اثربخشی آموزش گروهی دلبستگی محور مادران بر کاهش نشانه های اضطراب جدایی کودکان پیش دبستانی

محورهای موضوعی : اندیشه و رفتار در روان شناسی بالینی

نعیمه طلایی نژاد ¹ , محمد علی مظاهری ² , سعید قنبری ³

1 - دپارتمان روان شناسی بالینی، دانشگاه شهید بهشتی تهران، تهران، ایران
2 - دپارتمان روان شناسی بالینی، دانشگاه شهید بهشتی تهران، تهران، ایران
3 - دپارتمان روان شناسی بالینی، دانشگاه شهید بهشتی تهران، تهران، ایران

تاریخ دریافت : 1394/05/17 تاریخ پذیرش : 1394/05/17 تاریخ انتشار : 1394/01/01

کلید واژه: آموزش دلبستگی محور گروهی, اضطراب جدایی, کودکان پیش دبستان,

چکیده مقاله :

برای تشخیص اضطراب جدایی در کودکان ضرورت دارد که حداقل سه نشانه در رابطه با نگرانی مفرط در مورد جدایی از شخص مورد دلبستگی وجود داشته باشد. هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی مداخله ی دلبستگی محور بر کاهش نشانه های این اختلال بود. بدین منظور، طی یک پژوهش نیمه آزمایشی با پیش تست و پس تست و گروه کنترل، 302 مادر که کودک چهار تا شش سال داشتند به شیوه ی در دسترس انتخاب و از طریق آنها، اضطراب جدایی فرزندانشان ارزیابی شد. 250 نفر از مادران که فرزند آنها بالاترین میزان اضطراب جدایی را داشتند، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (12 نفر در گروه آزمایش و13 نفر در گروه کنترل) کاربندی شدند. مادران گروه آزمایش در 8 جلسه ی هفتگی آموزش دلبستگی محور شرکت کردند. پس از پایان جلسات آموزشی و دو ماه بعد از آن مادران هر دو گروه مجدد، مقیاس سنجش اضطراب جدایی فرزندان را تکمیل کردند. نتایج تحلیل واریانس آمیخته ی نمرات نشان داد که آموزش گروهی دلبستگی محور مادران باعث کاهش معناداری در نمره ی کلی اضطراب جدایی کودکان شده بود. کودکان مادران گروه آزمایش، کاهش معناداری را در ترس از تنها ماندن، نگرانی در مورد وقوع حوادث خطرناک و استفاده ی بیش از حد از نشانه های امنیت نشان دادند. نتایج این پژوهش می تواند در موقعیت های بالینی و در درمان مشکلات اضطراب جدایی کودکان مورد استفاده قرار گیرد.

چکیده انگلیسی:

For a diagnosis in separation anxiety in children, the presence of at least three symptoms, associated with extreme concern about the separation of a person whom one is attached to, is essential. The aim of the current study was to determine the effectiveness of attachment-based intervention on reducing the symptoms of this disorder. For this purpose, in a semi- experimental study pre-test and post-test along with the control group, 302 mothers who had children four to six years were chosen from available samples, their  children’s separation anxiety was assessed through them. 25 mothers whom their children had the highest rate of separation anxiety were selected and were randomly assigned to two groups of experiment and control (12 patients in the experimental group and 13 in the control group).  The Mothers of the experimental group participated in 8 sessions of attachment-based training, weekly.  Mothers of both group, completed the measure of separation anxiety scale in children again, both after the training sessions, and in a two months follow up, after the completion of the study. The results of analysis of mixed variance indicated that the group training of attachment-based of mothers had caused a reduction in significance, in the overall scores of separation anxiety in children. Children of mothers in the experimental group indicated a significant reduction in the fear of being alone, fear of accidents and excessive use of safety signs. The results of this study can be used in clinical situations and problems in the treatment of children with separation anxiety problems.