بررسی مبانی فقه الحدیثی علامه عسکری و علامه شوشتری
محورهای موضوعی : نشریه پژوهشنامه معارف اهل بیت علیه السلام
زکیه معرفت
1
(دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث، گروه الهیات، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران)
نادعلی عاشوری تلوکی
2
(دانشیار گروه الهیات، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران (نویسنده مسئول))
محسن فهیم
3
(استادیار گروه الهیات، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران.)
کلید واژه: مبانی فقه الحدیثی, حدیث, علامه عسگری, علامه شوشتری.,
چکیده مقاله :
پژوهش حاضر با هدف بررسی مبانی فقه الحدیثی علامه عسکری و علامه شوشتری انجام شد. ابتدا نسبت به روش ها و گرایش های حدیثی بررسی انجام گرفت و سپس معیارهای نقد حدیث علامه عسگری و علامه شوشتری مورد بررسی قرار گرفت. روش انجام تحقيق كتابخانه اي و با استفاده از فيش برداري و تتبع در منابع و مصادر و نهايتاً مبتني بر شيوه‌ي تحليل محتوا بود. نتایج پژوهش نشان داد که نقاط مشترک در مبانی فقه الحدیثی علامه عسکری با علامه شوشتری از جمله در معیارهای نقد حدیث همچون عرضه احادیث بر قرآن، نقد بیرونی حدیث، نقد سندی حدیث، مقایسه روایت با اخبار مشابه با همان موضوع، شناسایی احادیث جعلی می باشد.
Qur'an and Hadith are two precious thoughts and two endless treasures that the Prophet (pbuh) and his family left as a memory for their Ummah. The Qur'an, which is the word of Allah the Almighty, reached the hands of Muslims without any deficiency. But the hadith, which was the second, divine trust in the hands of Muslims, was not immune and suffered countless distortions and changes and had a fate full of ups and downs. Factors such as the prohibition of quoting and writing hadith, the occurrence of forgery, distortion, and quoting with meaning in it, and religious prejudices and misunderstanding caused the hadith to become confused. The present study was conducted with the aim of investigating the foundations of hadith jurisprudence of Allameh Askari and Allameh Shoushtari. First, the hadith methods and trends were investigated, and then the criteria of hadith criticism of Allameh Asgari and Allameh Shushtri were examined. The method of library research was based on the method of content analysis, using the collection and tracking of sources. The results of the research showed that the common points in the foundations of hadith jurisprudence of Allameh Askari and Allameh Shoushtari, including the criteria of hadith criticism, such as the presentation of hadiths on the Qur'an, external criticism of hadith, documentary criticism of hadith, comparison of narratives with similar narratives on the same topic, identification of fake hadiths.
[1] قرآن
[2] نهج البلاغه
[3] ابن اثیر، علی بن محمد، 1363، اسد الغابۀ فی معرفۀ الصحابۀ، بیروت: دارالکتب العلمیه.
[4] ابن بابویه، 1405ق، کمال الدین و تمام النعمه، تحقیق: علی اکبر غفاری، قم
[5] ابن حنبل، ابوعبدالله، احمد، 1416ق، مسند، تحقیق احمد محمد شاکر، دارالحدیث، قاهره.
[6] ابن عساکر، 1415ق، تاریخ مدینۀ دمشق، تحقیق: علی شیری، بیروت.
[7] ابن غضائری، 1380، الرجال الابن الغضائری، تحقیق: محمدرضا حسینی جلالی. قم.
[8] بخاری، ابوعبدالله محمد ابن اسماعیل، الجامع المسندصحیح، دارابن کثیر، دمشق.
[9] برقی، ابوجعفر احمدبن محمد، 1413ق، المحاسن، تحقیق سیدمهدی رجایی، المجمع العالمی لاهل البیت، قم.
[10] التفسیر المنسوب الی الامام ابی محمد الحسن بن علی العسکری، 1409ق، تحقیق: سید محمدباقر موحد ابطحی، قم.
[11] الجر، خلیل، 1391، فرهنگ لاروس، ترجمه: سید حمید طبطبیان، تهران: امیرکبیر.
[12] جزایری، سیدمحمد، 1418ق، نابغه فقه و حدیث، چاپ دوم، قم: مجمع الفکر الاسلامی.
[13] جناتی، محمد ابراهیم، 1386، تطور اجتهاد در حوزه استنباط، تهران: انتشارات امیرکبیر.
[14] خطیب بغدادی، 1417ق، تاریخ بغداد أو مدینۀ السلام، تحقیق: مصطفی عبدالقادر عطا، بیروت.
[15] ربانی، محمد حسن، 1396، سبک شناسی دانش رجال الحدیث، قم: مرکز فقهی ائمه اطهار.
[16] سلیم بن قیس، 1420ق، کتاب سلیم بن قیس الهلالی، تحقیق: محمدباقر انصاری، قم.
[17] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی بکر، 1417ق، تاریخ الخلفاء، تحقیق صالح ابراهیم، دارصادر، بیروت.
[18] سیوطی، عبدالرحمان بن ابی بکر، 1421ق، الاتقان فی علوم القرآن، تحقیق رمزلی فواد احمد، دارکتاب العربی، بیروت.
[19] شوشتری، محمدتقی، 1390، الاخبار الدخیلۀ، تحقیق: علی اکبر غفاری، تهران: مکتبۀ الصدوق.
[20] طبری، محمد بن جریر، 1354ش، تاریخ الرسل والملوک، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، ترجمه ابوالقاسم پاینده، انتشارات اساطیر، تهران.
[21] طوسی، 1364، تهذیب الاحکام فی شرح المقنعه للشیخ المفید، تحقیق: سیدحسن خرسان، تهران.
[22] طوسی، 1411ق، کتاب الغیبۀ، تحقیق: عبداله تهرانی و علی احمد ناصح، قم.
[23] عسكرى، مرتضى، 1382ش، نقش ائمه در احياى دين، مركز فرهنگي انتشاراتي منير - تهران.
[24] عسکری، مرتضی، 1388ق، عبدالله سبا و دیگر افسانه های دیگر، بیروت.
[25] عسکری، مرتضی، 1417ق، عبدالله بن سبأ و اساطیر اخری، قم.
[26] عسکری، 1370، معالم المدرستین، قم: مجمع العالمی اأهل البیت.
[27] کلینی، محمد بن یعقوب، 1363ش، الکافی، دارالکتب الاسلامیه، تهران.
[28] مدیر شانه چی، کاظم، 1399، علم الحدیث، دفتر انتشارات اسلامی، جامعه مدرسین قم.
[29] مجلسی، محمدباقر، 1403-1413ق، بحارالانوار، داراحیاءالثراث العربی، بیروت.
[30] مجلسی، محمدباقر، 1363ش، مرآة العقول فی شرح اخبار آل الرسول، انتشارات‌دار الکتب الاسلامیه، چاپ پنجم، تهران.
[31] مسلم نیشابوری، احمد ابن اسماعیل، 1343ق، المسند صحيح، دارالطباعه العامره، استانبول.
[32] نسایی، احمدبن علی، 1411ق، السنن الکبری، تحقیق سیدحسن کسروی، دارالکتب العلمیه، بیروت.
[33] نصر بن مزاحم، 1382ق، وقعۀ صفین، تحقیق: عبدالسلام محمد هارون، قاهره.
