بررسی و تحلیل قابلیت های مزایای نسبی توسعه منطقه ای در بنادر شمال ایران با استفاده از تلفیق تکنیک های TOPSIS و ELECTRE
محورهای موضوعی : فصلنامه علمی برنامه ریزی منطقه ای
طاهر پریزادی
1
(استادیار شهرسازی دانشگاه علوم و تحقیقات، واحد بروجرد، بروجرد، ایران)
صالح اسدی
2
(دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران)
محمد مولائی قلیچی
3
(کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران)
حجت شیخی
4
(استادیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه ایلام، ایلام، ایران)
کلید واژه: توسعه منطقه ای, اولویت بندی, TOPSIS, Electre, بنادر شمال,
چکیده مقاله :
بنادر یکی از محورهای اصلی توسعه اقتصادی مناطق اند؛ که دارای توان ها و فرصت های سرمایه گذاری فراوانی هستند. در واقع هر منطقه مزیت های متفاوت جغرافیایی و محیطی جهت توسعه را دارا است و همین امر سبب نابرابری در پیشرفت کشورها شده است. هدف از این پژوهش ارزیابی، شناخت و تحلیل امکانات و توانمندی های جغرافیایی بنادر دریای خزر به منظور توسعه این منطقه است. روش تحقیق در این نوشتار از نوع توصیفی- تحلیلی و استفاده از منابع اسنادی و هم چنین بهره گیری از تکنیکهای TOPSIS و ELECTRE است. به منطور وزن دهی معیارها نیز از مدل AHP استفاده شده است. پس از بررسیهای کلی و مقایسه معیارها، از میان بنادر شمال کشور که در محدوده ی دریای خزر واقع شده اند؛ سه بندر نوشهر و امیرآباد در استان مازندران و انزلی در استان گیلان به منظور انجام این پژوهش انتخاب شده اند. یافته های تحقیق نشان می دهد که بندر انزلی در میان سه بندر مورد مقایسه فوق در مرتبه اول اهمیت به لحاظ معیارهای مورد بررسی قرار گرفته است و به عنوان مناسب ترین بندر جهت توسعه منطقه ی شمال کشور انتخاب شد.
