نقش تعدیلی اجتناب تجربه ای در رابطه ی بین حساسیت اضطرابی و استرس ادراک شده
محورهای موضوعی : اندیشه و رفتار در روان شناسی بالینی
1 - دپارتمان روان شناسی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز. ایران
2 - دپارتمان روان شناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی تبریز، تبریز، ایران
کلید واژه: استرس ادراک شده, حساسیت اضطرابی, اجتناب تجربه ای,
چکیده مقاله :
استرس ادراکشده، حالت یا فرایندی روانشناختی است که طی آن، فرد بهزیستی جسمی و روانشناختی خود را تهدیدآمیز ادراک میکند. هدف پژوهش حاضر، نقش تعدیل کننده ی اجتناب تجربه ای در رابطه ی بین حساسیت اضطرابی و استرس ادراک شده در دانشجویان بود. بدین منظور 360 دانشجو از دانشگاه آزاد اسلامی تبریز به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و از نظر استرس ادراک شده، حساسیت اضطرابی و پذیرش و عمل مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که استرس ادراک شده با اجتناب تجربی و حساسیت اضطرابی همبستگی مثبت و اجتناب تجربه ای با حساسیت اضطرابی همبستگی مثبت معناداری دارد. نتایج تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی نیز نشان داد که حساسیت اضطرابی و اجتناب تجربی، به تنهایی و در تعامل با یکدیگر، توانایی پیش بینی استرس ادراک شده را دارند؛ نتایج تحلیل شیب ساده نشان داد که اجتناب تجربی در رابطه ی بین حساسیت اضطرابی و استرس ادراک شده، نقش تعدیل کننده داشته و اجتناب تجربه ای اثر فزاینده دارد به طوری که در هر دو سطح پایین و بالای اجتناب تجربی بین حساسیت اضطرابی و استرس ادراک شده رابطه ی معنادار وجود دارد اما، وقتی حساسیت اضطرابی و اجتناب تجربی در سطح بالایی قرار دارند، میزان استرس ادراک شده در بالاترین سطح قرار دارد در حالی که وقتی سطح حساسیت اضطرابی پایین است، استرس ادراک شده در سطوح مختلف اجتنابی تجربی (بالا و پایین) تا حدی نزدیکتر است. به نظر می رسد اجتناب تجربه ای نقشی تعدیل کننده در رابطه ی بین حساسیت اضطرابی و استرس ادراک شده دارد.
Perceived stress is a psychological state or process in which a person perceives their physical and psychological well being as threatening. The purpose of this study is to examine the moderating role of experiential avoidance in the relationship between anxiety sensitivity and perceived stress among students. For this purpose, 360 students of Islamic Azad University of Tabriz were selected through multistage cluster random sampling method and evaluated in terms of perceived stress, anxiety sensitivity, and acceptance and practice. Regression analysis revealed a positive correlation between perceived stress with anxiety sensitivity and experiential avoidance. Further, it was indicated that experiential avoidance has a significant positive correlation with anxiety sensitivity. Additionally, hierarchical regression analysis showed that anxiety sensitivity and experiential avoidance, alone and in interaction with each other, have the ability to predict the perceived stress. Furthermore, simple slope analysis presented that experiential avoidance has a moderating role in the relationship between anxiety sensitivity and perceived stress; it has an increasing effect so that in both high and low levels of experiential avoidance there is a significant relationship between perceived stress and anxiety sensitivity; however, when anxiety sensitivity and experiential avoidance are at a high level, the amount of perceived stress at the various levels of experiential avoidance (highest and low) is relatively closer. It seems that experiential avoidance has a moderating role in the relationship between anxiety sensitivity and perceived stress.