ارائه مدل ارتقاء تعلق خاطر کاری اعضای هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی
محورهای موضوعی : مدیریت نوآوری های آموزشیدرسا ملکشاهی 1 , کامران محمدخانی 2 , امیرحسین محمدداودی 3
1 - گروه مدیریت آموزش عالی، واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - عضو هیات علمی
3 - عضو هیات علمی
کلید واژه: تعلق خاطر کاری, اعضای هیات علمی, مدل سازی, دانشگاه آزاد اسلامی,
چکیده مقاله :
پژوهش حاضر با هدف ارائه مدلی جهت ارتقاء تعلق خاطر کاری اعضای هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی شهر تهران با رویکرد آمیخته (کیفی-کمی) صورت پذیرفته است. مشارکت کنندگان در بخش کیفی شامل 18 نفر از متخصصان، سیاستگذاران نظام آموزش عالی، اساتید مجرب، خبرگان دانشگاهی در حوزه علوم رفتاری و جامعه آماری در بخش کمی شامل 2674 نفر از اعضای هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی شهر تهران بودند که بر اساس فرمول کوکران 336 نفر انتخاب شدند و همچنین 30 نفر خبره و صاحبنظر جهت تعیین درجه تناسب مدل ارتقاء تعلق خاطر کاری اعضای هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی به پرسشنامه محقق ساخته پاسخ دادند. روش نمونه گیری در بخش کیفی روش هدفمند از نوع گلوله برفی و در بخش کمی روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای و تصادفی ساده مورد استفاده قرار گرفت. ابزار گردآوری داده ها در بخش کیفی مصاحبه و در بخش کمی پرسشنامه محقق ساخته با توجه به ادبیات پژوهش می باشد. در بخش کیفی جهت بررسی استحکام داده ها از شاخص لینکلن و کوبا استفاده و پایایی آن از طریق ضریب کاپای کوهن 84% محاسبه شد. روایی ابزار کمی از طریق روایی همگرا و واگرا تایید شد و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ 0.70 محاسبه شد. نتایج نشان داد با توجه به مدل ارائه شده پژوهش حاضر با در نظر گرفتن ابعاد و مولفه های رضایت شغلی، مجذوب کار شدن، فداکاری، انرژی و چهار عامل موثر فردی، سازمانی، آکادمیک و اخلاقی و همچنین با توجه به سازوکارهای ارتقاء تعلق خاطر کاری شامل عدالت، ارتباطات، برندسازی، ساختار دانشگاه، استقلال می توان تعلق خاطر کاری اعضای هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی را ارتقاء داد.
The current research aims to provide a model to improve the work engagement among of faculty members of the Islamic Azad University of Tehran with a mixed (qualitative-quantitative) approach. The participants in the qualitative part included 18 experts, policymakers of the higher education system, experienced professors, academic experts in the field of behavioral sciences, and the statistical population in the quantitative part included 2674 members of the academic staff of the Islamic Azad University of Tehran, based on the Cochran formula 336 30 experts were selected and 30 experts answered the researcher-made questionnaire to determine the degree of appropriateness of the work attachment promotion model of Islamic Azad University faculty members. The sampling method was used in the qualitative part of the purposeful snowball method, and in the quantitative part, the multi-stage cluster random sampling and simple random sampling method was used. The data collection tool in the qualitative part is the interview and in the quantitative part, the questionnaire is made by the researcher according to the research literature. In the qualitative part, to check the strength of the data, the Lincoln and Cuba index was used and its reliability was calculated through Cohen's kappa coefficient of 84%. The validity of the quantitative tool was confirmed through convergent and divergent validity, and its reliability was calculated through Cronbach's alpha of 0.70. The results showed that according to the presented model of the current research, taking into account the dimensions and components of job satisfaction, being attracted to work, dedication, energy and four effective individual, organizational, academic, and moral factors, and also considering the mechanisms of improving job satisfaction. Including justice, communication, branding, university structure, independence, it is possible to improve the work engagement among of faculty members of Islamic Azad University.