ارزیابی تناسب عملکردی پارک های بانوان با استفاده از مدل AHP (نمونه موردی: کلانشهر تبریز)
محورهای موضوعی : فصلنامه علمی برنامه ریزی منطقه ای
رحیم حیدری
1
(استادیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران)
صفیه حاضری
2
(کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تبریز، تبریز، ایران)
شهریور روستایی
3
(استادیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران)
زهرا آربونی
4
(کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران)
کلید واژه: تبریز, مدل AHP, فضای تفریحی, تناسب عملکردی, پارک های بانوان,
چکیده مقاله :
پارکها و فضاهایسبز مختص بانوان، به عنوان یکی از مهمترین مراکز خدمات رفاهی و تفریحی بوده است که علاوه بر جنبه بهداشتی و روانی، در توسعه پایدار شهری و بهبود کیفیت زندگی بانوان از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف اصلی این پژوهش ارزیابی عملکرد پارکهای بانوان شهر تبریز با توجه به معیارهای کاربری اراضی (کالبدی) و اجتماعی میباشد. در این راستا عملکرد پارکهای بانوان تبریز با استفاده از مدل AHP، از نظر معیارهای کاربری اراضی شهری (دسترسی، سازگاری، همجواری) و معیارهای اجتماعی (محرمیت و نیازهای بانوان) مورد ارزیابی قرارگرفت. بررسی شعاع دسترسی بیانکننده این واقعیت است که پارکهای بانوان موجود تبریز تمام محدوده شهر را تحت پوشش قرار نمیدهند و نیاز به مکانیابی و ایجاد پارکهای بانوان جدید وجود دارد اما بررسی سازگاری پارکهای بانوان با کاربریهای همجوار حاکی از این واقعیت است که این پارکها از نظر سازگاری در وضعیت نسبتا مناسبی قرار دارند. در بررسی معیارهای اجتماعی نیز مشخص شد که از منظر کاربران این پارکها از نظر شاخص محرمیت وضعیت مناسبی ندارند و از ساختمانهای مسکونی بلندمرتبه مجاور قابل مشاهده هستند. ولی بررسی شاخص نیازهای بانوان نشان داد که این پارکها در برآورده کردن نیازهای مختلف بانوان (همانند کاهشوزن و تناسب اندام، احساسآرامش، افزایش کارایی، افزایش روحیه شادی و نشاط ،ایجاد و تقویت جمعهای دوستانه، تقویت اعتماد به نفس، توانمندسازی) عملکرد مطلوبی داشتهاند. در کل نتایج نشانگر آن است که: بیشتر پارکهای بانوان تبریز دارای تناسب عملکردی متوسط (6/66) میباشند و 4/33 درصد دارای تناسب بسیار پایین میباشند.
