معرفی دوکفه‌ای( Corbicula fluminea ) به عنوان جاذب زیستی آلاینده نانوذرات اکسید روی در دوره کوتاه مدت
محورهای موضوعی : علوم تکثیر و آبزی پروریفاطمه بهاروند 1 , فاطمه پرویزی 2 , امیر قادرمزی 3 , زهرا عرب 4 , علی اکبر هدایتی 5 , محمدشریف رنجبر 6
1 - واحد دماوند
2 - دانشگاه هرمزگان
3 - دانشگاه گرگان
4 - دانشگاه گرگان
5 - دانشگاه گرگان
6 - دانشگاه هرمزگان
کلید واژه: جذب زیستی, Corbicula fluminea, نانو ذرات اکسید روی,
چکیده مقاله :
دراین مطالعه میزان جذب مستقم نانوذرات اکسید روی توسط دوکفه ای Corbicula fluminea در دوره کوتاه مدت 48 ساعتی بررسی گردید. تعداد مورد نیاز دوکفه ایCorbicula fluminea با دامنه طولی cm 9/0±5/2 از محیط طبیعی استحصال گردید. نمونه ها به آزمایشگاه انتقال داده شدند و برای رفع استرس به مدت 10 در آکواریم قرار گرفتند. نانوذرات با استفاده از دستگاه التراسونیک با 400 دور در دقیقه پخش گردید. جهت یک فاز شدن آب مخازن دوکفه ای با محلول نانو ذره از دستگاه هموژنایزر با 14000 دور در دقیقه استفاده شد و تیمارها با غلظت های 25/. ؛ 5/ 2و ppm 25 مواجهه داده شدند و گروه کنترل فاقد نانوذره در نظر گرفته شد. انباشت نانو ذرات در توده بافتی دوکفه ای با دستگاه ICP و نحوه توزیع نانوذرات در مخازن دوکفه ای با تست DLS سنجیده شد. نتایج مربوط بهICP نشان داد بیشترین میزان انباشت نانوذرات دربدن دوکفه ای در کمترین غلظت مواجهه (P < 0.05) مشاهده شد. و کمترین میزان جذب در بالاترین غلظت مواجهه به صورت معنی داری (P < 0.05) نسبت به سایر تیمارها مشاهده شد. نتایج تست DLS نشان داد که ذرات از لحاظ اندازه بین 100-10 نانومتر بوده اند که مؤید عدم ترسیب و هموژن بودن نانوذرات در کف مخازن حاوی دوکفه ای بوده است. بر اساس نتایج به دست آمده از این مطالعه می توان گفت میزان جذب در دوکفه ای به عنوان شاخص بسیار مناسبی جهت پایش اثرات نانو ذرات اکسیدروی در محیط های آبی پیشنهاد می شود
In this study the direct absorbance of Nano zinc oxide by a bivalvia (carbicula fluminea) tested in 48 h as short time period. The bivalvia stock with initial mean length 2.5 + 0.9 cm were gathered from nature resources and transferred into laboratory and distributed in 10 aquariums. Nano particles were spread in oltrasonic with 400 rpm. The tanks water was emulsioned with nanoparticles by homogenizer in 14000 rpm. The treatments were exposed to 0.25, 2.5 & 25 ppm nanoparticles. The Nano zinc oxide stocks in bivalves tissue and their distribution were measured by ICP & DLS. The results showed that the most nanoparticles were observed in the treatment which exposed to 0.25 ppm pollution ( p <0.05) and the less absorbance was seen in the treatment which exposed to 25 ppm (p<0.05). The DLS test showed that the nanoparticles size was between 10-100 nanometers which confirmed that the nanoparticles were homogenized and didn’t sequestrate. In conclusion, the observance by bivalvia can be a benefit index for measuring the Nano zinc oxide's pollution in water.
