اثر مقادیر مختلف هیومیک کلات منیزیم و هورمون جیبرلین بر روند رشد و عملکرد لوبیا چشم بلبلی
محورهای موضوعی : پژوهش های زراعی در حاشیه کویر
سامی سعدی
1
(گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی اهواز، اهواز- ایران)
طیب ساکی نژاد
2
(گروه زراعت، واحد اهواز، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی اهواز، اهواز- ایران)
کلید واژه: LAI, لوبیا چشم بلبلی, آنالیز رشد, جیبرلین, NAR, هیومیک کلات منیزیم,
چکیده مقاله :
به منظور بررسی اثر مقادیر مختلف هیومیک کلات منیزیم و هورمون جیبرلین بر روند رشد و عملکرد لوبیا چشم بلبلی، آزمایشی در شرایط مزرعه ای در سال زراعی 94- 1393به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در منطقه شادگان اجراگردید. عامل اول شامل هیومیک کلات منیزیم در سه سطح (صفر، 200 و 400 میلی لیتر در هکتار) و عامل دوم نیز شامل هورمون جیبرلین در سه سطح (صفر، 150 و 300 پی پی ام) بود. نتایج نشان داد محلول پاشی با غلظت 400 میلی لیتر در هکتار هیومیک کلات منیزیم و غلظت 300 پی پی ام جیبرلین باعث افزایش شاخص سطح برگ (LAI) و ماده خشک کل (TDW) شد، و محلول پاشی با غلظت های 200 میلی لیتر در هکتار هیومیک کلات منیزیم و 150 پی پی ام جیبرلین نیز از لحاظ سرعت رشد محصول (CGR)، سرعت رشد نسبی (RGR)و سرعت فتوسنتز خالص NAR)) بیش تر بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تفاوت بین سطوح مختلف هیومیک کلات منیزیم از نظر عملکرد دانه در سطح احتمال پنج درصد معنی دار بود. از نظر تفاوت بین سطوح مختلف جیبرلین، عملکرد دانه در سطح احتمال یک درصد معنی داری مشاهده شد. همچنین در اثر متقابل بین هورمون ها، عملکرد دانه در سطح احتمال یک درصد معنی دار شد. بیش ترین عملکرد دانه در تیمار 200 میلی لیتر در هکتار هیومیک کلات منیزیم در 150 پی پی ام جیبرلین با 2720 کیلوگرم در هکتار و کم ترین آن در تیمار شاهد با 1950 کیلوگرم در هکتار به دست آمد. به طور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که اثر تیمار مصرف هورمون جیبرلین در افزایش مقادیر مختلف صفات مورد ارزیابی، نسبت به تیمار مصرف هیومیک کلات منیزیم بیش تر بود و کاربرد غلظت 200 میلی لیتر در هکتار هیومیک کلات منیزیم و 150 پی پی ام جیبرلین تاثیر بهتری بر عملکرد و اجزای آن و شاخص های فیزیولوژیکی نسبت به مقادیر غلظت بالا تر از خود نشان داد.
The present study intended to investigate the effect of different doses of Humic Magnesium Chelate and Gibberellin on cowpea’s growth trend and production components under field conditions in Shadegan in summer 2014. To this end, a factorial experiment in a randomized complete block design with three replications was conducted. The first factor included Humic Magnesium Chelate at three levels (0, 200 & 400 ml.h) and the second factor included Gibberellin at three levels (0, 150 & 300 ppm). The results indicated that spraying the plants with Humic Magnesium Chelate 400 ml.h and Gibberellin 300 ppm increased leaf Area Index (LAI) and Total Dry Weight (TDW). Whereas, in terms of Crop Growth Rate (CGR), spraying with Humic Magnesium Chelate 200 ml.h and Gibberellin150 ppm increased Regular Growth Rate (RGR) and Net Assimilation Rate (NAR). According to the results of ANOVA, there was a significant difference between different levels of Humic Magnesium Chelate in grain yield %5 probabilities Level. The difference between the different levels of Gibberellin, grain yield was significant at the 1% level. As well as the interaction between hormones, grain yield was significant at the 1% level. Furthermore, the highest grain yield was associated with the treatment of Humic Magnesium Chelate 200 ml.h and Gibberellin 150 ppm by 2,720 kg.ha; on the contrary, the lowest grain yield was observed in the control treatment by 1.950 kg.ha. To conclude, the results of the current research showed that the effect of Gibberellin treatment was higher on different doses of measured traits than Humic Magnesium Chelate treatment; and the application of Humic Magnesium Chelate 200 ml.h and Gibberellin 150 ppm was more effective on grain yield, yield components and physiological indices in comparison to the consumption of the higher concentration doses.
_||_
