بررسی پرورش کنه ی شکارگرNeoseiulus barkeri (Acari: Phytoseiidae) با استفاده از طعمه های جایگزین

محورهای موضوعی : فصلنامه زیست شناسی جانوری

مریم رضائی ¹ , فریبا اردشیر ²

1 - بخش تحقیقات جانورشناسی کشاورزی، موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
2 - بخش تحقیقات جانورشناسی کشاورزی، موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران

تاریخ دریافت : 1402/05/14 تاریخ پذیرش : 1402/06/14 تاریخ انتشار : 1403/03/12

کلید واژه: شکارگر, بومی, پرورش, کنه انباری, گرده,

چکیده مقاله :

 كنه­ی شكارگر Neoseiulus barkeri  (Acari: Phytoseiidae) از شكارگرهای بومی کشور ایران است. به منظور بررسی روش­های پرورش نیمه انبوه کنه­ی شکارگر، از رژیم­های غذایی مختلف شامل مراحل مختلف زیستی سه گونه کنه انباری Tyrophagus putrescentiae ،Tyrolichus casei  و Rhizoglyphus  robini از خانواده Acaridae و گرده­های گیاهی مختلف (گرده­ی ذرت و خرما) در ظروف پرورش روی اسفنج مرطوب استفاده شد. کنه­های انباری با سبوس گندم به همراه مخمر و دانه گرده ذرت تغذیه ­شدند. تعداد کنه­های شکارگر یک، دو، سه و چهار هفته بعد شمارش شد. استفاده از ظروف بزرگتر برای پرورش مناسب­تر بود. در بین سه گونه شکار مورد استفاده، کنه انباری T. putrescentiae مواد غذایی بهتری برای کنه شکارگر فراهم کرد، به طوری در شمارش چهارم تعداد کنه­ها به 12/17 عدد رسید. گرده ذرت به دلیل وجود ترکیبات مغذی­تر و سادگی تهیه آن، برای کنه­ی شکارگر بهترین گزینه­ است، افزایش میزان گرده و یا سبوس حاوی کنه انباری روی افزایش تعداد کنه­های شکارگر تاثیری نداشت. در پرورش این شکارگر، کنه انباری T. putrescentiae  به همراه سبوس گندم، مخمر و گرده ذرت توصیه می­شود.

 

چکیده انگلیسی:

The predatory mite (Acari: Phytoseiidae) Neoseiulus barkeri is one of the native predators of. In order to investigate the semi-mass breeding methods of the predatory mite, different diets including different biological stages of three storage mite species Tyrophagus putrescentiae, Tyrolichus casei and (Acari: Acaridae) Rhizoglyphus robini and different plant pollens (corn and date pollen) were used in rearing containers on wet sponge. Storage mites fed with wheat bran, yeast and corn pollen. The number of predatory mites counted one, two, three and four weeks later. It was more suitable to use larger containers for predatory rearing. Among the three prey species used, the storage mite T. putrescentiae provided better food for the predatory mite, so in the fourth count, the number of mites reached 17.12. Corn pollen is the best option for predatory mites due to the presence of compounds that are more nutritious and the simplicity of its preparation. Increasing the amount of pollen or bran containing storage mites did not affect the increase in the number of predatory mites. T. putrescentia storage mite along with wheat bran, yeast and corn pollen are recommended in breeding this predator.

 

منابع و مأخذ:

1. Azzazy M.M. 2021. Biological performance of the predatory mite Neoseiulus barkeri: a candiadate for controlling of three mite species infesting grape trees. Vitis, 60:11-20.
2. Barbosa M.F.C., de Moraes G.J. 2015. Evaluation of astigmatid mite as factitious food for rearing four predaceous phytoseiid mites (Acari: Astigmatina: Phytoseiidae). Biological Control, 91:22-26.
3. Ballal C.R., Gupta S.K., Gupta T., Varshney, R. 2021. A simple protocol for rearing a native predatory mite Neoseiulus indicus. Current Science, 120(12):1923-1926.
4. Bond J. 1989. Biological studies including population growth parameters of the predatory mite Amblyseius barkeri (Acarina: Phytoseiidae) at 25°c in the laboratory. Entomophaga, 34:275-287.
5. Castagnoli M., Nannelli R., Tarchi F., Simoni S. 2006. Screening of astigmatid mites for mass-rearing Neoseiulus californicus (McGregor) (Acari: Phytoseiidae). Redia, 89:55-58.
6. Daneshvar H. 1986. A few predatory ticks from Iran with the description of one genus and six new species. Applied Entomology and Phytopathology, 54:55-73. [In Persian].
7. Fan Y., Petitt F.L. 1994. Biological control of broad mite, Polyphagotarsonemus latus (Banks), by Neoseiulus barkeri hughes on pepper. Biological Control, 4:390-395.
8. Faraji F., Hajizadeh J., Ueckermann E., Kamali K., McMurtry J. 2007. The new record for Iranian Phytoseiid mites with synonymy and keys to the species of Typhloseiulus Chant and McMurtry and Phytoseiidae in Iran (Acari: Mesostigmata). International Journal of Acarology, 33(3): 231-239.
9. Elhalawang A.S., Abo-shnaf R.I., Sand A.S. 2021. Release of predatory mite Neoseiulus barkeri (Acarina: Phytoseiidae) on olive seedlings in Egypt. International Journal of Acarology, 47(1):33-40.
10. Jafari S., Abassi N., Bahirae F. 2013. Demographic parameters of Neoseiulus barkeri (Acari: Phytoseiidae) fed on Thrips tabaci (Thysanoptera: Thripidae). Persian Journal of Acarology, 2:287-296.
11. Glockemann B. 1992. Biological control of Frankliniella occidentalis on ornamental plants using predatory mites. EPPO Bulletin, 22:397-404.
12. Goleva I., Zebitz C.P. 2013. Suitability of different pollen as alternative food for the predatory mite Amblyseius swirskii (Acari, Phytoseiidae). Experimental and Applied Acarology, 61(3):259-283.
13. Hosseinina A., Mojib Z.H.G., Azimi M. H., Khanjani M. 2021. Study of demographic parameters of the predatory mite Amblyseius swirskii Athias -Henriot (Acari: Phytoseiidae) on dried fruit mite Carpoglyphus lactis Linnaeus (Acari: Astigmata) for mass rearing. Flower and Ornamental Plants, 6(1):13-28.
14. Hosseinina A., Biaat H. 2021. Investigation of fungal infection control compounds in Amblyseius swirskii Athias-Henriot (Acari: Phytoseiidae) on the dried fruit mite Carpoglyphus lactis Linnaeus (Acari: Astigmata) for mass rearin. Technical report of Flower and Ornamental Plant Research Institute, 18pp.
15. Li Y.Y., Liu M.X., Zhou H.W., Tian C.B., Zhang G.H., Liu X.Q., Liu H., Wang J.J. 2017. Evaluation of Neoseiulus barkeri (Acari: Phytoseiidae) for control of Eotetranychus kankitus (Acari: Tetranychidae). Journal of Economic Entomology, 110(3):903-914.
16. Li Y.Y., Zhang G.H., Tian C.B., Liu M.X., Liu Y.Q., Liu H., Wang J.J. 2017. Does Long-Term Feeding on Alternative Prey Affect the Biological Performance of Neoseiulus barkeri (Acari: Phytoseiidae) on the Target Spider Mites? Journal of Economic Entomology, 110(3):915-923.
17. Khanamani M., Fathipour Y., Talebi A., Mehrabadi M. 2017. Evaluation of different artificial diet for rearing the predatory mite Neoseiulus californicus diet –dependent life table studies. Acarologia, 57(2):407-419.
18. Overmeer W.P.J. 1985. Rearing and handing. In: Helle ED, Sablis MW. Spider Mites, Their Biology, Natural Enemis and Control. vol. 1B. Elsevier. Amsterdam, pp: 161-170.
19. Messelink G.J., Van Holstein S.R. 2006. Potential for biological control of the bulb scale mite (Acari: Tarsonemidae) by predatory mites in amaryllis, Proceedings of the Netherlands Entomological Society Meeting, 17:113-118.
20. McMurtry J.A., Scriven G.T. 1975. Population increases of Phytseiulus persimilis on different insctary feeding programs. Journal of Economic Entomology, 68:319-321.
21. Momen F., Abdelkader M. 2010. Fungi as food source for the generalist predator Neoseiulus barkeri (Hughes) (Acari: Phytoseiidae). Acta Phytopathologica et Entomologica Hungarica, 45(2):401-409.
22. Moraes G.J. McMurtry J.A., Denmark H.A. Campos C.B. 2004. A revised catalog of family Phytoseiidae. Zootaxa, 1(434):1-494.
23. Negm M.W., Alatawi F.J., Aldryhim, Y.N. 2014. Biology, predation and life table of Cydnoseius negevi and Neoseiulus barkeri (Acari: Phytoseiidae) on the old world date mite Oligonychus afrasiaticus (Acari: Tetranychidae). Journal of Insect Science, 14(1):177.
24. Nomikou M., Janssen A., Sabelis M.W. 2003. Phytoseiid predators of whiteflies feed and reproduce on non- prey food source. Experimental and Applied Acarology, 31:15-26.
25. Tanigoshi L.K. 1982. Advances in knowledge of the biology of the Phytoseiidae.1-22. In: Gerson, U., Smiley, R.L., Ochoa, R. Mites (acari) for pest control. Blackwell Science Ltd. 539 pp.
26. Pascua M.S., Rocca M., Gerco N.M., De Clercq P. 2020. Typha angustifolia L. pollen as an alternative food for the predatory mite Neoseiulus californicus (McGregor) (Acari: Phytoseiidae). Systematic and Applied Acarology, 25(1): 51-62.
27. Rahmani H., Kamali K., Faraji F. 2010. Predatory mite fauna of Phytoseiidae of northwest Iran (Acari: Mesostigmata). Turkish Journal of Zoology, 34:497-508.
28. Rezaie M. 2008. Faunistic survey of the Mesostigmatic mites (Acari) in Kermanshah province. 15th National and 3rd International of Biology, University of Tehran. pp:134.
29. Rezaie M. 2019. Suitability of different plant pollens as supplementary food source and natural prey for predatory mite, Neoseiulus barkeri Hughes (Acari: Phytoseiidae). Plant Protection, 41(4):77-90.
30. Rezaie M., Askarieh S. 2016. ¬Effect of different pollen grains on life table parameters of Neoseiulus barkeri (Acari: Phytoseiidae). Persian Journal of Acarology, 5(3):239-253.
31. Rezaie M., JavanNezhad R. 2019. The effect of different factors on mass rearing of predatory mite Neoseiulus californicus. Journal of Applied Researches in Plant Protection. 7(1):85-97. [In Persian].
32. San P.P., Tuda M., Nakahira K. 2020. Optimal rearing medium for the population growth of the predatory mite, Amblyseius swirskii (Athias-Henriot) (Acari: Phytoseiidae). Egypt Journal of Bioiogical Pest Control, 30:130.
33. SPSS Inc. 2012. IBM SPSS Statistics for Windows, version 21.0. Armonk, NY: IBM Crop, 2012.
34. Shirdel D., Kamali K., Ostevan H., Arbabi M. 2002. Comparison of two predatory mite rearing methods Eseius finlandicus, Typhlodromus kettanehi (Acari: Phytoseiidae). Applied Entomology and Phytopathology, 70(2):101-119. [In Persian].
35. Schliesske J. 1981. Ueber die technik der massenanzucht von raubmilben (Acari: Phytoseiidae) unter kontrollierten bedingungen. Mededelingen Van De Faculteit Landbouwwetenschappen Rijksuniversiteit, 46(2):511-517.
36. Van Rijn P.C., Tanigoshi L.K. 1999. Pollen as Food for the Predatory Mites Iphiseius Degenerans and Neoseiulus Cucumeris (Acari: Phytoseiidae): Dietary Range and Life History. Experimental and Applied Acarology, 23:785-802.
37. Wu S., Gao Y., Xu X., Wang E. 2014. Evaluation of Stratioloelaos scimitus and Neoseiulus barkeri for biological control of thrips on greenhouse cucumber. Biocontrol Science and Technology, 24(10):1110-1121.
38. Xia B., Zou Z., Li P., Lin P. 2012. Effect of temperature on development and reproduction of Neoseiulus barkeri (Acari: Phytoseiidae) fed on Aleuroglyphus ovatus. Experimental and Applied Acarology, 56: 33-41.
39. Yazdanpanah S., Fathipour Y., Riahi E., Zalucki P. 2022. Cost-efective and efcient factitious prey for mass production of Neoseiulus cucumeris (Acari: Phytoseiidae): assessing its quality compared with natural prey. Egyptian Journal of Biological Pest Control, 32 (16):1-12.
40. Yazdanpanah S., Fathipour Y., Riahi E., Zalucki P. 2022. Pollen alone or a mixture of pollen types? Assessing their suitability for mass rearing of Neoseiulus cucumeris (Acari: Phytoseiidae) over 20 generations. Journal of Insect Science, 22(4):1-7.
41. Yue B., Tsai J.H. 1996. Development, survivorship and reproduction of Amblyseius largoensis (Acari: Phytoseiidae) on selected plant pollens and temperatures. Environmental Entomology, 125:488-494.
42. Zhang B.X., Li D.S., Feng L., Huang S.H. 2007. Research progress of mass production and release technologies of predatory mites. Chinese Journal of Biological Control, 23:279-283

متن کامل:



بررسی پرورش کنه­ی شکارگرNeoseiulus barkeri  (Acari:Phytoseiidae) با استفاده از طعمه­های جایگزین

مریم رضائی*، فریبا اردشیر

بخش تحقیقات جانورشناسی کشاورزی، موسسه تحقیقات گیاه­پزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران

*مسئول مکاتبات: [e-mail]

 

 

 

چکیده

 كنه­ی شكارگر (Acari: Phytoseiidae) Neoseiulus barkeri  از شكارگرهای بومی کشور ایران است. به منظور بررسی روش­های پرورش نیمه انبوه کنه­ی شکارگر، از رژیم­های غذایی مختلف شامل مراحل مختلف زیستی سه گونه کنه انباری Tyrophagus putrescentiae ،Tyrolichus casei  و Rhizoglyphus robini از خانواده Acaridae و گرده­های گیاهی مختلف (گرده­ی ذرت و خرما) در ظروف پرورش روی اسفنج مرطوب استفاده شد. کنه­های انباری با سبوس گندم به همراه مخمر و دانه گرده ذرت تغذیه ­شدند. تعداد کنه­های شکارگر یک، دو، سه و چهار هفته بعد شمارش شد. استفاده از ظروف بزرگتر برای پرورش مناسب­تر بود. در بین سه گونه شکار مورد استفاده، کنه انباری T. putrescentiae مواد غذایی بهتری برای کنه شکارگر فراهم کرد، به طوری در شمارش چهارم تعداد کنه­ها به 12/17 عدد رسید. گرده ذرت به دلیل وجود ترکیبات مغذی­تر و سادگی تهیه آن، برای کنه­ی شکارگر بهترین گزینه­ است، افزایش میزان گرده و یا سبوس حاوی کنه انباری روی افزایش تعداد کنه­های شکارگر تاثیری نداشت. در پرورش این شکارگر، کنه انباری T. putrescentiae به همراه سبوس گندم، مخمر و گرده ذرت توصیه می­شود.

کلمات كلیدي: شکارگر، بومی، پرورش، کنه انباری، گرده.

مقدمه

 

کنه شكارگر Hughes,1948 Neoseiulus barkeri از دشمنان طبیعی بومی کشور، روي درختان، درختچه­ها، علف­هاي هرز، مواد انباري و بقاياي موجودات در سطح خاك فعال است (22). در ايران اين گونه از مناطق مختلف گزارش شده است (7، 8، 26، 27، 28). اين كنه شكارگر در نقاط مختلف دنيا به عنوان شكارگر آفاتی مانند: کنه تارتن دولکه­ای (11)، تریپس Thrips tabaci  (37)، کنه­های Stenotarsonemus laticeps  (19)، Polyphagotarsonemus latus  (4، 7)، Eotetranychus kankitus  (15)، Oligonychus afrasiaticus  (2)،Colomerus vitis  و Brevipalpus lewisi  (1) و دو کنه­ی آفت اریوفید Aceria oleae  و Tegolophus hassani (9) استفاده شده است. براي پرورش كنه­هاي فيتوزئيد افزون بر شرايط محيطي مناسب، نوع بستر پرورش و رژيم غذايي نیز اهميت دارند. در رژیم غذایی این کنه­های شکارگر، استفاده از کنه­های انباری و گرده­های گیاهی مختلف نقش بسزایی دارد. بسياري از پژوهشگران از كنه­هاي Astigmata (کنه­های انباری) به عنوان  طعمه­های مناسب براي پرورش انبوه كنه­هاي شكارگر فيتوزئيد استفاده مي­كنند (2). کنه­های انباری مانندCarpoglyphus lactis (13)،Tyrophagus putrescentiae  (3، 40)، Lepidoglyphus destructor و Glycyphagus domesticus  (5)، Austroglycyphagus lukoschusi   و Blomia tropicatis  (2) برای پرورش انبوه کنه­های شکارگر Amblyseius swirskii ،Neoseiulus indicus،Neoseiulus cucumeris  و Neoseiulus californicus  مورد استفاده قرار گرفته­اند. گرده به عنوان منبع غذایی در دسترس برای پرورش انبوه کنه­های فیتوزئید قابل استفاده است (20). استفاده از گرده­های گیاهی مختلف، برای پرورش کنه­های شکارگر، هزینه­های پرورش را کاهش می­دهد و امکان پرورش انبوه را برای بسیاری از کنه­های فیتوزئید فراهم می­آورد (24، 25، 36). گرده خرما و گرده گردو برای پرورش کنه شکارگرN. californicus   (31) گرده ذرت و خرما برای کنهN. barkeri   (30)، گرده کرچک و گرده ذرت برای Amblyseius swirskii  (12)، گرده بادام برای کنه شکارگرN. californicus  (17) و گرده گیاه لوئی Typha angustifolia  برای کنهN. californicus  (26) به عنوان غذای مکمل مناسب بوده است. 

در پژوهش حاضر برای تعیین بهترین روش پرورش کنه شکارگر N. barkeri از سه گونه کنه انباری و دو گرده گیاهی استفاده شد. به منظور بررسی امکان پرورش انبوه این شکارگر، ظروف پرورش، نوع و میزان شکار در دسترس مورد مقایسه قرار گرفت. هدف از این پژوهش تعیین بهترین روش جهت پرورش و تولید این کنه شکارگر است.

مواد و روش­ها

 پرورش کنه­های انباري: از سه گونه کنه­ی Tyrophagus putrescentiae ،Tyrolichus casei  و Rhizoglyphus robini   (Astigmata: Acaridae)  به عنوان شکار استفاده شد. این کنه­ها از انبارهای غلات استان تهران در سال 1399 جمع­آوری شد و توسط خانم دکتر اردشیر در موسسه تحقیقات گیاه­پزشکی کشور شناسایی و تایید گونه شد. براي پرورش کنه انباري از سبوس گندم مطابق روش ژانگ و همکاران (2007) استفاده شد (42). در ظرف پرورش با ابعاد 40 × 25 سانتي­متر (ارتفاع 10 سانتي­متر) سبوس گندم (10 گرم) و گرده ذرت به همراه غلاف نگهدارنده (سه گرم) و در حدود 5/0 گرم مخمر جو قرار داده شد، گونه­های مختلف به صورت جداگانه در ظروف قرار گرفت و هر سه روز یکبار سبوس گندم، گرده ذرت و مخمر جو به اندازه­های ذکر شده به ظروف پرورش اضافه شد. هر سه روز یکبار ظروف پرورش با بینوکلار مورد بررسی قرار گرفت و تعداد کنه در هر گرم از مواد داخل ظروف مقایسه و بررسی شد. ظروف پرورش کنه­های انباری در ژرمیناتوری با دماي 1 ± 27 درجه سلسيوس و رطوبت 5 ± 70 درصد و 16 ساعت روشنايي و 8 ساعت تاريکي نگهداری شد.

پرورش کنه شکارگر: براي پرورش انبوه جمعيت جمع­آوري شده کنه شکارگر N. barkeri   (جمع­آوری شده از مزارع خیار شهرستان خرم­آباد استان لرستان) از ظروفي به ابعاد40 × 25 سانتي­متري و ارتفاع 30 سانتي­متري در دماي 1± 27 درجه سلسيوس و رطوبت 5 ± 60 درصد و 16 ساعت روشنايي و 8 ساعت تاريکي استفاده شد. شناسایی گونه توسط کلید شناسایی فرجی و همکاران (2007)  در موسسه تحقیقات گیاه­پزشکی کشور صورت گرفت (8). براي پرورش اين کنه شکارگر از يک صفحه طلق پلاستيکي به ابعاد 15× 12 سانتی­متری روي يک اسفنج اشباع از آب درون ظرف پلاستيکي (ظروف دردار با درب مشبک) پر از آب استفاده شد. براي جلوگيري از فرار کنه­ها نوارهاي از دستمال کاغذي مرطوب در حاشيه اين صفحات پلاستيکي (طلق) قرار گرفت، به نحوي که يک طرف آن در آب ظرف پلاستيکي فرو رفته و با مکش رطوبت، آب مورد نياز کنه­ها را فراهم و همين طور از فرار آنها جلوگيري شد. براي پرورش کنه شکارگر از مراحل مختلف زيستي کنه Tyrophagus و گرده ذرت استفاده شد. کنه Tyrophagus به همراه سبوس گندم، گرده ذرت و مخمر از ظروف پرورش کنه انباری هر سه روز یکبار جدا سازی و به ظرف پرورش کنه شکارگر منتقل     می­شد. در مورد هر آزمون حداقل سه نسل با رژیم غذایی مورد بررسی، کنه شکارگر پرورش داده شد.

جمع­آوری و نگهداری گرده­ها: در این پژوهش از گرده ذرت و خرما به دلیل سادگی تهیه و ارزانی آن استفاده شده است. گرده ذرت از مزارع بخش اصلاح بذر کرج و گرده خرما از استان کرمان (شهر بم)    جمع­آوری شد و به یخچال با دمای 5 درجه سلسیوس به آزمايشگاه منتقل شد و برای آزمون­های مختلف مورد استفاده قرار گرفت. زمان برداشت گرده این گیاهان اوائل بهار بود. گرده­ها بعد از جمع­آوری کاملا خشک و سپس به یخچال منتقل شد.

 آزمون­ها: در این پژوهش به منظور امکان پرورش انبوه این شکارگر بومی، در ابتدا به بررسی جیره غذایی این کنه شکارگر پرداخته شد و سه گونه کنه انباری به عنوان شکار برای تغذیه گروهی این شکارگر مقایسه شد. گرده ذرت و گرده خرما هم برای پرورش این کنه استفاده شد و مقدار استفاده از این موارد در آزمون­های جداگانه مقایسه شدند و در نهایت ابعاد ظروف پرورش مورد بررسی قرار گرفت. تعداد کنه­های پرورش یافته بعد از یک، دو، سه و چهار هفته بررسی و مقایسه شد.

براي بررسي جيره غذايي از طعمه­هاي جايگزين مانند سه گونه کنه انباری، دو نوع گرده گیاهی شامل گرده ذرت و خرما استفاده شد. در آزمون­های جداگانه مقدار سبوس وگرده گیاهی با نسبت­های مختلف در ظروف پرورش قرار گرفت و تعداد کنه در هر ظرف ماده غذايي بعد از یک، دو، سه و چهار هفته مقایسه شدند.

آزمون 1- در هر ظرف پرورش سه جفت کنه شکارگر منتقل شد و به هر ظرف پنج گرم سبوس گندم (سبوس گندم مورد استفاده در هر گرم آن 50 کنه انباري فعال (همه مراحل زيستي به غير تخم) وجود داشته باشد) به همراه یک گرم گرده ذرت یا یک گرم گرده خرما هر سه روز يکبار به صورت جداگانه اضافه شد. در ظرف شاهد هم گرده گیاهی اضافه نشد. اين آزمون براي هر يک از تيمارها هشت بار تکرار شد. تعداد کنه در هر ظرف ماده غذايي بعد از یک، دو، سه و چهار هفته شمارش شد.

آزمون 2- به هر ظرف پرورش سه جفت کنه شکارگر منتقل شد و سبوس گندم (سبوس گندم مورد استفاده در هر گرم آن 50 کنه انباري فعال (سه گونه انباری T. putrescentiae، T. casei  و R. robini به مقدار پنج گرم به همراه یک گرم گرده ذرت هر سه روز يکبار به صورت جداگانه اضافه شد. اين آزمون براي هر يک از تيمارها حداقل هشت بار تکرار شد. تعداد کنه در هر ظرف ماده غذايي بعد از یک، دو، سه و چهار هفته شمارش شد.

 آزمون3-به هر ظرف پرورش سه جفت کنه شکارگر منتقل شد و سبوس گندم (سبوس گندم مورد استفاده در هر گرم آن 50 کنه انباري فعال T. putrescentiae که همه مراحل زيستي به غير تخم وجود داشته باشد) به مقدار پنج، هفت و 10 گرم به همراه یک گرم گرده ذرت هر سه روز يکبار به صورت جداگانه اضافه شد. اين آزمون براي هر يک از تيمارها حداقل هشت بار تکرار شد. تعداد کنه در هر ظرف ماده غذايي بعد از یک، دو، سه و چهار هفته شمارش شد.

آزمون 4- در هر ظرف پرورش سه جفت کنه شکارگر قرار گرفت و به هر ظرف پنج گرم سبوس گندم (سبوس گندم مورد استفاده در هر گرم آن 50 کنه انباري فعال (همه مراحل زيستي به غير تخم) وجود داشته باشد) به همراه یک، دو و سه گرم گرده ذرت هر سه روز يکبار به صورت جداگانه اضافه شد. اين آزمون براي هر يک از تيمارها هشت بار تکرار شد. تعداد کنه در هر ظرف ماده غذايي بعد از یک، دو، سه و چهار هفته شمارش شد.

آزمون 5- سه نوع ظرف پلاستیکی پرورش با ابعاد کوچک 14 × 8 سانتي­متر (ارتفاع 3 سانتي­متر)، متوسط 19 × 14 سانتي­متر (ارتفاع 6 سانتي­متر) و بزرگ 40 × 25 سانتي­متر (ارتفاع 10 سانتي­متر) براي پرورش کنه شکارگر مورد مقايسه قرار گرفت. طلق­هاي پلاستيکي به ترتیب با ابعاد  7 × 5 ، 12 × 9 و 15 × 12 سانتی­متر روي اسفنج مرطوب که به حالت جزيره در داخل آب قرار گرفته، به عنوان ظروف پرورش مورد استفاده قرار گرفت. در هر ظرف پرورش سه جفت کنه شکارگر N. barkeri   دو روزه منتقل شد و به هر ظرف در تيمارهاي مختلف هر سه روز يکبار حدود پنج گرم از ماده غذايي که شامل سبوس گندم به همراه کنه انباري Tyrophagus است، اضافه شد. سبوس گندم مورد استفاده در هر گرم آن حداقل 50 کنه انباري فعال (همه مراحل زيستي به غير تخم) وجود داشت، براي تيمار مورد استفاده قرار گرفت. به هر ظرف پرورش هم یک گرم گرده ذرت اضافه شد. ظروف در اتاقک پرورش با دماي 1 ± 27 درجه سلسيوس و رطوبت 60 درصد و دوره روشنايي 16 ساعت روشنايي و 8 ساعت تاريکي قرار گرفت. بعد از یک، دو، سه و چهار هفته تعداد کنه شکارگر در هر گرم ماده غذايي در زير بينوکلر مورد بررسي و شمارش شد. اين آزمون براي هر تيمار حداقل هشت بار تکرار شد. 

 تجزیه و تحلیل آماری: برای تجزیه و تحلیل داده­ها از طرح بلوک­های کاملا تصادفی استفاده شد. تمامی آزمون­ها هشت بار تکرار شد. تعداد کنه با نرم­افزار SPSS 26  تجزيه آماري شد (33). برای مقایسه میانگین­ها از آزمون توکی استفاده شد.   

 

 

نتایج

در آزمون 1 میانگین تعداد افراد در صورت استفاده از گرده ذرت و گرده خرما و عدم استفاده از گرده نشان می­دهد که اختلاف در تیمارهای مختلف با شاهد و با یکدیگر مشاهده شده است (جدول 1). در تمامی شمارش­ها بیشترین تعداد مربوط به ظروف حاوی دانه گرده ذرت است و تعداد کنه­ها در صورت استفاده از گرده خرما با تعداد کنه­ها در ظروف بدون گرده اختلاف معنی­داری را نشان می­دهد. در شمارش­های متوالی تعداد کنه­ها در صورت تغذیه با گرده ذرت از 62/6 در شمارش اول به 37/9 در شمارش دوم، 12/12 در شمارش سوم و در هفته چهارم به 75/16 رسیده است (شکل 1). در مورد استفاده از گرده خرما هم در شمارش­های متوالی به ترتیب 87/4، 62/6، 27/7 و 5 مشاهده شد که تعداد کنه­ها در ظروف، کاهش مشاهده شده است. در صورت عدم استفاده از گرده تعداد کنه­ها کاهش یافته است. در شمارش اول تا چهارم به ترتیب 87/4، 5، 2 و صفر گزارش شد.  جدول 2 میانگین تعداد کنه­های شکارگر شمارش شده در صورت تغذیه از مراحل زیستی کنه­های T. putrescentiae ،T. casei  و R. robini را نشان می­دهد (آزمون 2). در شمارش­های مختلف اختلاف معنی­داری مشاهده شد .در شمارش اول تعداد افراد شمارش شده در کلنی حاوی R. robini بیشتر بوده است (12/8 فرد) و در شمارش­های دوم، سوم و چهارم تعداد افراد در کلنی­های حاوی T. putrescentiae بیشتر است (به ترتیب 75/10، 75/14 و 12/17 فرد) و در شمارش­های سوم و چهارم تعداد افراد در کلنی حاوی  T. casei کمتر از سایر تیمارها است (50/7 و 12/4 فرد). تعداد افراد در شمارش­های متوالی در شکل 2 به صورت نمودار مشخص شده است که در دو کلنی حاوی R. robini و T. putrescentiae ، تعداد به صورت افزایشی بوده است، به طوری که در کلنی حاوی  T. putrescentiae تعداد افراد از 37/8 به 12/17 فرد رسیده است. در مورد کلنی حاوی T. casei تعداد کاهشی است و از 75/6 به 12/4 رسیده است. در آزمون 3 میانگین تعداد کنه­های N. barkeri   در صورت استفاده از مقادیر مختلف سبوس گندم حاوی کنه انباری T. putrescentiae  در شمارش اول، دوم و سوم اختلاف معنی­داری نشان نداده است. اما در شمارش چهارم اختلاف معنی­داری مشاهده شده و در صورت استفاده از مقدار بیشتر سبوس، تعداد   کنه­های شمارش شده (14/16) کمتر از تعداد کنه شمارش­شده در صورت استفاده از مقدار کمتر (7 و 5 گرم به ترتیب 20 و 75/19 کنه) بوده است (جدول 3). تعداد کنه­ها در شمارش­های مختلف افزایش را نشان داد. به ترتیب تعداد کنه در شمارش اول تا چهارم در صورت استفاده از پنج گرم سبوس حاوی کنه انباری از 5/10 به 75/19، استفاده از هفت گرم سبوس از 25/11 به 20 کنه و در صورت استفاده از 10 گرم سبوس از 25/9 به 14/16 کنه افزایش داشته است (شکل 3). تاثیر مقادیر مختلف گرده ذرت روی تعداد افراد کنه شکارگر در جدول 4 نشان داده شده است که در همه شمارش­ها اختلاف معنی­داری مشاهده نشد در شکل 4 تعداد افراد در شمارش­های مختلف در کلنی حاوی مقادیر مختلف گرده ذرت است. در آزمون 5 در همه تیمارها تعداد افراد در شمارش­های متوالی روند افزایشی مشاهده شده است، به طوری که در شمارش اول تا چهارم در صورت استفاده هر سه روز یکبار از یک گرم گرده ذرت تعداد کنه به ترتیب 62/6 (شمارش اول)، 37/9 (شمارش دوم)، 12/12 (شمارش سوم) و 75/16 (شمارش چهارم) بود. در صورت استفاده از سه گرم گرده ذرت هم تعداد کنه به ترتیب از شمارش اول تا چهارم به ترتیب 37/6، 0/10، 5/10 و 25/11 بوده است.  در آزمون 5 میانگین تعداد کنه­های شکارگر در ظروف با ابعاد مختلف با یکدیگر اختلاف معنی­داری را نشان می­دهد. میانگین­های تعداد کنه­ها در ظروف بزرگتر به طور معنی­داری بیشتر از میانگین تعداد شکارگر­ها در ظروف کوچکتر است. در شمارش دوم، سوم و چهارم هم اختلاف مشاهده می­شود (جدول 5). در شمارش­های متوالی تعداد افراد شمارش شده به تدریج بیشتر می­شود (شکل 5)، به طوری که در هفته چهارم تعداد کنه­های شمارش شده به ترتیب در ظروف بزرگ، متوسط و کوچک 75/19، 87/17 و 50/13 فرد بوده است.

 

 

جدول 1- ميانگين (± خطای معیار) تعداد کنه­­های شكارگرNeoseiulus barkeri  در صورت تغذیه با گرده­های خرما و ذرت

P	df	F	کنترل	گرده خرما	گرده ذرت	شمارش/هفته
008/0	2/21	15/6	c 37/0 ± 00/4	b 69/0 ± 87/4	a 49/0 ± 62/6	شمارش اول (هفته اول)
001/0	2/21	51/16	c 65/0 ± 00/5	b 49/0 ± 62/6	a 46/0 ± 37/9	شمارش دوم (هفته دوم)
001/0	2/21	48/32	c 65/0 ± 00/2	b 08/1 ± 37/7	a 83/0 ± 12/12	شمارش سوم (هفته سوم)
001/0	2/21	66/152	c 12/0 ± 12/0	b 10/1 ± 0/5	a 45/0 ± 75/16	شمارش چهارم (هفته­ چهارم)

میانگین­های یک سطر که دارای حروف متفاوت هستند بر اساس آزمو توکی در سطح 5 درصد اختلاف معنی­دار دارند.

 

 

 

 

 

 

جدول 2- ميانگين (± خطای معیار) تعداد کنه­­های شكارگرNeoseiulus barkeri  در صورت تغذیه با کنه­های انباری

P	df	F	Tyrophagus putrescentiae	Tyrolichus casei	Rhizoglyphus robini	شمارش/هفته
040/0	2/21	54/3	c 37/0 ± 37/8	a 42/0 ± 25/6	a 39/0 ± 12/8	شمارش اول (هفته اول)
001/0	2/21	99/19	a 25/0 ± 75/10	b56/0 ± 37/7	b26/0 ± 37/8	شمارش دوم (هفته دوم)
001/0	2/21	74/21	a 97/0 ± 75/14	c 86/0 ± 50/7	b 37/0 ± 00/12	شمارش سوم (هفته سوم)
001/0	2/21	38/12	a 08/3 ± 12/17	c 72/0 ± 12/4	a 45/0 ± 75/16	شمارش چهارم (هفته­ چهارم)

 

 

جدول 3- ميانگين (± خطای معیار) تعداد کنه­ها­ی شكارگرNeoseiulus barkeri  تغذیه شده با مقادیر متفاوت سبوس گندم حاوی کنهTyrophagus putrescentiae  

P	df	F	10 گرم	7 گرم	5 گرم	شمارش/هفته
250/0	2/21	46/1	a 41/0 ± 25/9	a 17/1 ± 25/11	a 73/0 ± 50/10	شمارش اول (هفته اول)
060/0	2/21	12/3	a 73/0 ± 62/14	a 59/0 ± 37/12	a 59/0 ± 75/13	شمارش دوم (هفته دوم)
670/0	2/21	41/0	a 44/0 ± 78/15	a 84/0 ± 37/15	a 84/0 ± 37/16	شمارش سوم (هفته سوم)
005/0	2/21	74/6	b 58/0 ± 14/16	a 14/1 ± 00/20	a 88/0 ± 75/19	شمارش چهارم (هفته­ چهارم)

 

جدول 4- ميانگين (± خطای معیار) تعداد کنه­­های شكارگرNeoseiulus barkeri  تغذیه شده با مقادیر متفاوت گرده ذرت

P	df	F	3 گرم	2 گرم	1 گرم	شمارش/هفته
849/0	2/21	164/0	a 49/0 ± 37/6	a 42/0 ± 25/6	a 49/0 ± 62/6	شمارش اول (هفته اول)
278/0	2/21	76/0	a 89/0 ± 00/10	a 26/0 ± 62/9	a 46/0 ± 37/9	شمارش دوم (هفته دوم)
585/0	2/21	56/0	a 26/1 ± 50/10	a 11/1 ± 00/11	a 83/0 ± 12/12	شمارش سوم (هفته سوم)
09/0	2/21	93/2	a 36/0 ± 25/11	a 67/1 ± 72/12	a 45/0 ± 75/16	شمارش چهارم (هفته­ چهارم)

 

 

جدول 5- ميانگين (± خطای معیار) تعداد کنه­­های شكارگرNeoseiulus barkeri  در ظروف پرورش با ابعاد مختلف

P	df	F	ظرف بزرگ	ظرف متوسط	ظرف کوچک	شمارش/هفته
001/0	2/21	82/13	a 73/0 ± 50/10	b 42/0 ± 00/9	c 22/1 ± 37/4	شمارش اول (هفته اول)
001/0	2/21	27/38	a 59/0 ± 75/13	b 22/0 ± 87/10	c 00/2 ± 00/7	شمارش دوم (هفته دوم)
010/0	2/21	46/5	a 74/0 ± 37/16	b 86/0 ± 75/12	bc 68/1 ± 87/10	شمارش سوم (هفته سوم)
001/0	2/21	27/9	a 88/0 ± 75/19	b 32/1 ± 87/17	c 86/0 ± 50/13	شمارش چهارم (هفته­ چهارم)

 

 

 

شکل 1- روند افزایش جمعیت کنه شکارگر Neoseiulus barkeri  شمارش شده در صورت تغذیه با گرده­های خرما، ذرت و شاهد (فاقد گرده) در هفته­های متوالی

 

شکل 2- روند افزایش جمعیت کنه شکارگر Neoseiulus barkeri  در صورت تغذیه با Tyrophagus putrescentiae ،Tyrolichus casei  وRhizoglyphus robini  در هفته­های متوالی

 

شکل 3- روند افزایش جمعیت کنه شکارگر Neoseiulus barkeri  در صورت تغذیه با مقادیر متفاوت سبوس گندم در هفته­های متوالی

 

شکل 4- روند افزایش جمعیت کنه شکارگر Neoseiulus barkeri  در صورت تغذیه با مقادیر متفاوت گرده ذرت در هفته­های متوالی

    

شکل 5- روند افزایش جمعیت کنه شکارگر Neoseiulus barkeri در ظروف پرورش در هفته­های متوالی

 

بحث

 

کنه شکارگرN. Barkeri را می­توان با روش­های اقتصادی مانند استفاده از کنه­های انباری و گرده گیاهان به صورت جمعی پرورش داد. استفاده از گرده­های گیاهی و کنه­های انباری برای پرورش کنه­های شکارگر فیتوزئید هزینه­های پرورش را کاهش می­دهد. کنه­ی شکارگر مورد بررسی در این پژوهش تنها با استفاده از کنه انباری و گرده پرورش داده شد که از نظر هزینه­های پرورش، اقتصادی­تر خواهد بود. ظروف پرورش مورد استفاده در این پژوهش در سه اندازه مورد بررسی قرار گرفت که نتایج نشان داد که ظروف بزرگتر با ابعاد10×40×25 برای پرورش جمعی کنه­ی شکارگر بهتر است که دلیل آن ممکن است شکارگری درون گروهی کمتر باشد. بستر مورد استفاده در این پژوهش بستر پلاستیکی بوده است که به دلیل استفاده از گرده در رژیم غذایی کنه­ی شکارگر مناسب­تر به نظر        می­رسد. شيردل و همکاران براي پرورش دو گونه شكارگر  Typhlodromus kettanehi  و  Euseius finlandicus   از دو نوع بستر برگي و مصنوعي استفاده کردند .بستر مصنوعي از جنس پلاستيك سياه رنگ به ضخامت 1/0 سانتي­متر بود و داخل آن لايه پنبه­اي اشباع شده از آب قرار داده شد. رشته­هایي از پنبه به شكل نخ و اشباع از آب به ضخامت حدود 4/0    سانتي­متر دور تا دور بسترهاي برگي قرار داده و براي تغذيه كنه­ها از مخلوط كنه تارتن دو لكه­اي و گرده بادام استفاده کرد (34). اولین بار Overmeer (1985) برای پرورش کنه­های شکارگر فیتوزئید از دستمال­های مرطوب در اطراف اسفنج­های مرطوب استفاده کرده است (18). در پژوهش حاضر هم از این روش برای جلوگیری از فرار کنه­های شکارگر و شکار استفاده شده است. بهترین گزینه برای پرورش انبوه کنه­ی شکارگرN. Californicus ، بسترهای حاوی آگار بود که با تغذیه کنه شکارگر از کنه انباری T. putrescentiae روی این بستر، طول عمر، زنده­مانی و تخم­ریزی کنه­ی شکارگر نسبت به سایر تیمارها بیشتر شده است. بستر مصنوعی (طلق) نیز تا حدودی شرایط مناسبی برای کنه­ی شکارگر فراهم کرد. دوام بسترهای مصنوعی نسبت به سایر بسترها از جمله بستر حاوی آگار و یا بستر گیاهی بیشتر است و در ضمن از نظر اقتصادی هم ارزان­تر است و استفاده از آن صرفه اقتصادی دارد (31). بسياري از پژوهشگران از كنه­هاي Astigmata  به عنوان ميزبان­هاي مناسب براي پرورش انبوه كنه­هاي شكارگر فيتوزئيد استفاده مي­كنند (2). سان و همکاران (2020) برای پرورش بهینه کنه شکارگرA. swirskii   از ظروف پلاستیکی با تهویه مناسب همراه با کنه انباریC. lactis   استفاده کردند(32). بلال و همکاران (2021) از ظروف پلاستیکی حاوی سبوس جو به علاوه مراحل مختلف زیستی کنه انباری T. putrescentiae برای پرورش کنه شکارگرNeoseiulus indicus  استفاده کردند (3). حسینی نیا و بیات برای پرورش A. swriskii  از مراحل مختلف زیستی کنه C. lactis  استفاده کردند (14). در بین سه گونه کنه انباری R. robini، T. putrescentiae  و T. casei استفاده شده به عنوان شکار در این پژوهش، کنه انباری T. putrescentiae  بهتر از دو گونه دیگر بوده است و مواد غذایی بهتری برای کنه شکارگر فراهم کرده است، گرچه در صورت تغذیه از دو گونه انباری دیگر، جمعیت کنه شکارگر در طول زمان افزایش نشان داد. کنه­های انباری به دلیل آسانی پرورش، گزینه مناسبی برای پرورش انبوه کنه­های فیتوزئید محسوب می­شوند. برای پرورش کنه انباری در پژوهش حاضر از سبوس گندم و مخمر جو استفاده شد و سبوسی که در هر گرم آن 50 عدد مراحل مختلف زیستی کنه T. putrescentiae بود، به عنوان مقیاسی در آزمون­ها استفاده شده است. در پژوهش دیگری مشخص شده است که استفاده از پوره و بالغ کنه انباری Tyrophagus برای پرورش کنه N. califrnicus مناسب­تر است و به دلیل اقتصادی­تر بودن و به صرفه بودن کنه­ی انباری استفاده از آنها توصیه شده است (31). مقادیر مختلف سبوس بر تعداد کنه شکارگر در ظروف پرورش تاثیری نداشته است. از دلایل آن می­توان به افزایش تعداد شکار به شکارگر در واحد سطح ظرف اشاره کرد که روی پرورش و ازدیاد تعداد کنه شکارگر در واحد سطح تاثیر نامطلوبی داشته است و از آن جایی این مقدار سبوس هر سه روز به ظرف پرورش اضافه می­شد و باعث افزایش سطح قارچ و باکتری در ظروف پرورش می­شد، به عنوان عوامل محدود کننده عمل می­کردند و در این پژوهش، میانگین تعداد افراد کنه­ی شکارگر در صورت تغذیه با مقادیر متفاوت سبوس گندم در هفته­های متوالی در هر چهار شمارش انجام شده، تفاوت     معنی­داری را نشان ندادند. یکی از مهمترین موانع پرورش این شکارگر، آلودگی محیط پرورش به     قارچ­های مانند گونه­های Rhizopus، Aspergillus و Penicillium است که باعث فساد محیط پرورش و به تبع مرگ کنه انباری و کنه شکارگر در محیط پرورش می­شود (14). در ارتباط با تاثير نوع و كيفيت گرده روي ويژگي­هاي زيستي كنه شكارگر N. barkeri تحقیقاتی توسط پژوهشگران مختلف صورت گرفته است (4، 10، 23، 38). در پژوهشی که در سال 2016 توسط رضائی و عسکریه انجام شده است. گرده ذرت، گرده خرما و گرده آفتابگردان به عنوان غذایی مناسب مکمل برای پرورش انبوه این شکارگر توصیه شده است (30). کنه شکارگر در صورت تغذیه انحصاری از گرده ذرت، گرده گردو و گرده خرما مراحل زیستی را تکمیل     می­کند و قادر به تخم­گذاری است (29). تغذیه طولانی­مدت با گرده­های گیاهی روی ویژگی­هایی زیستی کنه شکارگر تاثیر مطلوبی داشته است (39). اسکالیسک در سال 1981 برای اولین بار جهت پرورش انبوه کنه شکارگر N. barkeri  از کنه انباری Tyrophagus casie (Oudemans) به عنوان شکار استفاده کرد(35). تغذیه کنه شکارگرN. barkri   با کنه انباری T. putrescentiae  روی کارایی کنه شکارگر تاثیر نامطلوبی ندارد (16). در پژوهش دیگری مشخص شده است که  کنه انباری Tryreophagus n.sp شکار مناسبی برای پرورش کنه شکارگرN. barkei   و دو گونه انباری Austroglycyphagus lukoschusi  و Blomia tropicalis  برای پرورشN. californicus   مناسب است (2). سان و همکاران برای پرورش کنهA. swirski از کنه انباری C. lactis   استفاده کردند (32).    

در این پژوهش گرده ذرت برای پرورش مناسب­تر از گرده خرما بود. نتایج نشان داد کنه شکارگر N. barkeri  در صورت عدم استفاده از گرده در رژیم غذایی قادر به زیست به مدت طولانی نیست و جمعیت کنه در شمارش چهارم به 12/0 عدد رسید. استفاده از یک تا سه گرم هر سه روز یکبار در رژیم غذایی کنه شکارگر تاثیر معنی­داری نداشته است. استفاده از یک گرم به دلیل آلودگی کمتر ظروف پرورش به قارچ­های ساپروفیت مناسب­تر است، گرچه این کنه شکارگر از قارچ­های ساپروفیت هم تغذیه می­کنند. کنه شکارگر N. barkeri در صورت تغذیه از قارچ­های Aspergillus solani, Penicillium digitatum  قادر به زنده­مانی و تخم­ریزی است (21). به احتمال زیاد کنه­های شکارگر که از قارچ تغذیه کرده­اند، کارائی کمتری در گلخانه­ها جهت کنترل آفات نشان خواهد داد. در پژوهش دیگری مشخص شده است که گرده­ی گردو و خرما به دلیل وجود ترکیبات مغذی­تر برای کنه­ی شکارگرN. californicus، بهترین گزینه­ برای پرورش کنه­ی شکارگر است. استفاده از گرده­های خرما و گردو هر دو برای پرورش کنه­ی شکارگر مناسب است، ولی گرده­ی خرما به دلیل ارزان­تر بودن و جمع آوری آسان در مقدار بیشتر، برای پرورش این کنه­ی شکارگر اقتصادی­تر است (31) 

نتیجه­گیری

کنه شکارگر N. barkeri از گونه­های بومی کنه­های شکارگر فیتوزئید است که کارایی لازم را برای کنترل کنه­های آفت و تریپس­ها به ویژه در گلخانه­ها خواهد داشت. امید است که با بومی­سازی پرورش انبوه این کنه شکارگر در کشور، گام مهمی در جهت کشاورزی پایدار در شرایط گلخانه­ای برداشته شود. کنه شکارگر N. barkeri را می­توان با روش­های اقتصادی مانند استفاده از کنه­های انباری و گرده گیاهان مختلف به صورت جمعی پرورش داد. استفاده از گرده­های گیاهی مختلف برای پرورش کنه­های شکارگر، امکان پرورش انبوه را برای بسیاری از کنه­های فیتوزئید فراهم          می­آورد. در میان کنه­های انباری کنه T.putrescentiae به دلیل دامنه وسیع میزبانی، میزان تخم­ریزی بالا، پرورش اقتصادی و ارزان قیمت گزینه مناسبی است و برای پرورش کنه انباری ذکر شده، سبوس گندم، مخمر و گرده ذرت مناسب بوده است. استفاده از این رژیم غذایی هر سه روز یکبار به افزایش جمعیت کنه­های شکارگر در طول زمان کمک می­کند. 

 

تشکر و قدردانی

نگارندگان از کارکنان بخش تحقیقات جانورشناسی موسسه تحقیقات گیاهپزشکی برای کمک در انجام این پژوهش قدردانی می­کنند.

منابع

1.       Azzazy M.M. 2021. Biological performance of the predatory mite Neoseiulus barkeri: a candiadate for controlling of three mite species infesting grape trees. Vitis, 60:11-20. 

2.       Barbosa M.F.C., de Moraes G.J. 2015. Evaluation of astigmatid mite as factitious food for rearing four predaceous phytoseiid mites (Acari: Astigmatina: Phytoseiidae). Biological Control, 91:22-26. 

3.       Ballal C.R., Gupta S.K., Gupta T., Varshney, R. 2021. A simple protocol for rearing a native predatory mite Neoseiulus indicus. Current Science, 120(12):1923-1926.

4.       Bond J. 1989. Biological studies including population growth parameters of the predatory mite Amblyseius barkeri (Acarina: Phytoseiidae) at 25 °c in the laboratory. Entomophaga, 34:275-287. 

5.       Castagnoli M., Nannelli R., Tarchi F., Simoni S. 2006. Screening of astigmatid mites for mass-rearing Neoseiulus californicus (McGregor) (Acari: Phytoseiidae). Redia, 89:55-58.

6.       Daneshvar H. 1986. A few predatory ticks from Iran with the description of one genus and six new species. Applied Entomology and Phytopathology, 54:55-73. (In Persian).

7.       Fan Y., Petitt F.L. 1994. Biological control of broad mite, Polyphagotarsonemus latus (Banks), by Neoseiulus barkeri Hughes on pepper. Biological Control, 4:390-395. 

8.       Faraji F., Hajizadeh J., Ueckermann E., Kamali K., McMurtry J. 2007. The new record for Iranian Phytoseiid mites with synonymy and keys to the species of Typhloseiulus Chant and McMurtry and Phytoseiidae in Iran (Acari: Mesostigmata). International Journal of Acarology, 33(3): 231-239.

9.       Elhalawang A.S., Abo-shnaf R.I., Sand A.S. 2021. Release of predatory mite Neoseiulus barkeri (Acarina: Phytoseiidae) on olive seedlings in Egypt. International Journal of Acarology, 47(1):33-40. 

10.       Jafari  S., Abassi  N., Bahirae  F. 2013. Demographic parameters of Neoseiulus barkeri (Acari: Phytoseiidae) fed on Thrips tabaci (Thysanoptera: Thripidae). Persian Journal of Acarology, 2:287-296.

11.       Glockemann B. 1992. Biological control of Frankliniella occidentalis on ornamental plants using predatory mites. EPPO Bulletin, 22:397-404. 

12.       Goleva I., Zebitz C.P. 2013. Suitability of different pollen as alternative food for the predatory mite Amblyseius swirskii (Acari, Phytoseiidae). Experimental and Applied Acarology, 61(3):259-283.

13.       Hosseinina A., Mojib Z.H.G., Azimi M. H., Khanjani M. 2021. Study of demographic parameters of the predatory mite Amblyseius swirskii Athias -Henriot (Acari: Phytoseiidae) on dried fruit mite Carpoglyphus lactis Linnaeus (Acari: Astigmata) for mass rearing. Flower and Ornamental Plants, 6(1):13-28.

14.       Hosseinina A., Biaat H. 2021. Investigation of fungal infection control compounds in Amblyseius swirskii Athias-Henriot (Acari: Phytoseiidae) on the dried fruit mite Carpoglyphus lactis Linnaeus (Acari: Astigmata) for mass rearin. Technical report of Flower and Ornamental Plant Research Institute, 18 pp.

15.       Li Y.Y., Liu M.X., Zhou H.W., Tian C.B., Zhang G.H., Liu X.Q., Liu H., Wang J.J. 2017. Evaluation of Neoseiulus barkeri (Acari: Phytoseiidae) for control of Eotetranychus kankitus (Acari: Tetranychidae). Journal of Economic Entomology, 110(3):903-914. 

16.       Li Y.Y., Zhang G.H., Tian C.B., Liu M.X., Liu Y.Q., Liu H., Wang J.J. 2017. Does Long-Term Feeding on Alternative Prey Affect the Biological Performance of Neoseiulus barkeri (Acari: Phytoseiidae) on the Target Spider Mites? Journal of Economic Entomology, 110(3):915-923.

17.       Khanamani M., Fathipour Y., Talebi A., Mehrabadi M. 2017. Evaluation of different artificial diet for rearing the predatory mite Neoseiulus californicus diet –dependent life table studies. Acarologia, 57(2):407-419. 

18.       Overmeer W.P.J. 1985. Rearing and handing. In: Helle ED, Sablis MW. Spider Mites, Their Biology, Natural Enemis and Control. vol. 1B. Elsevier. Amsterdam, pp: 161-170.

19.       Messelink G.J., Van Holstein S.R. 2006. Potential for biological control of the bulb scale mite (Acari: Tarsonemidae) by predatory mites in amaryllis, Proceedings of the Netherlands Entomological Society Meeting, 17:113-118.

20.       McMurtry J.A., Scriven G.T. 1975. Population increases of Phytseiulus persimilis on different insctary feeding programs. Journal of Economic Entomology, 68:319-321.

21.       Momen F., Abdelkader M. 2010. Fungi as food source for the generalist predator Neoseiulus barkeri (Hughes) (Acari: Phytoseiidae). Acta Phytopathologica et Entomologica Hungarica, 45(2):401-409.

22.       Moraes G.J. McMurtry J.A., Denmark H.A. Campos C.B. 2004. A revised catalog of family Phytoseiidae. Zootaxa, 1(434):1-494.

23.       Negm M.W., Alatawi F.J., Aldryhim, Y.N. 2014. Biology, predation and life table of Cydnoseius negevi and Neoseiulus barkeri (Acari: Phytoseiidae) on the old world date mite Oligonychus afrasiaticus (Acari: Tetranychidae). Journal of Insect Science, 14(1):177.

24.       Nomikou M., Janssen A., Sabelis M.W. 2003. Phytoseiid predators of whiteflies feed and reproduce on non- prey food source. Experimental and Applied Acarology, 31:15-26. 

25.       Tanigoshi L.K. 1982. Advances in knowledge of the biology of the Phytoseiidae.1-22. In: Gerson, U., Smiley, R.L., Ochoa, R. Mites (Acari) for pest control. Blackwell Science Ltd. 539 pp.

26.       Pascua M.S., Rocca M., Gerco N.M., De Clercq P. 2020. Typha angustifolia L. pollen as an alternative food for the predatory mite Neoseiulus californicus (McGregor) (Acari: Phytoseiidae). Systematic and Applied Acarology, 25(1): 51-62.

27.       Rahmani H., Kamali K., Faraji F. 2010. Predatory mite fauna of Phytoseiidae of northwest Iran (Acari: Mesostigmata). Turkish Journal of Zoology, 34:497-508.

28.       Rezaie M. 2008. Faunistic survey of the Mesostigmatic mites (Acari) in Kermanshah province. 15th National and 3rd International of Biology, University of Tehran. pp: 134.

29.       Rezaie M. 2019. Suitability of different plant pollens as supplementary food source and natural prey for predatory mite, Neoseiulus barkeri Hughes (Acari: Phytoseiidae). Plant Protection, 41(4):77-90.

30.        Rezaie M., Askarieh S. 2016. ­Effect of different pollen grains on life table parameters of Neoseiulus barkeri (Acari: Phytoseiidae). Persian Journal of Acarology, 5(3):239-253.

31.       Rezaie M., JavanNezhad R. 2019. The effect of different factors on mass rearing of predatory mite Neoseiulus californicus. Journal of Applied Researches in Plant Protection. 7(1):85-97. (In Persian)

32.       San P.P., Tuda M., Nakahira K. 2020. Optimal rearing medium for the population growth of the predatory mite, Amblyseius swirskii (Athias-Henriot) (Acari: Phytoseiidae). Egypt Journal of Bioiogical Pest Control, 30:130.

33.       SPSS Inc. 2012. IBM SPSS Statistics for Windows, version 21.0. Armonk, NY: IBM Crop, 2012.

34.       Shirdel D., Kamali K., Ostevan H., Arbabi M. 2002. Comparison of two predatory mite rearing methods Eseius finlandicus, Typhlodromus kettanehi (Acari: Phytoseiidae). Applied Entomology and Phytopathology, 70(2):101-119. (In Persian)

35.       Schliesske J. 1981. Ueber die technik der massenanzucht von raubmilben (Acari: Phytoseiidae) unter kontrollierten bedingungen. Mededelingen Van De Faculteit Landbouwwetenschappen Rijksuniversiteit, 46(2):511-517.

36.       Van Rijn P.C., Tanigoshi L.K. 1999. Pollen as Food for the Predatory Mites Iphiseius Degenerans and Neoseiulus Cucumeris (Acari: Phytoseiidae): Dietary Range and Life History. Experimental and Applied Acarology, 23:785-802. 

37.       Wu S., Gao Y., Xu X., Wang E. 2014. Evaluation of Stratioloelaos scimitus and Neoseiulus barkeri for biological control of thrips on greenhouse cucumber. Biocontrol Science and Technology, 24(10):1110-1121.

38.       Xia B., Zou Z., Li P., Lin P. 2012. Effect of temperature on development and reproduction of Neoseiulus barkeri (Acari: Phytoseiidae) fed on Aleuroglyphus ovatus. Experimental and Applied Acarology, 56: 33-41.

39.       Yazdanpanah S., Fathipour Y., Riahi E., Zalucki P. 2022. Cost-efective and efcient factitious prey for mass production of Neoseiulus cucumeris (Acari: Phytoseiidae): assessing its quality compared with natural prey. Egyptian Journal of Biological Pest Control, 32:16.

40.       Yazdanpanah S., Fathipour Y., Riahi E., Zalucki P. 2022. Pollen alone or a mixture of pollen types? Assessing their suitability for mass rearing of Neoseiulus cucumeris (Acari: Phytoseiidae) over 20 generations. Journal of Insect Science, 22(4):1-7.

41.       Yue B., Tsai J.H. 1996. Development, survivorship and reproduction of Amblyseius largoensis (Acari: Phytoseiidae) on selected plant pollens and temperatures. Environmental Entomology, 125:488-494.

42.       Zhang B.X., Li D.S., Feng L., Huang S.H. 2007. Research progress of mass production and release technologies of predatory mites. Chinese Journal of Biological Control, 23:279-283.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Rearing of Predatory Mite, Neoseiulus barkeri (Acari: Phytoseiidae) with Different Alternative Prey

 

Maryam Rezaie*, Fariba Ardeshir

 

Zoology Research Department, Iranian Research Institute of Plant Protection, Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO), Tehran, Iran

Corresponding Author Email: [e-mail]

 

Abstract

The predatory mite (Acari: Phytoseiidae) Neoseiulus barkeri is one of the native predator of the country. In order to investigate the rearing methods of the predatory mite, different diets including different biological stages of three storage mite species Tyrophagus putrescentiae, Tyrolichus casei and (Acari: Acaridae) Rhizoglyphus robini and different plant pollens (corn and date pollen) were used in rearing containers on wet sponge. Storage mites fed with wheat bran, yeast and corn pollen. The number of predatory mites counted one, two, three and four weeks later. It was more suitable to use larger containers for predatory rearing. Among the three prey species used, the storage mite T. putrescentiae provided better food for the predatory mite. Thus, in the fourth count, the number of predatory mite reached 17.12. Corn pollen is the best option for predatory mites due to the presence of compounds that are more nutritious and the simplicity of its preparation, increasing the amount of pollen or bran containing storage mites did not affect the increase of predatory mites. In the rearing of this predator, T. putrescentia recommended with wheat bran, yeast and corn pollen.

 

 

 Key words: Predator, native, rearing method, storage mite and pollen.

 

12

 

---