتئین واکنش دهنده C در دو گروه کاهش معنی داری نسبت به گروه کنترل داشت (05/0P≤). توان بی هوازی در گروه تمرین افزایش معنی داری داشت (05/0P≤)، همچنین با توجه به  نتایج پس آزمون توان بی هوازی در گروه تمرین نسبت به دو گروه دیگر بالاتر بود (05/0P≤).

نتیجه گیری:

هر دو مداخله به مقدار یکسان در مبحث التهاب نقش دارند اما توان بی هوازی فقط تحت تاثیر تمرین قرار گرفته بود.

کلید واژه ها:

پروتئین واکنش گر C، ماساژ سوئدی، تمرین مقاومتی

چکیده انگلیسی:

Abstract:

Introduction:

The aim of this study was to compare the effects of a course of Swedish massage and resistance training on changes in plasma levels of C-reactive protein and anaerobic performance in overweight women.

Methods:

The subjects of this study were 24 overweight women with an age range of 30 to 45 years, who were divided into three groups: control (8 people), resistance training (8 people), and massage (8 people). All subjects met the inclusion criteria for the study. The subjects in the exercise and massage groups experienced the intervention for 8 weeks with a frequency of 3 sessions per week. The control group continued their daily lives during this period. Anaerobic power and C-reactive protein were examined before and after the intervention period.

Findings:

The results of the study showed that C-reactive protein in the two groups was significantly reduced compared to the control group (P≤0.05). Anaerobic power in the exercise group was significantly increased (P≤0.05), and according to the post-test results, anaerobic power in the exercise group was higher than the other two groups (P≤0.05).

Conclusion:

Both interventions play an equal role in inflammation, but anaerobic power was only affected by exercise.

Keywords:

C-reactive protein, Swedish massage, resistance training

منابع و مأخذ:

1. ساسانی, صیرفی, مسچی, صرامی, پیمانی, & جاوید. (2020). چاقی و کیفیت زندگی مرتبط با سلامت. پژوهش پرستاری, 15(4), 34-42
2. برگی, et al. التهاب و بیماری‌های مغزی: یک مطالعۀ مروری. مجله علوم اعصاب شفای خاتم, 2017, 5.3: 68-82
3. زكوي ايمان, شريفي مهرداد, پناهي زاده مريم, & ولي پور علي اصغر. تاثير هشت هفته تمرينات طناب زني بر اينترلوکين-18 و پروتئين واکنشگر c نوجوانان داراي اضافه وزن و چاق.
4. محمد حسینی, et al. فاکتورهای مرتبط با آسیب ناشی از ذخیره‌سازی گلبول‌های قرمز و اثر آن‌ها بر جنبه‌های مولکولی التهاب القا شده به واسطه تزریق خون و مصرف عوامل بیهوشی پس از عمل جراحی قلب. فصلنامه پژوهشی خون, 2022, 19.2: 166-182.
5. توسلیان, et al. بررسی ارتباط بین سطح سرمیCRP و زایمان زودرس. مجله زنان، مامایی و نازایی ایران, 2014, 17.102: 1-6.
6. سادات منصوري سعيد, et al. بررسي تاثير فاز اول درمان پريودنتال بر ميزان CRP سرم.
7. حسيني كاخك سيدعليرضا, اميري پارسا طيبه, آذرنيوه مرضيه السادات, & حامدي نيا محمدرضا. تاثير تمرينات مقاومتي، هوازي و بي تمريني بر نيم رخ ليپيدي و CRP در دختران چاق. 188-197.
8. SHEIKHSARAF, Bahare, et al. The effect of aerobic interval training and massage therapy on C-reactive protein and cardiorespiratory fitness in cardiovascular patients after coronary artery bypass graft. Annals of Applied Sport Science, 2016, 4.1: 9-16.‏
9. پوربرزگر, مینونژاد, هومن, صیدی, فواد, & مظفری پور. (2017). تأثیر آنی یک جلسه ماساژ ورزشی اندام تحتانی بر حس عمقی مفاصل زانو و مچ پای ورزشکاران پسر دانشگاهی. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی کردستان, 21(6), 72-82.
10. شهرجردی, ش. (2020). تأثیر هشت هفته ماساژ بر میزان فشار خون، ضربان قلب و پروتئین واکنشگر C زنان مبتلا به پرفشاری خون. مجله دانشگاه علوم پزشکی اراک, 23(3), 398-411.
11. سهیلی, گایینی, ‌عباس‌علی, سوری, & ‌رحمان. (2009). تأثیر تمرین مقاومتی بر شاخص های التهابی سیستمیک در مردان مسن. المپیک, 48(17), 51-62.
12. TEJERO-FERNÁNDEZ, Victor, et al. Immunological effects of massage after exercise: A systematic review. Physical Therapy in Sport, 2015, 16.2: 187-192.‏
13ن حیدریان‌پور, سمواتی شریف, کشوری, احمدوند, & سیاوشی. (2016). مقایسه سه شیوه تمرین ورزشی بر غلظت پروتئین واکنش‌دهندهC و گلبول‌های سفید خونی در بیماران دیابتی نوع2. نشریه فیزیولوژی ورزش و فعالیت بدنی, 9(2), 1375-1384.
14. اراضی, دمیر‌چی, ‌ارسلان, بابایی, & ‌پروین. (2007). پاسخ مرحله حاد به یک و دو جلسه تمرینات استقامتی و مقاومتی همزمان. المپیک, 39(15), 67-80.
15.
Aydin, Suleyman. (2014). Three new players in energy regulation: preptin, adropin and irisin. Peptides, 56, 94-110 16. عباسی, et al. بررسی تأثیر ماساژ بر شاخصهای فیزیولوژیک مادران نخست باردار. مجله علمی پژوهشی طب داخلی روز, 2007, 13.1: 28-33.
17. Karstoft, Kristian, & Pedersen, Bente K. (2016). Skeletal muscle as a gene regulatory endocrine organ. Current Opinion in
Clinical Nutrition & Metabolic Care, 19(4), 270-275 18. DIEUDONNÉ RAHM, Nathalie, et al. Long-term dexmedetomidine use and safety profile in palliative care: a case report. Journal of Palliative Medicine, 2023, 26.6: 882-886.‏.
19. Choi, Yeon-Kyung, Kim, Mi-Kyung, Bae, Kwi Hyun, Seo, Hyun-Ae, Jeong, Ji-Yun, Lee, Won-Kee, . . . Park, Keun-Gyu. (2013).
Serum irisin levels in new-onset type 2 diabetes. Diabetes research and clinical practice, 100(1), 96-101. 20. حیدریان‌پور, et al. مقایسه سه شیوه تمرین ورزشی بر غلظت پروتئین واکنش‌دهندهC و گلبول‌های سفید خونی در بیماران دیابتی نوع2. نشریه فیزیولوژی ورزش و فعالیت بدنی, 2016, 9.2: 1375-1384.