Ti-6Al-4V Synthesized by Mechanical Alloy Method and Mechanical and Bioactivity Properties of Ti-6Al-4V/HA-Clay Nano composite
محورهای موضوعی : فصلنامه شبیه سازی و تحلیل تکنولوژی های نوین در مهندسی مکانیک
محمدعلی مطلبی
1
(کارشناس ارشد، مهندسی مکانیک، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی شهر)
ابراهیم کرمیان
2
(استادیار، دانشکده مکانیک، پژوهشکده مواد، دانشکده مواد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد)
مجید کریمیان
3
(استادیار، دانشکده مکانیک، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خمینی شهر)
کلید واژه: clay, hydroxyapatite, mechanical alloying, Nano powder, Ti alloy,
چکیده مقاله :
Nowadays, titanium-based alloys are among the most attractive metallic materials for biomedical applications (as implants) due to their non-biodegradability, low density, good mechanical properties as well as their good biocompatibility. Hydroxyapatite (Ca10 (PO4)6(OH)2, HA) has been widely used for biomedical applications due to its bioactive, biocompatible and osteoconductive properties. Firstly, Ti-6Al-4V alloy was synthesized by mechanical alloy method with high energy ball milling plantery, HEBM. And then in this work began with preparing hydroxyapatite, HA, from bovine bones and continued with composite in nano clay powder .At the end a hydroxyapatite–clay (HA/Clay) nanocomposite ceramic, 80 wt.% of HA and 20 wt.% nano clay powder, was synthesized through a mechanical method , HEBM. The ability of apatite formation on the produced nanocomposite samples, as a yardstick for evaluation of the bioactivity, was estimated by using simulated body fluid. According to the results obtained mechanical and density values and bioactivity behavior, the sample containing 20 wt. % HA/Clay indicated the optimal properties in mechanical and bioactivity behavior. In fact, this nano composite sample, Ti-6Al-4V/20 HA-clay, is good candidate for medical purposes, bone tissue applications.
ایمپلنت‌های تیتانیمی به علت سبکی و مقاومت در مقابل خوردگی در محیط‌های بیولوژیکی و همچنین دانسیته نزدیک به استخوان بدن، کاربردهای پزشکی خاصی دارند. یکی از آلیاژهای تیتانیم در این زمینه Ti-6Al-4V است، که روش آلیاژسازی مکانیکی به علت نقطه ذوب و شرایط سخت ریخته‌گری این آلیاژها روش تولید متداول‌تری است. هیدروکسی آپاتیت به دلیل زیست سازگاری و زیست فعالی بالا، ترکیبی مشابه با ترکیب استخوان درترمیم استخوان بسیار مورد توجه قرار گرفته است. همچنین کلی به علت حضور یون Si که می‌تواند به عنوان جوانه‌زنی در آپاتیت سازی (استخوان‌سازی) عمل کند مورد توجه است. هدف از این پژوهش بررسی زمان و شرایط آسیاکاری جهت آلیاژسازی؛ همچنین بررسی اثرات زمان، دما و شرایط زینترینگ در مرحله متالورژی پودر (PM) بوده است که تأثیر آن‌ها بر روی خواص مکانیکی و رفتار زیست بررسی می‌گردد. در این پژوهش، ابتدا از استخوان گاو، هیدروکسی آپاتیت طبیعی به دست آمده، سپس با استفاده از نانو پودر کلی و روش آسیا کاری پر انرژی نانو کامپوزیت کلی- هیدروکسی تبدیل گردید. در نهایت نمونه‌های بالک آلیاژ تیتانیم محتوی 0%، 10%، 20% و 30% درصد وزنی مخلوط سرامیکی هیدروکسی آپاتیت-کلی تهیه گردید. جهت بررسی خواص مکانیکی، آزمون اندازه‌گیری استحکام فشاری سرد و همچنین ارزیابی زیست فعالی، آزمون زیست فعالی بر روی نمونه‌های متراکم شده انجام گرفت. بررسی نتایج نشان می‌دهد که بهترین خواص مکانیکی و رفتار زیست فعالی در نمونه کامپوزیتی تیتانیمی محتوی 20% وزنی مخلوط نانو کامپوزیت سرامیکی مشاهده گردید؛ بنابراین این نانوکامپوزیت تیتانیمی می‌تواند به عنوان یک کاندیدای مناسب جهت مقاصد مهندسی پزشکی معرفی می‌گردد.
[1] Carole C, P., Physical Science And Technology Biotechnology, 2002.
[2] Ning, C., and Zhou, Y., “Correlations between the in vitro and in vivo bioactivity of the Ti/HA composites fabricated by a powder metallurgy method”, Acta biomaterialia, vol. 4, no. 6, pp. 1944-1952, 2008.
[3] Ajayan, P. M., Schadler, L. S., and Braun, P. V., Nanocomposite science and technology: John Wiley & Sons, 2006.
[4] Ratner, B. D., Hoffman, A. S., Schoen, F. J., and Lemons, J. E., Biomaterials science: an introduction to materials in medicine: Academic press, 2004.
[5] Fujii, E., Ohkubo, M., Tsuru, K., Hayakawa, S., Osaka, A., Kawabata, K., Bonhomme, C., and Babonneau, F., “Selective protein adsorption property and characterization of nano-crystalline zinc-containing hydroxyapatite”, Acta Biomaterialia, vol. 2, no. 1, pp. 69-74, 2006.
[6] Pan, Y., and Xiong, D., “Friction properties of nano-hydroxyapatite reinforced poly (vinyl alcohol) gel composites as an articular cartilage”, Wear, vol. 266, no. 7, pp. 699-703, 2009.
[7] Göller, G., Oktar, F. N., Toykan, D., and Kayali, E., "The improvement of titanium reinforced hydroxyapatite for biomedical applications." pp. 619-622.
[8] Salman, S., Gunduz, O., Yilmaz, S., Öveçoğlu, M., Snyder, R. L., Agathopoulos, S., and Oktar, F., “Sintering effect on mechanical properties of composites of natural hydroxyapatites and titanium”, Ceramics International, vol. 35, no. 7, pp. 2965-2971, 2009.
[9] Nakahira, A., and Eguchi, K., “Evaluation of microstructure and some properties of hydroxyapatite/Ti composites”, Journal of Ceramic Processing Research, vol. 2, no. 3, pp. 108-112, 2001.
[10] Geetha, M., Singh, A., Asokamani, R., and Gogia, A., “Ti based biomaterials, the ultimate choice for orthopaedic implants–a review”, Progress in Materials Science, vol. 54, no. 3, pp. 397-425, 2009.
[11] Black, J., and Hastings, G., Handbook of biomaterial properties: Springer Science & Business Media, 2013.
[12] Katz, J. L., “Anisotropy of Young's modulus of bone”, 1980.
[13] Sumner, D., Turner, T., Igloria, R., Urban, R., and Galante, J., “Functional adaptation and ingrowth of bone vary as a function of hip implant stiffness”, Journal of biomechanics, vol. 31, no. 10, pp. 909-917, 1998.
[14] Livage, J., Henry, M., and Sanchez, C., “Sol-gel chemistry of transition metal oxides”, Progress in solid state chemistry, vol. 18, no. 4, pp. 259-341, 1988.
[15] Salgado, A. J., Coutinho, O. P., and Reis, R. L., “Bone tissue engineering: state of the art and future trends”, Macromolecular bioscience, vol. 4, no. 8, pp. 743-765, 2004.
[16] Klein, L. C., Sol-gel technology for thin films, fibers, preforms, electronics, and specialty shapes: William Andrew Publishing, 1988.
