پژوهش¬هاى زبان¬شناسى و معناشناسى با محوريت ارتباط متن و تصوير
محورهای موضوعی : پژوهشهای زبان شناختی و معنا شناسی در سطح واژگان
1 -
کلید واژه: زبان¬شناسى, معناشناسى, متن, تصوير.,
چکیده مقاله :
ارتباط متن كلامى و تصوير، ارتباطى تنشى و پيرو تحولات فرايندى جو گفتمان مى¬باشد. در اين مقاله برآنيم با مدد جستن از شيوه تحليل گفتمان نشانه- معناشناختى به رابطه ميان متن كلامى و تصوير بپردازيم. نظريه¬هايى كه در راستاى ارتباط متن كلامى و تصوير بپردازيم. نظريه¬هايى كه در راستاى ارتباط متن و تصوير موجود است، حاكى از آن مى¬باشد كه چيزى كه به توليد معنا منجر مى¬شود، هم-پيوندى يا ارتباط درونى متن و تصوير مى¬باشد. بررسى¬هاى حاصل در اين پژوهش براساس تحليل گفتمان نشانه معناشناختى نشان داده است كه آنچه در تعامل دو نظام نشانه¬اى نوشتارى و تصويرى به توليد معنا منجر مى¬شود، ايفاى نقش آنها در بسترى گفتمانى مى¬باشد. معناشناسی جهل در واژگان دوره جاهلیت نشان مىدهد که این واژه بیشتردر مقابل حلم قرار است و کمتر به معنی نادانی است. با نزول قرآن، و ورود واژه جهل به آن، جهل تنها در تقابل با حلم نبود؛ بلکه علم و عقل هم در ردیف حلم قرار گرفتند. اما آنچه در دستگاه معنایی واژگان قرآن نمود بیشتری دارد، همنشین اصلی واژهای با کفر است که در قرآن به صورت مستقیم یا غیر مستقیم درتقابل با اسلام است. با توجه به آنچه در این پژوهش آمد، مى¬توان چنين نتيجه گرفت كه زمانى كه از اصطلاح نشانه-معناشناسى استفاده مى¬شود، مقصود ارتباط خام و صورى بين نوشتار و تصوير نمى¬باشد؛ بلكه در اينجا هر نزع ارتباط نشانه¬اى در مورد عنصر معنا مد نظر قرار مى¬گيرد و نمى¬توان متن نوشتارى و بصرى را جدا از هم در نظر گرفت. با توجه به آنچه در اين پژوهش بيان شد، مى¬توان گفت كه نشانه-معناشناسى خاص در يك حوزه خاص؛ مانند ادبيات، هنر مانند آن در تحليل متون مورد استفاده قرار مى گيرد و نشانه¬شناسى عام درباره مباحث عمومى نشانه معناشناسى و شيوه¬هاى گوناگون آن مى¬باشد
The relationship between the verbal text and the image is a tense relationship that follows the changes in the discourse process. In this article, with the help of semiotic-semantic discourse analysis method, we will discuss the relationship between verbal text and image. Theories to be discussed in line with the relationship between verbal text and image. The theories that exist in line with the relationship between text and image indicate that what leads to the production of meaning is the connection or internal connection between text and image. The findings in this research based on the analysis of the discourse of semantic signs have shown that what leads to the production of meaning in the interaction of two written and visual sign systems is the performance of their role in a discourse context. The semantics of ignorance in the vocabulary of the Jahili period shows that this word is more opposite to halm and less means ignorance. With the revelation of the Qur'an, and the introduction of the word ignorance into it, ignorance was not only opposed to humility; Rather, science and reason were placed in the rank of virtue. But what is more prominent in the semantic system of the words of the Quran is the main companion of the words with blasphemy, which are directly or indirectly opposed to Islam in the Quran. According to what came out in this research, it can be concluded that when the term semiotics is used, it does not mean a raw and formal connection between text and image; Rather, here, every symbolic relationship is considered about the element of meaning, and written and visual text cannot be considered separately. According to what was stated in this research, it can be said that special semantics in a specific field; Like literature, art like it is used in the analysis of texts, and general semiotics is about the general topics of semantic sign and its various methods.
منابع
1. امام على (ع) (1387)، نهج البلاغه، گردآورنده محمدبنحسین شریفرضی،ترجمه محمد دشتى، قم: انتشاراتموسسهتحقیقاتیامیرالمومنین (ع).
2. احمدى، بابك (1371ش)، از نشانه¬هاى تصويرى تا متن، به سوى نشانه¬شناسى ارتباط ديدارى، تهران: نشر مركز.
3. باختين، ميخاييل (1380ش)، سوداى مكالمه، خنده و آزادى، ترجمه جعفر پوينده، تران: مركز.
4. جوارى، محمدحسين و حميدى كندول، احد (1386ش)، سير نظريه¬هاى ادبى معطوف به خواننده در قرن بيستم، ادب پژوهى، سال اول، پاييز، شماره سوم، ص143-176.
5. چندلر، دانيل (1386)، مبانى نشانه¬شناسى، ترجمه مهدى پارسا، تهران: نشر سوره.
6. حقيقى، مانى (1374)، سرگشتگى نشانه¬ها، تهران: نشر مركز.
7. دانسى، مارسل (1387)، نشانه¬شناسى رسانه¬ها، ترجمه مرتضى گودرز ميرانى و بهزاد دوران، تهران: چاپار.
8. سجودى، فرزان (1382ش)، نشانه¬شناسى كاربردى، تهران: انتشارات قصه.
9. شعيرى، حميدرضا (1381ش)، مبانى معناشناسى نوين، تهران: انتشارات سمت.
10. شعيرى، حميدرضا (1385ش)، تجزيه و تحليل نشانه معناشناختى گفتمان، تهران: سمت.
11. فلاح مغارى، سميه (1388)، تحليل سير نقد شعر فارسى در ايران از سال 1381 تا 1386ش، تهران: دانشگاه تربيت مدرس.
12. گرين، ويلفرد و همكاران (1376ش)، مبانى نقد ادبى، ترجمه فرزانه طاهرى، تهران: انتشارات نيلوفر.
13. مبينى، ليلاسادات (1398ش)، معناشناسى واژه جهل در قرآن و مصاديق آن در نهج البلاغه، تهران: دانشگاه تربيت دبير شهيد رجايى.
14. نبوى، لطف¬الله (1384)، مبانى منطق و روش¬شناسى، تهران: دانشگاه تربيت مدرس.
15. Cox, Roger, 1996, Shaping childhood: Themes of uncertainty in the history of adult-child relationships. London and New York: Routledge.
16. Eco, Umberto, 1976. A theory of semiotics. Bloomington: Indiana University Press.
17. Lotman, Youri,1999. La semiosphere (traductionfrancaise), Limoges, PULIM.
18. Martin, Bronwen and Ringham, Felizitas, 2006. Key Terms in Semiotics, London: Continuuem. Martin, Bronwen and Ringham, Felizitas.
19. Sonesson, Goran, The Limits of Nature and Culture in Cultural Semiotics, to appear in: Papers from the Fourth bi-annual meeting of the Swedish Society for Semiotic Studies, Linkoping University, December, Richard Hirsch, ed.In: http:// filserver.arthist. Lu.se/kultsemlsonesson/CultSem1.htm
