ویژگی‌های روان‌سنجی پرسشنامه‌ی رشد پس از سانحه(PTGI)

محورهای موضوعی : روش ها و مدل های روانشناختی

سیدجواد سیدمحمودی ¹ (کارشناس ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه فردوسی مشهد.)
چنگیز رحیمی ² (استادیار دانشکده روانشناسی دانشگاه شیراز)
نورا... محمدی جابر ³ (دانشیار دانشکده روانشناسی دانشگاه شیراز)

تاریخ دریافت : 1392/12/03 تاریخ پذیرش : 1392/12/03 تاریخ انتشار : 1392/01/01

کلید واژه: رشد پس از سانحه, عاطفه مثبت, عاطفه منفی, خوش‌بینی, روانشناسی سلامت,

چکیده مقاله :

هدف مطالعه حاضر بررسی ویزگی‌های روان‌سنجی پرسشنامه رشد پس از سانحه شامل ضریب آلفای کرونباخ، پایایی به روش بازآزمایی، روایی همگرا و تحلیل عوامل روی نمونه‌ای از دانشجویان بود. در این مطالعه نمونه‌ای با حجم 201 نفر از دانشجویان دانشگاه شیراز که یک حادثه استرس‌زا در طی 5 سال گذشته را گزارش کرده بودند، به صورت در دسترس گزینش شد و پرسشنامه‌های رشد پس از سانحه، مقیاس عاطفه مثبت و منفی، جهت‌گیری زندگی و فهرست وقایع زندگی را تکمیل کردند. تحلیل عامل به روش تحلیل مولفه‌های اصلی و تحلیل واریماکس اجرا شد. نتایج نشان داد که ضریب آلفای کرونباخ برای کل مقیاس در حد مطلوب بود(92/0α = ). همبستگی سه مقیاس پیش‌بین با نمره کلی پرسشنامه رشد پس از سانحه مثبت و معنی‌دار بود(001/0p < ). تحلیل عامل چهار عامل را آشکار کرد. این عوامل عبارت از احساس قدرت درونی، تغییر در اهداف و اولویت‌ها، احساس نزدیکی و صمیمیت با دیگران و تلاش برای حفظ روابط با دیگران می­باشد. با توجه به نتایج می‌توان گفت که اعتبار حاصل از بازآزمایی و همسانی درونی و همچنین روایی آزمون در نمونه ایرانی در حد مطلوب است؛ اما عوامل زیربنایی رشد پس از سانحه در ایران متفاوت بود.

چکیده انگلیسی:

The current study investigated psychometric properties of Posttraumatic Growth Inventory (PTGI), which included Cronbach's Alpha, test-retest reliability, concurrent validity and factor analysis, among a sample of Iranian students. In this study a sample of 201 students at BA and MA levels from Shiraz University were selected. The Cronbach's alpha and the test-retest procedures, with a one-week interval, were used to identify the reliability of PTGI. Regarding concurrent validity, the correlations of the PTGI with scales for Positive Affect, Negative Affect and Optimism were computed. Moreover, to identify the underlying constructs for the measures under study, factor analysis with using Principal Component Analysis and Varimax rotation were carried out. The Cronbach’s α coefficient was significant (α = 0/92). The correlations between the PTGI and three anticipating variables were statistically significant (P < 0/001). Finally, the results of factor analysis with using Varimax rotation yielded four factors that explained 62% variances of total scale. These factors were labeled as following: Personal Strength; new possibilities and goals; intimacy and closeness feelings with others, and attempting to maintain relationship with others. The results of the study revealed the PTGI to be reliable and valid in Iranian context, and in order to measure positive outcomes after a traumatic event in life, they could be used.