اثربخشی یک جلسه ی دو دقیقه ای افشای هیجانی- نوشتاری بر افسردگی، اضطراب و استرس در دانشجویان دچارضربه روانی
محورهای موضوعی : اندیشه و رفتار در روان شناسی بالینی
درا پرو
1
(
گروه روان شناسی بالینی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی
)
پروانه محمدخانی
2
(
گروه روان شناسی بالینی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی
)
بهروز دولتشاهی
3
(
گروه روان شناسی بالینی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی
)
نهاله مشتاق
4
(
گروه روان شناسی بالینی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی
)
کلید واژه: افسردگی, اضطراب, استرس, افشای هیجانی- نوشتاری,
چکیده مقاله :
مدل تجربی افشای هیجانی، پیش بینی می کند که بر حسب دامنه ای که افشا منجر به بر انگیختگی عاطفی و پردازش جنبه های اطلاعات ناهمخوان با طرحواره می شود، تغییر روان شناختی و رهایی پیش خواهد آمد. هدف پژوهش حاضر، اثربخشی یک جلسه ی دو دقیقه ای افشای هیجانی- نوشتاری بر افسردگی، اضطراب و استرس در دانشجویان دچار ضربه ی روانی بود. بدین منظور با استفاده از طرح آزمایش پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل، 46 دانشجوی دختر با روش غربالگری انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل کاربندی شدند. شرکت کنندگان گروه آزمایش در مورد ضربه ی روانی و شرکت کنندگان گروه کنترل در مورد محوطه ی دانشگاه به مدت 2 دقیقه نوشتند. افسردگی، اضطراب و استرس قبل از مداخله و سه هفته بعد و عاطفه ی مثبت و منفی بلافاصله قبل و بعد از مداخله ارزیابی شد و نتایج نشان داد که در کوتاه مدت، افشای هیجانی نوشتاری دو دقیقه ای به طور معناداری موجب افزایش عاطفه ی منفی و در درازمدت باعث کاهش افسردگی و اضطراب می شود. همچنین، مداخله در دانشجویانی که شدت ضربه ی روانی بیشتر و وضعیت اقتصادی ضعیف تری داشتند، موثرتربود. نتایج این پژوهش نشان داد که افشای هیجانی- نوشتاری در کاهش افسردگی، اضطراب و استرس موثر است و در این اثربخشی، تفاوتهای فردی به عنوان تعدیل کننده عمل می کند
Cognitive processes, such as attention span and reaction time play a key role in a variety of practical realms. An effective method which can be applied to increase the concentration, attention and also the alteration of reaction time is neurofeedback training. The research purpose is to assess the effectiveness of neurofeedback training in the attention and reaction time of novice tennis players. Therefore,a sample of 36 volunteers was randomly selected and assigned to experimental group (real neurofeedback) and placebo group (simulated neurofeedback),through employing a semi-experimental method with pre-test, post-test and control group design.Both groups were assessed in terms of attention span and reaction time prior and subsequent to the training. The result of difference variance analysis indicated that neurofeedback training is effective in decreasing the reaction time. However, no support was found in terms of attention span. Overall, it can be concluded that neurofeedback training is effective in the enhancement of cognitive performance, particularly, the decrease of reaction time.
