پهنه بندی فضایی کانون های گردشگری به منظور تعیین مناطق بهینه خدمات گردشگری در استان فارس
محورهای موضوعی : فصلنامه علمی برنامه ریزی منطقه ای
حسن بهنام مرشدی
1
(کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی توریسم، دانشگاه تهران، تهران، ایران)
داریوش احمدی
2
(دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران)
حسنعلی فرجی سبکبار
3
(دانشیار گروه جغرافیا و عضو قطب برنامه ریزی روستایی ایران، دانشگاه تهران، تهران، ایران)
محمدرضا رضوانی
4
(استاد گروه جغرافیا و عضو قطب برنامه ریزی روستایی ایران، دانشگاه تهران، تهران، ایران)
کلید واژه: استان فارس, تکنیک دلفی, خدمات گردشگری, پهنهبندی فضایی, روش کوپراس,
چکیده مقاله :
ارائه خدمات بهینه به گردشگران یکی از پایههای اساسی در زمینه جذب و رضایت گردشگران است، چرا که لازمهی گریز از پیامدهای نامطلوب گردشگری و دستیابی به الگوی بهینه توسعه مقصد گردشگری، دسترسی گردشگران به خدمات و تسهیلات گردشگری است. هدف پژوهش حاضر، پهنهبندی کانونهای گردشگری استان فارس به منظور تعیین مناطق بهینه خدمات گردشگری میباشد. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و متغیرهای پژوهش شامل 19 شاخص در زمینه خدمات گردشگری بوده که از طریق فن دلفی بدست آمده و سپس با تحلیل سلسلهمراتبی و مدل کوپراس که یکی از مدلهای تصمیمگیری چندمعیاری است، کانونهای بهینه خدمات گردشگری رتبهبندی و در نهایت به دو سطح فرا توسعه و فرو توسعه تقسیمبندی شدند. نتایج پژوهش بیانگر آن است که قلمرو تحقیق با توجه به جاذبههای گردشگری متعدد دارای توزیع نامتعادل و نامناسب از لحاظ دسترسی به خدمات گردشگری میباشند و بخشهایی همچون بخش مرکزی شیراز، آباده، فسا و نیریز که از لحاظ جاذبههای گردشگری دارای پتانسیل بیشتر بوده به همان نسبت خدمات گردشگری بیشتری را طلب میکنند و باید برنامهریزان و مسئولان امر توجه ویژهای به این مناطق نشان دهند، این مناطق را در اولویت توسعه قرار دهند. از سویی بخشهای جنوب و جنوب غربی استان همچون محمله، خشت، افزار، پشتکوه و ... با توجه به آب و هوای گرم و خشک و وجود جاذبههای گردشگری کمتر در اولویت آخر از نظر توسعه قرار گرفتهاند.
Presenting optimal services to tourists is one of the basic pillars in the area of absorption and satisfaction of tourists. The needed to avoid adverse consequence to achieve the optimal development of tourism and access to the optimal model of developing the touristic destination is the optimal access of tourists to tourism facilities and services. The variables of this descriptive - practical research are consisted of 19 indicators of tourism services. The goal of the present research is to zoning tourist center of Fars Province in order to determine the optimal regions of tourism services. In the beginning, the research standards were obtained through Delphi model and then AHP and COPRAS (as the multi-variable decision making models), the optimal zone of tourism services were ranked and finally were divided into ultra-development and infra-development levels. The results of the research indicate that there is an imbalanced and unsuitable distribution of tourism services for tourism absorbtion. Also, the areas such as central part of Shiraz, Abadeh, Fasa and Neiriz which have greater potential viewpoint for tourism attractions need greater tourism services. Furthermore, planners and authorities should show special attention to these regions and put these regions in the priority list of developmental program. On the other hand, the areas of South and South West of the province such as Mahmaleh, Khesht, Afzar, Poshtkooh should be placed in the last priority of development program due to warm and dry weather and less number of tourism attraction.
_||_
