بررسی تأثیر سولفات پتاسیم بر خصوصیات کمی و کیفی سیب زمینی رقم آگریا و ساتینا در منطقه میانه
محورهای موضوعی : بوم شناسی گیاهان زراعیامیر قنبری 1 , منوچهر فربودی 2 , رحیم علیمحمدی 3 , علی فرامرزی 4 , سلیمان جمشیدی 5 , شقایق شمس پور 6
1 - کارشناس ارشد زراعت و عضو باشگاه پژوهشگران جوان، دانشگاه آزاد اسلامی واحد میانه
2 - استادیار گروه خاکشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد میانه
3 - عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد میانه
4 - عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد میانه
5 - عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد میانه
6 - کارشناس زراعت و اصلاح نباتات
کلید واژه: سیبجزمینی, سولفات پتاسیم, شاخص عملکرد, ارقام ساتینا و آگریا,
چکیده مقاله :
به منظور بررسی مقادیر مختلف کود سولفات پتاسیم و تأثیر آن بر کمیت و کیفیت ارقام سیب زمینی آگریا و ساتینا، طی فصل زراعی سال 1383 در مزرعه آموزشی - پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد میانه آزمایشی در قالب طرح فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی با 24 تیمار و 3 تکرار اجرا گردید. کرت های آزمایشی شامل تیمارکودی اول NP (عرف زارع)، تیمارکودی دوم تیمار اول + 50 کیلوگرم سولفات پتاسیم در هکتار، تیمارکودی سوم تیمار اول + 100 کیلوگرم سولفات پتاسیم در هکتار و تیمارکودی چهارم تیمار اول + 150 کیلوگرم سولفات پتاسیم در هکتار بودند. کلیه مراحل کاشت، داشت و برداشت مطابق استانداردهای توصیه شده به اجرا درآمد. در طول انجام آزمایش و پس از پایان کار، خصوصیات شاخص های کیفی و کمی محصول ثبت و اندازه گیری شد. در این رابطه شاخص هایی نظیر تعداد نهایی ساقه های اصلی و جانبی، ارتفاع بوته، تعداد غده، وزن خشک غده، وزن تر غده، وزن خشک بوته، وزن تر بوته، میزان ازت غده و میزان پروتئین غده اندازه گیری و محاسبه گردید. نتایج به دست آمده با استفاده از نرم افزارهای Excel، MSTATCو SAS مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. بر اساس نتایج حاصل از تجزیه واریانس، اثر اصلی ژنوتیپ، تیمار کودی و همچنین اثرات متقابل کود×ژنوتیپ بر شاخص های رشد و عملکرد در سطح 01/0 معنی دار گردید. ولی میزان کودپذیری ارقام آگریا و ساتینا متفاوت بوده و برای هر رقم یک تیمار کودی مشخصی مناسب است و نمی توان یک تیمار کودی معینی را به همه ارقام نسبت داد. از میان تیمارهای کودی برای هر دو رقم، مناسب ترین مقدار کود پیشنهادی، افزایش مقدار 150 کیلوگرم سولفات پتاسیم در هکتار می باشد ولی در مجموع در منطقه میانه رقم آگریا از نظر عملکرد ماده ی تر و خشک و سایر شاخص ها نسبت به رقم ساتینا برتری نشان می دهد.
In order to survey of various amounts of potassium sulfate fertilizer and it’s effect on quantity and quality of potato Agria and Satina cultivars, an experiment was conducted in the educational-researching farm of Islamic Azad University, Miyaneh branch in 2004 growing season. The experiment design was factorial based on randomized complete block design with 24 treatments and 3 replications. The experimental plots were including 1st treatment i.e. NP (conventional application), the 1st treatment + 50 kg/ha of K2So4, 1st treatment + 100 kg/ha of K2So4, and 1st treatment + 150 kg/ha of K2So4. The cultivation, husbandry and harvesting stages were conducted according to recommended standard methods. During the experiment and after harvesting, quantitative and qualitative indexes were recorded and measured. The indexes such as final number of the main and lateral stems (FS), plant height (H), number of tuber (NT), dry weight of tuber (DWT), wet weight of tuber (WWT), dry plant weight (DPW), wet plant weight (WPW), tuber nitrogen (TN) and Tuber protein (TP) were measured. Data were analyzed by Excel, MSTATC and SAS. According to ANOVA table, the main effect of genotype, fertilizer treatment and also interaction between fertilizer * genotype on growth indexes and yield in 0.01 probability were significant, but the Agria and Satina was different in view point of fertilizer responding. In the other word, a certain fertilizer treatment is needed for each cultivar and we can not consider the same fertilizer treatment for all cultivars. The most suitable fertilizer treatment for both cultivars was the 4th treatment (1st treatment + 150 kg/ha K2So4) in Miyaneh region condition, but totally Agria had advantages in dry and wet weight and other indexes than Satina.
