پیش بینی مشکلات رفتاری کودکان کاشت حلزون شده‌ی شنوایی بر اساس رشد زبان و دلبستگی ایمن: نقش واسطه‌ی خودتنظیمی
محورهای موضوعی :
کوروش امرایی
1
(دپارتمان روان شناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه تهران، تهران، ایران)
سعید حسن زاده
2
(دپارتمان روان شناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه تهران، تهران، ایران)
غلامعلی افروز
3
(دپارتمان روان شناسی و آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه تهران، تهران، ایران)
کلید واژه: مشکلات رفتاری, رشد زبان, دلبستگی ایمن, خودتنظیمی,
چکیده مقاله :
اکتساب زبان در طی سال های اولیه، توانایی های وی را در نیاز های ارتباطی، اظهارات و ابراز عواطف کنترل می کند. افراد کم شنوای عمیق، دارای مشکلات رفتاری بیشتری نسبت به شنوایان هستند. تاثیر نقش زبان در خودتنظیمی به گونه ای عینی در کودکان با آسیب شنوایی نمایش داده شده است. هدف پژوهش حاضر، پیش بینی مشکلات رفتاری کودکان کاشت حلزون شده ، بر اساس رشد زبان دلبستگی ایمن و نقش واسطه ای خودتنظیمی بود. بدین منظور، طی یک پژوهش توصیفی از نوع همبستگی، 114 کودک کاشت حلزون شده با دامنه ی سنی 7-3 سال که حداقل یک سال از برنامه ی کاشت حلزون آن گذشته بود، به صورت نمونه ی در دسترس انتخاب و از نظر رشد زبان، دلبستگی، خودتنظیمی و مشکلات رفتاری کودکان پیش دبستانی مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج تحلیل مسیر نشان داد که رشد زبان و دلبستگی ایمن، واریانس خودتنظیمی را پیش بینی می کنند. همچنین رشد زبان و دلبستگی ایمن با میانجیگری خودتنظیمی، 52/0 واریانس مشکلات رفتاری را پیش بینی می کند. نتایج پژوهش، از پیش بینی مشکلات رفتاری کودکان کاشت حلزون شده بر اساس رشد زبان و دلبستگی ایمن با نقش واسطه ای خودتنظیمی حمایت می کند. به نظر می رسد این رابطه می تواند در کاهش مشکلات رفتاری و برنامه های پیشگیری و توانبخشی مورد توجه قرار گیرد.
Language acquisition during the early years controls one’s abilities in communication needs, statements and the expression of emotions. People with profound hearing impairment have behavioral problems with their hearing. The impact of self-regulation as an objective way is shown in children with hearing impairment. The aim of this study is to predict the behavior problems of children with cochlear implants, based on language development, secure attachment and the mediating role of self-regulation. For this purpose in a descriptive study, correlational type, 114 children aged 3-7 years, who had cochlear implants for at least one year were selected from available samples. They were examined in terms of language development, attachment, and self-regulation and behavior problems in preschool children. The results of the path analysis indicated that secure attachment and language development predicts variance of self-regulation. Also language development and secure attachment predicts 52.0 of behavioral problems variance with the mediating role of self-regulation. The results of the study supports predicting behavioral problems in children with cochlear implant based on language development and secure attachment with the mediating role of self-regulation. It seems that this relationship can be considered in reduction of behavioral problems, prevention programs and rehabilitation.
