اثر باکتری ایستایی و باکتری کشی برگ گیاه صبر زرد بر Erwinia amylovora و Xanthomonas arboricola pv. juglandis
محورهای موضوعی : دو فصلنامه تحقیقات بیماریهای گیاهی
رضا رضائی
1
(دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه علوم باغبانی، واحد میانه، دانشگاه آزاد اسلامی)
سلیمان جمشیدی
2
(استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد میانه، باشگاه پژوهشگران و نخبگان)
ابوالقاسم قاسمی
3
(مربی پژوهش، بخش تحقیقات بیماری های گیاهان، مؤسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور)
کلید واژه: خاصیت ضدباکتریایی, آلوئه ورا, مهار زیستی, ترکیبات طبیعی گیاهی, آتشک سیب و گلابی, بلایت گردو,
چکیده مقاله :
امروزه مهار زیستی عوامل بیماریزای گیاهی با هدف کاهش تهدیدات زیست محیطی و خطرات آفتکشهای شیمیایی یک اولویت میباشد. در این راستا، استفاده ازکارآیی ضدمیکروبی موادگیاهی در سالهای اخیر مورد توجه قرارگرفته است. در این مطالعه اثر بازدارندگی عصاره اتانولی، متانولی، استونی و کلروفورمی بخشهای مختلف برگ گیاه صبر زرد شامل برگ کامل، بخش پارانشیمی، ژل و شیرابه بر رشد باکتری Erwinia amylovora عامل بیماری آتشک سیب و گلابی و Xanthomonas arboricola pv. juglandis عامل بلایت باکتریایی گردو با روش نشر در آگار و اثر باکتریایستایی و باکتریکشی با روش حداقل غلظت باکتریایستایی و کشنده مورد ارزیابی قرار گرفت. تمام بخشهای برگ گیاه صبر زرد به جز شیرابه روی باکتریها اثر بازدارنده و کشنده داشتند. با این حال، باکتری X. arboricola pv. juglandis بیشتر از E. amylovora به فرآوردههای گیاهی صبر زرد حساسیت نشان داد. حلال کلروفورم حلال مناسبی برای عصاره گیری از اندامهای گیاهی صبر زرد برای آزاد شدن مواد ضدباکتری نبود. عصارههای بخش پارانشیمی و نیز شیرابه بر باکتری E. amylovora باکتری ایستا و کشنده نبودند ولی اثرگذارترین تیمار بر بازدارندگی رشد X. arboricola pv. juglandis بود. عصارههای ژل برگ صبر زرد بر هر دو باکتری اثر کشندگی بسیار بیشتری داشتند. در کل، 31 ماده از مواد گیاهی گیاه صبر زرد با روش کروماتوگرافی گازی استخراج شد که 25 مورد آن در شیرابه گیاه یافت شد. مواد ضدباکتری چون سینامیک اسید، تترادکانوئیک اسید، 2-هیدروکسی پروپیونیت، سیتوسترول، لوپئول و کاروون و 1-هپتانول، 2-پروپیل و 1و2-بنزندیکربوکسیلیک اسید در قسمتهای مختلف برگ گیاه صبر زرد به عنوان مواد ضدباکتریایی حضور داشت. با توجه به پتانسیل ضدباکتریایی عصارههای برگ گیاه صبر زرد، این خاصیت را میتوان برای مهار زیستی بیماری آتشک درختان دانهدار و بلایت باکتریایی گردو مدنظر قرار داد.
Nowadays, biocontrol of plant pathogens is a priority to reduce environmental effects of chemical pesticide applications. In this regard, antimicrobial plant products are in the center of attention. In this study, the inhibitive potential of methanol, ethanol, acetone, and chloroform extracts of rind, gel, latex and whole leaf of Aloe vera was evaluated using agar diffusion disc method against Erwinia amylovora and Xanthomonas arboricola pv. juglandis. Also, bacteriostatic and bactericidal activities were tested by minimal inhibitive and bactericidal concentration methods. All leaf parts of A. vera had antibacterial potential against these bacteria except for latex. However, X. arboricola pv. juglandis was more sensitive to Aloe products than E. amylovora. Chloroform was not suitable solvent for releasing antibacterial substances from Aloe. Rind extracts had no bactericidal or bacteriostatic effects on E. amylovora but they were the most effective ones on X. arboricola pv. juglandis. Gel extracts had much more bactericidal potential on both bacteria. On the whole, 31 chemicals were identified using gas chromatography which 25 of them were found in latex. Some antibacterial substances such as cinnamic acid, tetradecanoid acid, 2-hydroxy propionate, sitosterol, carvone, lupeol, 1-heptanol, 2-propyle, 1,2- benzene di-carboxylic acid were found in different parts of A. vera leaf. The antibacterial activity of A. vera against the causal agents of apple and pear fire blight and walnut bacterial blight can be considered as a biocontrol potential in the future.
_||_