طراحی مدل رابطه علی نوآوری و عملکرد مدیران باشگاههای ورزشی با نقش میانجی کنترل استراتژیک
محورهای موضوعی : علوم ورزشصغری بشیری نیا 1 , مهوش نوربخش 2 , پریوش نوربخش 3
1 - دانشجوی دکتری مدیریت ورزشی، واحد کرج،دانشگاه آزاد اسلامی ،کرج، ایران
2 - استاد گروه مدیریت ورزشی، واحد کرج،دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران (نویسنده مسئول)
3 - استاد گروه مدیریت ورزشی، واحد کرج،دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران
کلید واژه: نوآوری, عملکرد مدیران, کنترل استراتژیک, باشگاه ورزشی, سازمان نوآور,
چکیده مقاله :
نقش مدیران در نوآوری و حرکت به سوی سازمان نوآور بسیار حیاتی بوده و می تواند منجر به بهبود عملکرد شود. کنترل استراتژیک نیزمی تواند با ایجاد خلاقیت، نوآوری و خیال پردازی منشاء اثربخشی و تاثیر گذاری بیشتری شود. هدف از تحقیق حاضر بررسی نقش میانجیگری کنترل استراتژیک در رابطه با نوآوری و عملکرد مدیران باشگاههای ورزشی استان ایلام بود. روش تحقیق کمی-همبستگی و به لحاظ هدف کاربردی میباشد. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه مدیران باشگاههای ورزشی استان به تعداد 563نفر(410مرد، 153 زن)بود که از بین آنان 400 نفر به شیوه طبقه ای نسبتی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامه عملکرد هرسی و گلداسمیت (2003 )، کنترل استراتژیک هاریسون(2010) و پرسشنامه محقق ساخته نوآوری مدیران استفاده شد. پایایی ابزار تحقیق با روش آلفای کرونباخ برای پرسشنامه نوآوری مدیران 92/0، پرسشنامه کنترل استراتژیک 88/0 و پرسشنامه عملکرد 85/0 به دست آمد. روایی پرسشنامهها از طریق تحلیل عامل اکتشافی و تأییدی صورت پذیرفت. برای تحلیل دادهها از آزمون تحلیل عاملی و مدلسازی معادله ساختاری استفاده شد. همه آزمونها با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس و لیزرل انجام شد. یافتههای پژوهش نشان داد که کنترل استراتژیک در رابطه با نوآوری و عملکرد مدیران باشگاههای ورزشی نقش میانجیگری دارد. بر همین اساس مدیران باشگاههای ورزشی برای بهبود عملکرد باشگاه باید توجه ویژهای به متغیرهای راهبردی سازمان از قبیل کنترل استراتژیک نمایند.
The role of managers in innovation and moving towards an innovative organization is very vital and can lead to improved performance. Strategic control can also become more effective and influential by creating creativity, innovation and imagination. The purpose of this study was to investigate the role of mediation in strategic control in relation to innovation and performance of sport clubs’ managers in Ilam province. The research method is quantitative- correlation and in terms of aim was applicable. Statistic population consisted of 563(410 male, 153 female) which 400 people were selected as sample population by stratified sampling. In order to collect data, three questionnaires were used: Performance Questionnaire of Hersi and Goldsmith (2003), Harrison Strategic Control (2010) and a researcher-made innovation questionnaire. The reliability of the research instruments using Cranach’s alpha method for managers' innovation questionnaire was 0/92, strategic control questionnaire was 0/88 and the performance questionnaire was 0/85. Validity of the questionnaire was carried out through exploratory and confirmatory analysis. For data analysis, factor analysis and structural equation modeling were used. All tests were performed using SPSS and Smart Pls software. The research findings showed that strategic control in terms of innovation and performance of sports club managers plays a mediation. Accordingly, sports club managers should pay special attention to the strategic variables of the organization, such as strategic control, to improve the performance of the club.
_||_