تأثیر متاورس به عنوان ابزار نوین در تکنولوژی آموزشی در حوزه آموزش و پرورش از دیدگاه مدیران ستادی آموزش و پرورش
محورهای موضوعی : مدیریت آموزشی
آرزو احمدی تورزنی
1
(گروه علوم تربیتی دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز / تهران /ایران)
بهارک شیرزاد
2
(هیات علمی)
سعید برومند فر
3
(دکتری تکنولوژی آموزشی، مدرس دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی، تهران)
کلید واژه: متاورس, ابزار نوین در تکنولوژی آموزشی, مدیران ستادی آموزش و پرورش. ,
چکیده مقاله :
این پژوهش با هدف بررسی تأثیر متاورس به عنوان ابزار نوین در تکنولوژی آموزشی در حوزه آموزش و پرورش از دیدگاه مدیران ستادی آموزش و پرورش انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی بوده است. جامعه آماری پژوهش کلیه مدیران ستادی نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب 103 نفر) بود که به روش نمونه گیری تصادفی طبقهای، تعداد 140آموزش و پرورش تهران ( شدند. ابزار جمعآوری اطلاعات در این پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی و پایایی آن به ترتیب با استفاده از روشهای تحلیل گویه و آلفای کرونباخ محاسبه و تأیید شد. برای تحلیل دادهها از آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (آزمون خی دو و فریدمن) استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که مؤلفههای حضور، سرعت، پایداری، ارتباط با دنیای واقعی، هزینه، هوشمندی، رفع محدودیتهای اینترنت فعلی، تداوم و قابلیت تعاملپذیری، تداوم هویت، سرگرمی، خرید، دنیای فیلم و سریال، هوش مصنوعی، تغییر سیستم آموزشی، توانمندسازی آموزش آینده و فرصتهای آموزشی، از جمله مؤلفههای تأثیرگذار متاورس به عنوان ابزار نوین در تکنولوژی آموزشی در حوزه آموزش و پرورش می توان در نظر گرفت. همچنین رتبهبندی عوامل مورد مطالعه از نظر درجه اهمیت معنیدار بود و در بین مؤلفههای مورد مطالعه، سرعت دارای بیشترین اهمیت و تداوم هویت از کمترین اهمیت برخوردار بود. همچنین در بین راهکارهای مورد مطالعه، سرعت و توانایی طراحی محیطی مجذوب توسط معلمان دارای بیشترین اهمیت و کنترل مربیان بر تعاملات دانشآموزان در متاورس و در دسترس بودن تغییرات در متاورس از کمترین اهمیت برخوردار است.
This research aims to examine the impact of the Metaverse as a novel tool in educational technology from the perspective of education staff managers. The study utilized a descriptive survey method. The research population included all educational management directors in Tehran (140 people), with a sample of 103 selected using stratified random sampling. Data collection was conducted using a researcher-made questionnaire, whose validity and reliability were confirmed through item analysis and Cronbach's alpha. Data analysis involved descriptive statistics (mean and standard deviation) and inferential statistics (Chi-square and Friedman tests). The results indicated that key components of the Metaverse include presence, speed, stability, connection to the real world, cost, intelligence, overcoming current internet limitations, continuity and interactivity, identity continuity, entertainment, shopping, film and series worlds, artificial intelligence, changes in the educational system, future education empowerment, and educational opportunities. Among these, speed was the most important factor, while identity continuity was the least important. Additionally, among the strategies, speed and the ability to design engaging environments by teachers were most significant, whereas control over student interactions in the Metaverse and the availability of changes in the Metaverse were less critical.
