نقش‌آفرینی رهبری استراتژیک در بهبود عملکرد سازمانی (مورد مطالعه: صنعت برق استان اصفهان)
محورهای موضوعی : مدیریت نوآوری های آموزشی
1 -
2 -
کلید واژه:
چکیده مقاله :
هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش رهبری استراتژیک بر عملکرد سازمانی کارکنان صنعت برق استان اصفهان می‌باشد. روش پژوهش کاربردی از نوع توصیفی– همبستگی می باشد. جامعه آماری، کارکنان شاغل صنعت برق استان اصفهان به تعداد 420 نفر می باشد. حجم نمونه از طریق فرمول کوکران و روش نمونه گیری تصادفی ساده، 120 نفر محاسبه شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه رهبری استراتژیک هیت و همکاران(1995) و عملکرد سازمانی اچیو می باشد. پایایی ابزار از طریق ضریب آلفای کرونباخ برای رهبری استراتژیک 0/89و برای عملکرد سازمانی 0/83 به دست آمد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون‌های همبستگی گشتاوری پیرسون و رگرسیون گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد بین رهبری استراتژیک و مؤلفه های آن با عملکرد سازمانی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. از بین مؤلفه‌های رهبری استراتژیک چهار مؤلفه مسیر استراتژیک، توسعه منابع انسانی، فرهنگ همکاری اثربخش و کنترل های استراتژیک قابلیت پیش بینی ابعاد عملکرد سازمانی را داشتند.
Abstract: Objective: This study aimed to investigate the role of strategic leadership in improving organizational performance of employees in power industry of Isfahan province. The research method is applied and descriptive - correlation. The statistical population consisted of 420 employees of power industry of Isfahan province. The sample size was calculated as 120 subjects using Cochran formula and simple random sampling. Research tools included a questionnaire of strategic leadership by Heath et al. (1995) and organizational performance by Achieve. The reliability of tools was obtained through Cronbach’s Alpha for strategic leadership as .89 and for organizational performance as .83, respectively. Data were analyzed using descriptive statistics and Pearson gestalt correlation tests and stepwise regression. The results showed that there is a significant positive between strategic leadership, its components and organizational performance. Among strategic leadership components, four components of strategic direction, human resource development, effective corporate culture and strategic controls had the prediction ability of organizational performance dimensions.
