اثر بخشی نوروفیدبک بر کارکردهای اجرایی افراد مبتلا به اختلال استرس پس از جنگ
محورهای موضوعی : اندیشه و رفتار در روان شناسی بالینیسیما نوحی 1 , علی محمد میرآقایی 2 , زیبا حیدری 3
1 - مرکز تحقیقات علوم رفتاری، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله
2 - دپارتمان روانشناسی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله
3 - مرکز تحقیقات علوم رفتاری، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله
کلید واژه: نوروفیدبک, اختلال استرس پس از سانحه (PTSD), کارکرد های اجرایی,
چکیده مقاله :
مطالعات زیادی نقایص عصب روان شناختی را در اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) نشان دادهاست. توجه به کارکردهای اجرایی به عنوان هسته ی اصلی این توانمندی ها و نقش آن برای کارکرد بهنجار، بسیار با اهمیت است. هدف پژوهش حاضر، مطالعه ی اثر بخشی نوروفیدبک بر کارکردهای اجرایی افراد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه ی جنگ بود. بدین منظور، طی یک پژوهش نیمه تجربی با پیش آزمون - پس آزمون و گروه کنترل، 29 نفر از افراد مبتلا به PTSD جنگ از طریق نمونه گیری در دسترس در استان کرمانشاه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (14 نفر) کاربندی شدند. مداخله ی درمانی در طول 25 جلسه برای آزمودنی های گروه آزمایش به اجرا درآمد. گروه کنترل مداخله مبتنی بر نوروفیدبک در یافت نکرد. آزمودنی ها در ابتدا و انتهای پژوهش از نظر شدت نشانگان PTSD و کارکردهای اجرایی مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که پس از مداخله، عملکرد گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل در نشانه های اختلال استرس پس از سانحه و کارکردهای اجرای شامل درجاماندگی و حافظه ی فعال بهبود یافته است. به نظر می رسد مداخله ی مبتنی بر نوروفید بک در بهبود نشانگان و عملکرد اجرایی افراد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه موثر است.
Many studies have shown neuropsychological deficiency in post-traumatic stress disorder (PTSD). Due to executive functions as the main core of these capabilities, its role in normal operation is very important. The purpose of this study is to investigate the effectiveness of neurofeedback on executive functions in patients with posttraumatic stress disorder in war. For this purpose, in a quasi-experimental study with pre-test and post-test and a control group, 29 patients with PTSD war in Kermanshah province were selected through available sampling. They were assigned randomly into two groups of experiment (n = 15) and control (n = 14). During the 25-session an intervention was implemented for the experimental group. The control group did not receive any intervention based on neuro-feedback. The participants were tested both at the beginning and the end of the study in terms of the severity of the symptoms of PTSD, and executive functions. Analysis of covariance indicated that after the intervention, the function of experimental group had improved in terms of post-traumatic stress symptoms, executive functioning such as dropping behind and working memory. It seems neuro-feedback based intervention is effective on improvement of the syndrome and executive functioning in patients with post-traumatic stress disorder.