پست مدرنیسم در ادبیات داستانی معاصر ایران (بررسی مؤلفه‌های پست مدرن در آثار هوشنگ گلشیری)
محورهای موضوعی : حماسه
سیاوش گلشیری
1
(
کارشناسی ارشد پژوهش هنر و مدرس مدعو دانشگاه جامع علمی کاربردی نقش جهان اصفهان.
)
کلید واژه: پست مدرنیسم ـ ادبیات داستانی ـ هوشنگ گلشیری,
چکیده مقاله :
اصطلاح پست مدرنیسم اگر چه امروز در ایران از طرف نویسندگان و حتی منتقدان بارها و بارها بکاربرده می‌شود، اما به علّت عدم آشنایی با خاست‌گاه‌ها، اصول و مؤلفه‌های این نوع ادبی، قائل بودن به چنین جریانی را در ادبیات داستانی ایران همواره با تردید همراه می‌سازد. این که چه خصایصی را می‌توان به عنوان مبنا جهت قیاس مؤلفه‌ها مدّنظر قرار داد و آیا آن ویژگی‌ها تنها به جهت اقتباس از شیوه‌های جهانی صورت یافته است، به همراه این مسأله که این متون به همان اندازة شالوده شکنانه بودنشان آیا به گذشته و امکانات بومی زبان فارسی پایبند بوده است، از مهم‌ترین پرسش هایی است که این تحقیق با بررسی و تحلیل برخی از آثار هوشنگ گلشیری چون داستان‌های کوتاه شب شک، مردی با کراوات سرخ، عکسی برای قاب عکس خالی من، معصوم اول، زندانی باغان و داستان‌های بلند و رمان‌های شازده احتجاب، کریستین و کید و آیینه‌های دردار در نظر دارد پاسخ‌گوی آن‌ها باشد.
Although the term postmodernism is repeatedly used by the writers and even critics in Iran however due to the unfamiliarity as to its true origins, principles and features of this literary genre, believing in such a movement in fiction in this country is always discernible. As to descry certain features as a basis according to which one can determine whether a work is postmodern or not and whether those features were adopted merely as a universal model together with the question whether these texts to the same measure that they are deconstructive, do they remain fiddle to the endemic possibilities of Farsi language and its past, are among the main questions this research and analysis is aimed at answering. The following works of Hooshang Golshiri short stories such as ”the night of doubt’, “A man with a red tie”, “A picture for my empty frame”, “The first innocent”, and “the garden’s prisoners” and long stories and novels like “Prince Ehtejab”,“Christian and Kayd”, and “ the mirrors with doors” were selected for this purpose.
- پاینده، حسین (1382) گفتمان نقد (مقالاتی در نقد ادبی) ، تهران: روزنگار.
_||_
