بررسی تاثیر مواد پایدارکننده و فعال‌کننده سطحی بر مورفولوژی و سختی پوشش کامپوزیتی الکترولس Ni-P/nano TiO2‬‬‬

محورهای موضوعی : فصلنامه علمی - پژوهشی مواد نوین

مرتضی تاج بخش ¹ (دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، مجتمع مواد و فناوری‌های ساخت، گروه مواد مرکب)
محمود فرهادی نیا ² (استادیار، دانشگاه صنعتی مالک اشتر تهران، مجتمع مواد و فناوری‌های ساخت، گروه مواد مرکب)
امید یعقوبی زاده ³ (دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، مجتمع مواد و فناوری‌های ساخت، گروه مواد مرکب)

تاریخ دریافت : 1394/03/18 تاریخ پذیرش : 1394/03/18 تاریخ انتشار : 1394/03/01

کلید واژه: مورفولوژی, الکترولس, TiO2, فعال کننده سطحی, پایدارکننده, میکروسختی,

چکیده مقاله :

در این مطالعه ابتدا پوشش Ni-P/nano TiO₂ با محلول تجاری بر روی زیرلایه آلومینیومی اعمال و ویژگی‌های مختلف آن مورد بررسی قرار گرفت. سپس با افزودن فعال کننده سطحی SDS خواص این پوشش مطالعه شد. بعد از آن تاثیر پایدارکننده Thiourea بر روی پوشش ارزیابی و پس از آن، به بهینه سازی غلظت نانوذرات TiO₂ و دور همزن برای حصول بیش­ترین سختی در پوشش پرداخته شد. در آخر با استفاده همزمان پایدارکننده و فعال کننده سطحی تاثیر آن بر روی مورفولوژی و سختی پوشش مورد بررسی و نتایج با حالت­های قبل مقایسه شد. نتایج نشان داد استفاده از محلول تجاری بدون هیچ نوع ماده افزودنی برای اعمال ذرات TiO₂ مناسب نیست و محلول در مدت زمان کمی ناپایدار می­گردد. با اعمال فعال­کننده سطحی SDS پایداری محلول اندکی بهبود پیدا کرد لکن سختی پوشش کاهش می‌یابد (HV 345) که دلیل این موضوع ایجاد ساختار گل کلمی و وجود تخلخل زیاد در پوشش است. با اعمال پایدارکننده Thiourea علاوه براینکه مشکل پایداری محلول مرتفع گردید، سختی پوشش نیز افزایش یافت. سختی در این حالت به مقدار بیشینه HV792 رسید. نرخ پوشش دهی و درصد حضور نانوذرات  TiO₂در این حالت به ترتیب مقادیر µm/h19 و 8/3 درصد وزنی اندازه­گیری شد که در میان همه پوشش­ها بیشینه مقدار است. در نهایت نیز مشخص شد اعمال همزمان پایدارکننده و فعال کننده سطحی باعث کاهش کیفیت پوشش خواهد شد.