قابلیت هوشمندسازی محلات پایدار شهر بابلسر

محورهای موضوعی : مطالعات برنامه ریزی شهری و منطقه ای

مریم پورعلی ¹ , راحله رستمی ² , زهرا شریفی میا ³

1 - گروه معماری، واحد ساری دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران
2 - گروه معماری، واحد ساری دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران
3 - گروه جغرافیا و برنامه ریزی گردشگری، واحد ساری دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران

تاریخ دریافت : 1403/02/21 تاریخ پذیرش : 1404/05/24 تاریخ انتشار : 1405/04/01

کلید واژه: پایداری, محلات شهری پایدار, قابلیت هوشمندسازی شهری, بابلسر,

چکیده مقاله :

براساس داده های بانک جهانی سازمان ملل در سال 2020، تخمین زده شد که 4.27 میلیارد نفر در شهرها زندگی می کنند. که بیش از 55 درصد از جمعیت جهان را تشکیل می دهد. در 30 سال آینده، احتمالاً 2.4 میلیارد نفر دیگر به جمعیت شهری جهان اضافه خواهد شد، به این معنی که درصد مردمی که در شهرها زندگی می کنند در سال 2050 به 66 درصد خواهد رسید. لذا افزایش جمعیت شهری و تغییر و تحولات شهرها، یکی از مسائل اساسی در کشورهای جهان است که با فرآیند پیچیده شهرنشینی همراه است. از رشد شهرنشینی به عنوان محرک توسعه نام برده شده است که مساعدترین زمینه ها را برای نوآوریهای تکنولوژیکی و دستاوردهای آموزشی، فرهنگی و اجتماعی در پایداری محلات شهری فراهم می کند هدف از این پژوهش قابلیت هوشمندسازی محلات پایدار شهر بابلسر است. نوع تحقیق کاربردی و روش مورد استفاده توصیفی- تحلیلی و برای گردآوری داده ها و اطلاعات از روشهای کتابخانه ای و میدانی (پرسشنامه) استفاده شده است. جامعه آماری این تحقیق شامل کارشناسان است که برای کارشناسان 10 نمونه پرسشنامه در محلات شهر بابلسر توزیع و پخش شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها و اطلاعات از آزمون توصیفی (میانگین) و استنباطی (تحلیل واریانس) و سوات استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان داد که مقدار سطح معناداری کمتر از 0.05 است (0.00= sig) بنابراین تفاوت میانگین هوشمندسازی محلات پایدار شهری مورد پذیرش قرار می گیرد به طوری که حکمروایی با مقدار میانگین مربعات (1.011) و حمل و نقل هوشمند با میانگین مربعات (1.473) بیشترین تاثیرگذاری را در بین شاخصهای مورد مطالعه به دنبال داشته است. همچنین در جهت بررسی سوال مطرح شده، نتایج نشان می دهد که مهم‌ترین راهبرد اجرایی از نظر کارشناسان به ترتیب، ایجاد بسترهای لازم در جهت آگاهی و فرهنگ پذیری هوشمندسازی محلات پایدار؛ استراتژِی توسعه بازاریابی و تجارت (بازاریابی الکترونیک)؛ جذب سرمایه و اشتغالزایی از طریق هوشمندسازی محلات شهری؛ همکاری و مشارکت شهروندان در پذیرش هوشمندسازی شهری؛ سرمایه گذاری دولت در هوشمندسازی محلات پایدار شهری؛ همکاری تعاملی بین سازمان در نظارت اجرای هوشمند سازی محلات پایدار شهری رتبه های اول تا 6 استراتژیک را به خود اختصاص دادند.

چکیده انگلیسی:

The purpose of this research is the ability to smarten the sustainable neighborhoods of Babolsar city. The type of applied research and the method used is descriptive-analytical and library and field methods (questionnaire) have been used to collect data and information. The statistical population of this research includes experts, for whom 10 sample According to the data of the United Nations World Bank in 2020, it was estimated that 4.27 billion people live in cities. which constitutes more than 55% of the world's population. In the next 30 years, another 2.4 billion people will probably be added to the world's urban population, which means that the percentage of people living in cities will reach 66% in 2050. Therefore, the increase of urban population and the changes and transformations of cities is one of the basic issues in the countries of the world, which is associated with the complex process of urbanization. The growth of urbanization has been mentioned as a driver of development, which provides the most favorable conditions for technological innovations and educational, cultural and social achievements in the sustainability of urban areas. questionnaires have been distributed in the neighborhoods of Babolsar city. Descriptive (mean) and inferential (variance analysis) and SWAT tests were used to analyze data and information. The findings of the research showed that the value of the significance level is less than 0.05 (sig = 0.00), so the difference in the average of intelligentization of sustainable urban neighborhoods is accepted, so that governance with the mean square value (1.011) and intelligent transportation with the mean square value ( 1.473) has had the most impact among the studied indicators. Also, in order to investigate the question raised, the results show that the most important implementation strategy according to the experts, respectively, is to create the necessary platforms for the awareness and cultural adaptability of the intelligentization of sustainable neighborhoods; Marketing and business development strategy (electronic marketing); Attracting capital and creating jobs through the smartening of urban areas; cooperation and participation of citizens in accepting urban smartness; Government investment in smartening sustainable urban neighborhoods; The interactive cooperation between the organizations in monitoring the implementation of intelligentization of sustainable urban neighborhoods took the 1st to 6th strategic ranks.

منابع و مأخذ:

اسماعیل زاده، حسن. (1396). تحلیل ارتباط هوشمند¬سازی و پایداری در فضاهای شهری، مطالعه موردی: منطقه 6 شهر تهران، پژوهش¬های جغرافیا و برنامه ریزی ، سال 23، شماره 68، صص21-1.
افضلی ننیز، مرضیه، مدیری، مهدی، فرهودی، رحمت الله(1397)، اولویت بندی شاخص ها در فرایند هوشمند سازی شهرها(مطالعه موردی: شهر کرمان)، فصلنامه پژوهش و برنامه¬ریزی شهری، سال 9، پیاپی 35، صص30-11.
جمعه پور، محمود و روحانی چولائی، الهام(1399)، سنجش سطح پایداری محلات ارگانیگ و برنامه¬ریزی شده با استفاده از شاخص¬های اسکان سازمان ملل، مطالعه موردی: محلات نوغان و سجاد مشهد، فصلنامه برنامه ریزی توسعه شهری و منطقه ای، سال پنجم، شماره 12، صص35-1.
حاتمی ، افشار، ساسانپور، فرزانه و زیپارو، البرتو و سلیمانی ، محمد(1400)، شهر هوشمند پایدار، مفاهیم، ابعاد و شاخص ها، نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی ، سال 21، شماره 60، صص339-315.
سادات قریشی، غزاله، پارسی، حمید رضا، نوریان، فرشاد(1397)، تحلیلی بر قلمرو نظری شهر هوشمند تاب آور و تدوین چارچوب کاربست آن، نشریه هنرهای زیبا- معماری و شهرسازی، دوره 25، شماره 4، صص 69-55.
مولایی، محمد مهدی، شاه حسینی، کلاره و دباغچی، سمانه(1395)، تبیین و واکاوی چگونگی هوشمند سازی شهرها در بستر مولفه ها و عوامل کلیدی اثر گذار، فصلنامه نقش جهان، شماره 3- 6، صص93-75.

Albino, V., Berardi, U., & Dangelico, R. M. (2012). Smart cities: Definitions, dimensions, and performance. Journal Of Urban Technology, 1(22), 1723-1738.
Albino, V., Berardi, U., & Dangelico, R. M. (2015). Smart cities: Definitions, dimensions, performance, and initiatives. Journal of urban technology, 22(1), 3-21.
Bibri, S. E. (2018). Smart sustainable cities of the future. Springer Berlin Heidelberg.
Bibri, S. E. (2019). The anatomy of the data-driven smart sustainable city: instrumentation, datafication, computerization and related applications. Journal of Big Data, 6(1), 1-43.
Bibri, S. E. (2021). Data-driven smart sustainable cities of the future: An evidence synthesis approach to a comprehensive state-of-the-art literature review. Sustainable Futures, 3, 100047.
Bibri, S. E., & Krogstie, J. (2017). Smart sustainable cities of the future: An extensive interdisciplinary literature review. Sustainable cities and society, 31, 183-212.
Bibri, S. E., & Krogstie, J. (2020). The emerging data–driven Smart City and its innovative applied solutions for sustainability: The cases of London and Barcelona. Energy Informatics, 3(1), 5.
Bibri, S. E., & Krogstie, J. (2020). The emerging data–driven Smart City and its innovative applied solutions for sustainability: The cases of London and Barcelona. Energy Informatics, 3(1), 5.
Blasi, S., Ganzaroli, A., & De Noni, I. (2022). Smartening sustainable development in cities: Strengthening the theoretical linkage between smart cities and SDGs. Sustainable Cities and Society, 80, 103793.
De Jong, M., Joss, S., Schraven, D., Zhan, C., & Weijnen, M. (2015). Sustainable–smart–resilient–low carbon–eco–knowledge cities; making sense of a multitude of concepts promoting sustainable urbanization. Journal of Cleaner production, 109, 25-38.
Hoang, A. T., & Nguyen, X. P. (2021). Integrating renewable sources into energy system for smart city as a sagacious strategy towards clean and sustainable process. Journal of Cleaner Production, 305, 127161.
Kumar, T. V., & Dahiya, B. (2017). Smart economy in smart cities. Smart economy in smart cities, 3-76.
Li, B. (2022). Effective energy utilization through economic development for sustainable management in smart cities. Energy Reports, 8, 4975-4987.
Martin, C. J., Evans, J., & Karvonen, A. (2018). Smart and sustainable? Five tensions in the visions and practices of the smart-sustainable city in Europe and North America. Technological Forecasting and Social Change, 133, 269-278.
Montgomery, M. R., Stren, R., Cohen, B., & Reed, H. E. (2013). Cities transformed: demographic change and its implications in the developing world. Routledge.
Mundoli, S., Unnikrishnan, H., & Nagendra, H. (2017). The “Sustainable” in smart cities: ignoring the importance of urban ecosystems. Decision, 44, 103-120.
Ramirez Lopez, L. J., & Grijalba Castro, A. I. (2020). Sustainability and resilience in smart city planning: A review. Sustainability, 13(1), 181.
Rehmani, M. H., Reisslein, M., Rachedi, A., Erol-Kantarci, M., & Radenkovic, M. (2018). Integrating renewable energy resources into the smart grid: Recent developments in information and communication technologies. IEEE Transactions on Industrial Informatics, 14(7), 2814-2825.
Silva, B. N., Khan, M., & Han, K. (2018). Towards sustainable smart cities: A review of trends, architectures, components, and open challenges in smart cities. Sustainable cities and society, 38, 697-713.
Turner, S. W., & Uludag, S. (2017). Toward Smart Cities via the Smart Grid and Intelligent Transportation Systems. Smart Grid, 117-166.
Xu, C., Haase, D., Su, M., & Yang, Z. (2019). The impact of urban compactness on energy-related greenhouse gas emissions across EU member states: Population density vs physical compactness. Applied Energy, 254, 113671.