تاثیر عوامل موثر بر بهینه سازی خط مشی سازمان های فرهنگی بر اساس مصاحبه خبرگان وزارت میراث فرهنگی،صنایع دستی و گردشگری
محورهای موضوعی : مدیریت دولتی
مینا صمدپوری جاوید
1
,
حسن سلطانی
2
,
امیر کاظمی
3
,
هدیه جعفرپور
4
1 -
2 - دانشیار، گروه مدیریت، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران
3 - دانشیار گروه مدیریت ،واحد شیراز،دانشگاه آزاد اسلامی شیراز،ایران
4 - استادیار گروه ریاضی و آمار،واحد شیراز،دانشگاه آزاد اسلامی شیراز ،ایران
کلید واژه: خط مشی, سازمان های فرهنگی, میراث فرهنگی, صنایع دستی, گردشگری,
چکیده مقاله :
هدف از تحقیق حاضر تاثیر عوامل موثر بر بهینه سازی خط‌مشی سازمان‌های فرهنگی بر اساس مصاحبه خبرگان وزارت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری است. روش تحقیق کیفی است. جامعه آماری به روش نظریه داده بنیاد شامل تمام صاحب‌نظران و خبرگان دانشگاهی اعضا هیات علمی و مدیران میانی وزارت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در کشور بودند. حجم نمونه‌ی آماری 15 نفر به روش هدفمند و نظری (قضاوتی) انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده‌های تحقیق استفاده از پرسش‌های نیمه ساختاریافته با روش دلفی با اعضا هیات علمی و مدیران میانی وزارت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری بود. نتایج نشان داد که به صورت کیفی تحقیق عوامل موثر بر بهینه خط‌مشی سازمان‌های فرهنگی براساس مقوله‌ها در قالب 6 مقوله، و 25 گویه (سنجه) مشخص شد و عوامل موثر موجبات علّی (6 گویه)، پدیده اصلی و مرکزی (5 گویه)، راهبردها (4 گویه)، شرایط زمینه‌ای (4 گویه)، شرایط مداخله‌گر یا میانجی (4 گویه)، و پیامدها (2 گویه) به دست آمدند.
The purpose of the present research is the effect of the effective factors on the optimal policy of cultural organizations based on the interviews of experts of the Ministry of Cultural Heritage, Handicrafts and Tourism. The research method is qualitative. According to the data theory method of the foundation, the statistical population included all academic experts and academic staff members and middle managers of the Ministry of Cultural Heritage, Handicrafts and Tourism in the country. The statistical sample size of 15 people was selected in a purposeful and theoretical (judgmental) way. The research data collection tool was the use of semi-structured questions with the Delphi method with faculty members and middle managers of the Ministry of Cultural Heritage, Handicrafts and Tourism. The results showed that in a qualitative research, the effective factors on the optimal policy of cultural organizations were identified based on categories in the form of 6 categories and 25 items (measures), and the effective factors were causal factors (6 items), main and central phenomena (5 items), strategies (4 items), contextual conditions (4 items), intervening or mediating conditions (4 items), and consequences (2 items) were obtained.
انصاری، م، قیومی، ع، صالحی امیری، ر، عزیزآبادی فراهانی، ف، قدمی، م. 1400. ارائه الگوی خط‌مشی گذاری فرهنگی با رویکرد تحول (مورد مطالعه دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران. (مطالعات راهبردی سیاستگذاری عمومی.11(39): 46- 66.
بخشی، ا. 1394. بالعه موردی. مدیران و راهنمایان تور آژانس‌های3 \مسافرتی مناطق 2، 1 و 3 تهران)، دانشکده گردشگری، پایان نامه دوره کارشناسی ارشد
. بوستان زر، ج، رحمان سرشت، ح، شریف زاده، ف، تقوی فرد، م. 1401. مدل اجرای هوشمند خط‌مشی‌های عمومی در سازمان‌های دولتی: مطالعه‌ای با روش داده بنیاد. فصلنامه انجمن علوم مدیریت ایران. 17(56): 29-51.
جواهری زاده، ا، فتحی، م. 1401. ارائه الگوی خط‌مشی گذاری فرهنگ مطلوب سازمانی در سازمان‌های سلامت و درمان. خط‌مشی‌گذاری عمومی در مدیریت. 13(48): 51-68.
حسینی گل افشانی، ا، شریف زاده، ف، صالح صدقیانی، ج، وکیل پور، م. 1398. طراحی مدل تحول نظام اداری ایران از منظر خط‌مشی‌های فرهنگی. راهبرد، 28(91): 141-166.
حسینی‌نسب، د، قادری، و. 1390. بررسی رابطه‌ی بین هوشفرهنگی با بهره‌وری مدیران در مدارس شاهد استان آذربایجان غربی، علوم‌تربیتی، 4(31): 4-22.
دانش فرد، ک. 1391. مبانی خط‌مشی‌گذاري عمومی. تهران. نیاز دانش.
سهرابی نصیرآبادی، م. 1395. موقعیت و نقش هنردستی سنتی در قلمرو «جهانی شدن فرهنگی» و «میراث فرهنگی». فصلنامه هنرهای صنایعی اسلامی، 1(1): 47-50.
شایسته فر، م. 1393. اهميت و لزوم پشتيباني از صنايع دستي با تاکيد بر ارائه راهکارها در رونق اقتصادي آن، نشریه، مطالعات هنر اسلامي، 10(2): 107-122.
صادقی ح. 1401. بررسی تأثیر فرهنگ بر خط مشی گذاری عمومی در ایران. نشریه علمی رویکردهای تحقیقی نوین مدیریت و حسابداری. 6(20): 2102-2112.
صبوری، ح، گیوریان، ح، حق شناس کاشانی، ف. 1400. شناسایی ابعاد و مؤلفه‌های مدل مطلوب فرایند خط‌مشی گذاری در نظام آموزش و پرورش ایران. فصلنامه علمی - تحقیقی تعلیم و تربیت. ۳۷ (۱): 7-32.
عطاران، ج، الوانی، م، زارعی متین، ح، امیری، عل، راد، ع. 1397. به گزینی راه حلهای رفع مسائل در فرایند خط‌مشی گذاری فرهنگی بر پایه تقوا در آموزه‌های قرآنی. مدیریت در دانشگاه اسلامی، 7(1(15)): 3-26.
قربانی زاده، و، شریف زاده، ف، حسین پور، د، مروج، م. 1396. ارائه الگوی خط‌مشی گذاری سازمان‌های فرهنگی (مورد مطالعه: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان). سیاستگذاری عمومی، 3(3): 61-78.
گرجی پور، حسین، اصغری صارم، علی. 1398. طراحی سنجه اندازه‌گیری کیفیّت در فرایند خط‌مشی‌گذاری فرهنگی در آموزش عالی. مطالعات مدیریت دولتی ایران. 2(3): 87-111.
مروج، م. 1397. الگوی خط مشی‌گذاري سازمان‌های فرهنگی، نخستین جشنواره تالیفات علمی‌برترعلوم انسانی اسلامی جایزه ویژه علامه جعفری. معماری اثر، 36(37): 20-45.
# Andalecio, A. B. P., & Martin, E. S. 2023. A structural equation modeling study on productivity investments in tourism security of a multi-islands province: Community perspectives for Community-Based Tourism model of Romblon, the Philippines. Journal Of Tourism, Culinary And Entrepreneurship (JTCE), 3(1), 32-63. Aral, A. E., & Van Doorsselaere, J. 2023. Safeguarding Intangible Cultural Heritage And Formal Education: Comparison of Policies Between Türkiye And Flanders (Belgium). Milli Folklor, 18(138), 19-31. Ashoff. 2005. Justification. Development for Coherence Policy EnhancingG, 3.Institute Development German, Achievement to Approaches and Recog. Bayne, K., Hau, J., & Morris, T. 2023. The Welfare Impact of Regulations, Policies, Guidelines, and Directives and Nonhuman Primate Welfare. In Nonhuman primate welfare: from history, science, and ethics to practice (pp. 643-660). Cham: Springer International Publishing. Bigsten, A. 2007. Development Policy. Coordination, Conditionality and Coherence. In. SAPIR, A (ed). Fragmented Power. Europe and the Global Economy. Brussels. Bruegel Books. Bouquillion, P., & Ithurbide, C. 2023. Policy for cultural and creative industries in India: the issue of regulation through digital policy. Contemporary South Asia, 31(2), 326-340. De Peuter, G., Oakley, K., & Trusolino, M. 2023. The pandemic politics of cultural work: collective responses to the COVID-19 crisis. International Journal of Cultural Policy, 29(3), 377-392. Ghasemi, M., Charrahy, Z., & Gonzalez-Garcia, A. 2023. Mapping cultural ecosystem services provision: An integrated model of recreation and ecotourism opportunities. Land Use Policy, 131, 106732. Hertog, Leonhard den, Simon Strob (Eds). 2011. Policy Coherence in the EUSystem. Concepts and Legal Rooting of an Ambiguous Term. The EU as globalPlayer, Madrid. Ub i gla. Hoebink, P. 2004. Coherence and Development Policy. An Autopsy withSome European Examples. In Österreichische Entwicklungspolitik-Analysen, Information en Nilipour, M. 2023. Integrating Cultural Planning Approach in Urban Parks: Case of Fateh Garden, Iran. Journal of Urban Culture Research, 26, 74-94. Oh, J., & Bae, M. J. 2023. Production Of Digital Content (3D ASSET) Source Resources For Cultural Heritage. The International Archives of the Photogrammetry, Remote Sensing and Spatial Information Sciences, 48, 1141-1147. Scott, N. Cooper, N. S. R. B. C. & Baggio, R. 2008. Network analysis and tourism. Channel View Publications. Tapfuma, M. M., Musavengane, R., & Magwaza, R. 2023. The role of creative tourism through arts and crafts in promoting inclusive tourism in Zimbabwe. Journal of Tourism and Cultural Change, 1-20. Zhang, J., Cai, X., & Zhan, Z. 2023. Reflections on Establishing a System for Cultivating Intangible Cultural Heritage Inheritors in the New Era: Based on the Survey in Fujian Province. Sustainability, 15(11), 9088.
