بازخورد اقلیم و ژئومورفولوژی در برنامه ریزی توسعه شهری (مطالعه موردی: کلانشهر شیراز)
محورهای موضوعی : فصلنامه علمی برنامه ریزی منطقه ایعبدالعلی کمانه 1 , حیدر قادری 2 , شهیده دهقان 3
1 - استادیار جغرافیا و ژئومورفولوژی، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران
2 - استادیار جغرافیا و اقلیمشناسی، واحد لارستان، دانشگاه آزاد اسلامی، لارستان، ایران
3 - کارشناس ارشد جغرافیا و اقلیمشناسی، واحد لارستان، دانشگاه آزاد اسلامی، لارستان، ایران
کلید واژه: شیراز, توسعه فیزیکی, فراکتال, تغییرات اقلیمی, حوضهی ژئومورفیک, کیاس,
چکیده مقاله :
هدف مدیران و برنامهریزان از توسعه شهری چینش منطقی کاربریهای انسانی و طبیعی در یک مجموعه سیسمتی است. تعامل بین زیرسیستمها به مطلوبترین شکل میتواند سبب بالاترین حد آنتروپی مثبت و در نتیجه توسعه مدرن شهری گردد. در این پژوهش مسئله این است که آیا دینامیک توسعه فیزیکی شهر شیراز از ضوابط آشوبی یا برخالی تبعیت مینماید؟ مهمترین ابزار تحلیلی در این برآورد در مرحله اول اعمال نگرش سیستمی در پژوهش میباشد. در مرحله دوم هر یک از زیرسیستمها (زیرسیستم کلیماتیک، ژئومورفولوژیک، انسانی) به صورت کمی تعریف گردیده است. به این منظور اطلاعات مورد نیاز از خروجیهای سی ساله اقلیمی سازمان هواشناسی استان به صورت قیاسی استخراج و از بطن آن به صورت استقرائی اطلاعات مورد نیاز حوضهی شیراز در مطالعات اقلیمی از طریق واسطه یابی درونی مورد مطالعه قرار گرفته است. همچنین با استخراج پیکسلهای دو بعدی مسطحاتی و سه بعدی (توپوگرافیکی و ژئومورفیکی) اطلاعات مکانی برداشت شده است. دیتاهای دو بعدی توسعه فیزیکی شهر شیراز به عنوان سیستم انسانی نیز به صورت قیاسی در کل استان و شهرستان شیراز و سپس به صورت واسطه یابی درونی به صورت کمی برداشت شده است. با توجه به آرایش فضائی هندسی اطلاعات عددی و تجزیه و تحلیل جبری زیرسیستمها میتوان به بازخورد سیستماتیک آنها که ناشی از ساختار کیاسی، فراکتال یافازی است پی برد و با آگاهی از عملکرد متقابل عناصر دو زیرسیستم حوضه طبیعی و زیرسیستم انسانی محدوده شهری شیراز طوری به مدیریت توسعه شهری شیراز پرداخت که کل سیستم دارای کمترین حد آنتروپی منفی در سایر زمینههای جریان ماده و انرژی و بالاترین حد بازخورد منفی سیستمی باشد. نتیجه این تحلیل سیستمی از طرفی سبب پیشبینی بروز عدم تعادل در زیرسیستمهای پویای ژئومورفولوژی شهری و کنترل آنها خواهد شد و از طرف دیگر میتواند سبب کنترل سیستم به سمت ناتعادلی و سپس تعادل گردد.
The goal of urban planners and administrators is developing the logical ordering of human and natural user in a collection system. The most favorable interactions between subsystems can be caused the maximum of positive entropy and the development of modern city. In this study, the most important issue is whether the physical development of the city of Shiraz comply with the dynamic conditions or empty of turmoil? For this reason, in this study, the first phase of the above-mentioned issue is viewed as a system, and in the second stage, each of the components and subsystems (including sub bioclimatic, geomorphologic and anthropogenic) is defined to quantify. So that in this respect, the output of the thirty year’s meteorological organization climate were converted to analog data. The heart of the inductive Shiraz climate studies have been analyzed by interpolation. As well with the two-flat pixels and three-dimensional spatial information is harvested. The spatial arrangement of geometrical and numerical data can be used to algebraic analysis the structure of chaotic, fractal or fuzzy subsystems positioning. Knowing the area of natural and physical development of interactive performance can be used for the whole Shiraz urban system development with minimal negative entropy flow of matter and energy in all aspects and the highest negative feedback system. The result of this analysis not only led to the prediction of a non-equilibrium in the geomorphological dynamics system of Shiraz city and control subsystem but also It can be led from non-equilibrium to equilibrium in the natural and human system of Shiraz.