مقایسه کاربرد کود دامی، کود زیستی و محلول پاشی سولفات روی و سولفات آهن بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم دیم در شهرستان خرم آباد
محورهای موضوعی : پژوهش نامه کشاورزیایمان مختاری زاده 1 , کاظم طالشی 2
1 - دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد
اسلامی واحد خرم آباد
2 - استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم آباد
کلید واژه: عملکرد, گندم, کود زیستی, ماده آلی, بارور 2, تلقیح,
چکیده مقاله :
تحقیق حاضر به منظور بررسی اثر کود دامی، کود زیستی و محلول پاشی سولفات آهن و روی بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم. رقم کریم در شهرستان خرم آباد در سال زراعی 95-1394 انجام شد. فاکتورهای مورد مطالعه شامل کود دامی به عنوان تیمار اصلی در چهار سطح (به میزان 20، 25، 30 و 35 تن در هکتار)، مصرف کود زیستی (بارور 2) به میزان 100 گرم در هکتار به صورت بذر مال ، محلول پاشی سولفات روی 5/. درصد و سولفات آهن یک درصد به صورت محلول پاشی و مصرف همزمان کود زیستی و محلول پاشی و تیمار بدون مصرف کود زیستی و محلول پاشی (شاهد) به عنوان تیمار فرعی در نظر گرفته شد. در طی آزمایش صفات تعداد سنبله، تعداد دانه در سنبله، طول پدانکل، طول سنبله، وزن سنبله، وزن هزار دانه، و عملکرد در هکتار اندازه گیری شد. نتایج حاصل از تجزیه داده ها نشان داد مصرف کود دامی، کود زیستی و محلول پاشی همزمان سولفات روی و سولفات آهن باعث افزایش تعداد سنبله در بوته گردید. نتایج نشان داد که حداکثر وزن هزار دانه (74/43) گرم مربوط به سطح چهارم (35 تن کود دامی در هکتار) می باشد بیشترین تعداد سنبله در بوته به تعداد 44/7 عدد در اثر مصرف کود دامی 35 تن در هکتار، کود زیستی و محلول پاشی همزمان سولفات آهن و سولفات روی و کمترین تعداد آن به میزان 71/5 در تیمار کود دامی 25 تن در هکتار، کود زیستی و محلول پاشی همزمان سولفات آهن و سولفات روی به دست آمد. اعمال تیمار کود دامی 35 تن در هکتار، کود زیستی و محلول پاشی همزمان سولفات روی و سولفات آهن، بیشترین عملکرد دانه به میزان 5610 کیلوگرم در هکتار بدست آمده است.
Present study was conducted in order to study the effect of manure, biofertilizer and foliar application of iron- and zinc- sulphate on yield and yield components of wheat, )Karim variety( were studied in Iran (Khorram Abad town) during the 2015-2016 growing season. Four levels of manure (20, 25, 30 and 35 ton/ha) were allocated to the main plots and four levels of biofertilizer (Barvar 2) application (100 g/ha as seed inoculation, foliar application of 0.5 percent zinc and 1 percent iron, co-application of biofertilizer and foliar application and without biofertilizer and foliar application as control) were applied to the subplots. During the experiment spike numbers, seed number per spike, peduncle length, spike length, spike weight, 1000-grain weight and grin yield per ha measured. The results showed that application of manure biofertilizer and co-application of iron- and zinc-sulphate caused increasing spike number per plant. The highest spike number obtained with 35 ton/ha manure, application of biofertilizer and foliar application of iron and zinc sulphate (7.44) and the lowest spike number (5.71) observed with 25 ton/ha, biofertilizer and foliar application of iron and zinc sulphate. Application of 35 ton/ha manure, biofertilizer and foliar application of iron and zinc treatment resulted to the highest grain yield (5610 kg/ha). While in this study, the positive impacts of manure and biofertilizers and micronutrients in supplying plant nutrients and reducing dependency to chemical fertilizers for environment protection and wheat importance as most important healthy food sources and according to the results of present study, manures an biofertilizers and foliar application of iron and zinc sulphate could be safe alternative to chemical fertilizers.
_||_
