دانش، نگرش و مهارت کشاورزان چغندرکار استان خراسان رضوی در زمینه شیوههای مدیریت پایدار خاک زراعی
محورهای موضوعی : بوم شناسی گیاهان زراعیعلیاصغر شاهرودی 1 , محمد چیذری 2 , غلامرضا پزشکی راد 3
1 - کارشناسی ارشد ترویج و آموزش کشاورزی دانشکده تربیت مدرس.
2 - استاد گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشکده تربیت مدرس.
3 - استاد گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشکده تربیت مدرس.
کلید واژه: چغندرقند, کشاورزان چغندرکار, رفتار, مدیریت پایدار خاک زراعی, تحلیل تشخیصی,
چکیده مقاله :
پژوهش حاضر با هدف سنجش دانش، نگرش و مهارت کشاورزان چغندرکار در زمینه شیوههای مدیریت پایدار خاک زراعی و شناسایی مهم ترین عوامل متمایزکننده بر رفتار آنان انجام شده است. این تحقیق از نوع توصیفی و علّی- مقایسهای می باشد که با استفاده از روش پیمایش انجام گرفته است. جامعه آماری مورد نظر پژوهش شامل کلیه کشاورزان چغندرکار در استان خراسان رضوی میباشند (33000N=) که از این میان، تعداد 380 چغندرکار از طریق روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. در نهایت، 5/98% پرسش نامهها برای تجزیه و تحلیل مناسب تشخیص داده شدند (375=n). روایی ظاهری و محتوایی پرسش نامه با کسب نظرات متخصصان و اساتید زراعت، خاکشناسی و ترویج کشاورزی و کارشناسان چغندرقند سازمانهای جهاد کشاورزی و نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان رضوی پس از چند مرحله اصلاح و بازنگری به دست آمد. پایایی ابزار پژوهش نیز با انجام آزمون مقدماتی از طریق 30 پرسش نامه مورد تأیید قرار گرفت و ضرایب اطمینان آلفای کرونباخ (α) برای بخش حیطههای رفتاری با استفاده از نرمافزار SPSS بین 71/0 تا 87/0 محاسبه شد. نتایج حاصل از نمودار ون در ارتباط با حیطه های سهگانه رفتار افراد مورد مطالعه نشان داد که صرفاً حدود 2/11% (42 نفر) از کل افراد مورد مطالعه در طبقه رفتاری کشاورزان صلاحیتدار قرار گرفتند. نتایج تحلیل تفکیکی مرحلهای به شیوه لامبدای ویلکز نیز نشان داد متغیرهای میزان تحصیلات، منابع اطلاعاتی، سطح به کارگیری تکنولوژیهای خاک زراعی، کیفیت خاک زراعی، تماسهای ترویجی، سطح اراضی فاریاب، سن کشاورز و منزلت اجتماعی به عنوان مهم ترین عوامل متمایز کننده طبقات رفتاری کشاورزان در مجموع توانستهاند 9/66% از کل پاسخگویان را بر مبنای توابع تشخیصی به درستی طبقهبندی کنند.
The aim of this study was to evaluate the sugar beet farmers’ knowledge, attitudes and skills on optimal on-farm soil management practices and to identify and determine the most important distinguishing factors of their behavior domains on soil management. The methodological approach in the research was a descriptive and causal-comparative study of the survey type. The target population in the study was the sugar beet farmers of Khorasan-Razavi province (n=33000). Using a multi-stage cluster sampling technique, 380 farmers were selected as a statistical sample. Finally, 98.5% questionnaires were collected and analyzed (n=375). The content and face validity of the instrument was specified after several times of review and correction by the faculty members of agricultural extension and education, agronomy and soil science departments at Tarbiat Modarres university, several experts of Jihad e Agriculture ministry and the agricultural sector of the sugar factories in Khorasan-Razavi province. The reliability of analysis was conducted through 30 questionnaires and Cronbach’s Alpha values for the section of behavioral domains of the instrument were estimated between 0.71-0.87 using statistical SPSS software. Considering Venn diagram in relation to the triple domains of studied sugar beet farmers’ behavior, results showed that about 11.2% (42 sugar beet growers) were identified as qualified farmers. The results of the stepwise discriminant analysis with Wilks’ Lambda procedure and partial F-test criteria revealed that educational level, extension contacts, extend of irrigated cultivation, farmers’ age and social status were the most important distinguished variables of farmers’ behavioral categories. Generally, mentioned variables could correctly classify 66.9% of all subjects based on the discriminant functions.
1- اسدیان، م. ص. 1384. مطالعه ارزیابی تناسب اراضی محصولات مهم زراعی در دشتهای دمق، چورمق، و سرداک استان همدان. خلاصه مقالات نهمین کنگره علوم خاک ایران، جلد 1، مرکز تحقیقات حفاظت خاک و آبخیزداری، 9-6 شهریور، تهران، ص.
299-298.
2- اصغرزاده، ا.، ملکوتی، م. ج.، بهرامی، ح. ع.، ابراهیمی، س. و بایبوردی، ا. 1383. ماده آلی و نقش آن در اصلاح خاکهای کشور. در: بنایی، م.ح.، مومنی، ع.، بایبوردی، م. و م. ج. ملکوتی. (ویرایشگران)، خاکهای ایران: تحولات نوین در شناسایی، مدیریت و بهرهبرداری. تهران، انتشارات سنا، ص. 258-213.
3- بینام. 1380. همایش استراتژی توسعه پایدار در بخشهای اجرایی کشور. تهران، کمیته ملی توسعه پایدار. وزارت جهاد کشاورزی.
4- بینام. 1384. شناخت وضع موجود و منابع: مبانی لایحه قانون جامع خاک کشور. جلد 1. وزارت جهاد کشاورزی، مؤسسه پژوهشهای برنامهریزی و اقتصاد کشاورزی.
5- بینام. 1385. آمارنامه کشاورزی سال زراعی 1384-1383. اداره کل آمار و فناوری اطلاعات، وزارت جهاد کشاورزی.
6- دلاوری، غ. ر. 1380. چالشهای ترویج کشاورزی در ایران با نگاهی به مشکلات ترویج آب و خاک. مجله جهاد، جلد 21، شماره 243 و 242، ص. 83-82.
7- نوروزی، ا. 1384. عوامل مؤثر بر دانش، نگرش و مهارت گندمکاران پیرامون مدیریت آب زراعی. پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده کشاورزی، گروه ترویج و آموزش کشاورزی، تهران.
_||_