ارائه الگوی برندسازی شهری با رویکرد توسعه گردشگری مطالعه موردی:شهر شیراز
محورهای موضوعی : فصلنامه علمی برنامه ریزی منطقه ای
سعید سعیدااردکانی
1
(استاد، گروه مدیریت بازرگانی، دانشکده اقتصاد، مدیریت و حسابداری، دانشگاه یزد، یزد، ایران)
فاطمه قنبری
2
(دانشآموخته دکتری مدیریت بازرگانی (بازاریابی)، دانشگاه یزد، یزد، ایران)
محمدرضا رضایی
3
(دانشیار گروه جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه یزد، یزد، ایران)
علیرضا رجبی پور میبدی
4
(استادیار گروه مدیریت بازرگانی، دانشکده اقتصاد، مدیریت و حسابداری، دانشگاه یزد، یزد، ایران)
کلید واژه: گردشگری, نظریه داده بنیاد, برندسازی شهری, بازاریابی مکان,
چکیده مقاله :
برندسازی مقصد گردشگری یکی از استراتژیهای موثر در جذب گردشگر و ابزاری کارآمد جهت بازاریابی مقاصد گردشگری است. در همین راستا پژوهش حاضر با هدف تدوین و ارائه الگوی برندسازی شهری با رویکرد توسعه گردشگری در شهر شیراز انجام شدهاست. پژوهش حاضر از نوع پژوهشهای آمیخته (کیفی و کمی) است که با استفاده از رویکرد مبتنی بر نظریه داده بنیاد انجام شده است. جامعه آماری شامل مدیران ارشد فعلی یا سابق سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، نمایندگان مجلس شورای اسلامی و نمایندگان شورای شهر میباشند که در بخش کیفی با روش گلوله برفی 16 نفر و در بخش کمی با روش تصادفی ساده 73 نفر به عنوان نمونه مورد مطالعه انتخاب شدهاست. ابزار جمعآوری دادهها، مصاحبههای نیمه ساختاریافته و پرسشنامه میباشد. تجزیه و تحلیل دادهها در سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی و با استفاده از نرم افزارمکس کیودا تحلیل و مدل کیفی پژوهش از دل الگوهای ذهنی و نظرات افراد استخراج شد و نهایتاً در بخش کمی جهت اطمینان از صحت الگوهای اندازهگیری متغیرها از الگوسازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار PLS استفاده شده است. یافتههای پژوهش منجر به شناسایی شرایط علی، شرایط زمینهای، شرایط مداخلهگر و همچنین راهبردها و پیامدهای برندسازی شهر شیراز شد مشخص گردید که نتایج حاکی از تایید همه مقولههای شناسایی شده میباشد به طوری که در شرایط علی متغیر رقابت پذیری با ضریب 577/0، در شرایط مداخلهگر متغیر نقش دولت با ضریب 504/0، در شرایط زمینهای متغیر جاذبه های گردشگری با ضریب 336/0، در رابطه با راهبردها متغیر تدوین مکانیزم برندسازی با ضریب 542/0 و در رابطه با پیامدها عامل دستاوردهای اجتماعی با ضریب 606/0 بیشترین نقش را در تبیین مدل برندسازی شهر شیراز داشتهاند.
Tourism destination branding is one of the effective strategies for attracting tourists and an effective tool for marketing tourism destinations. In this regard, the present study aimed to formulate and present a model of urban branding with the approach of tourism development in Shiraz. The present research is a kind of mixed (qualitative and quantitative) research that is based on the data-based approach. The statistical population includes current or former senior managers of the Cultural Heritage and Tourism Organization, Islamic Consultative Assembly and City Council representatives, in the qualitative part with 16 snowball method and in the quantitative part with simple random method 73 person as the study sample. Selected. Data were collected through semi-structured interviews and questionnaires. Data analysis was done in three stages of open coding, axial and selective coding using Max Keyuda software and the research qualitative model was extracted from the subjective patterns and opinions of the individuals. Structural equation modeling using PLS software was used. The findings of the research led to identifying causal conditions, contextual conditions, intervening conditions, as well as strategies and consequences of branding in Shiraz. Competitiveness variable with coefficient of 0.777, in the intervening variable role of government with coefficient of 0.504, in context of variable variables of tourist attractions with coefficient of 0.336, in relation to strategies formulation of branding mechanism with coefficient of 0.542. 0 and in relation to the consequences social achievement factor with 0.606 has the most role in explaining the branding model of Shiraz.
_||_