تاثیر یک دوره تمرین هوازی-مقاومتی بر سطوح پلاسمایی نروگلین 1 و اینترلوکین 6 در بیماران بایپس عروق کرونری
محورهای موضوعی : فصلنامه زیست شناسی جانوری
امین زاهدی انارکی
1
,
رامبد خواجه ای
2
,
امیر رشیدلمیر
3
,
آمنه برجسته
4
1 - گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران
2 - گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران
3 - گروه بیوشیمی و متابولیسم ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
4 - گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران
کلید واژه: تمرینات هوازی, مقاومتی, نروگلین1, اینترلوکین6, بایپس عروق کرونری,
چکیده مقاله :
بیماری سرخرگ کرونری در حال حاضر یکی از علل ناتوانی و مرگ ومیر در سراسر جهان است. هدف از پژوهش حاضر اثر هشت هفته تمرینات هوازی- مقاومتی بر نروگلین1 و اینترلوکین6 در بیماران بای پس عروق گرونری بود. روش پژوهش حاضر نیمه تجربی و با طرح پیش آزمون- پس آزمون بود. جامعه آماری کلیه بیماران بای پس عروق کونری شهر مشهد بودند. در مطالعه حاضرنمونه پژوهشی شامل24 مرد میانسال با دامنه سنی 75/3 ± 73/56 (سال)، قد 03/0 ± 58/1 (متر)، وزن 54/5 ± 11/68 (کیلوگرم)، شاخص توده بدن 47/2 ± 18/27 (کیلوگرم/مترمربع) و سابقه ی بیماری 75/8 ± 20/25 (ماه) پس ازعمل بای پس عروق کرونر تشکیل شده بود. براساس معیارهای ورود به تحقیق، در دو گروه دوازده تایی تجربی و کنترل قرارگرفتند. داده ها با استفاده از آزمون تی مستقل و تی همبسته در سطح معنی داری 05/0≥p و نرم افزار SPSS نسخه 21 تحلیل شدند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که هشت هفته تمرینات هوازی-مقاومتی سبب افزایش نروگلین1 (001/0= p)، و کاهش غیرمعنادار اینترلوکین6 در گروه تمرین ترکیبی نسبت به گروه کنترل شد (061/0= p). همچنین بر اساس نتایج آماری آزمون تی همبسته، افزایش معنی دار نروگلین1(001/0=p )، و کاهش غیر معنی دار اینترلوکین6 در گروه تمرین ترکیبی در پس آزمون نسبت به پیش آزمون مشاهده شد. (889/0=p ) که این تغییرات در گروه کنترل معنی دار نبود (331/0=p ، 789/0=p ). داده های پژوهش حاضر نشان داد تمرینات هوازی- مقاومتی با افزایش فاکتورهای مورد بررسی می تواند به بهبود وضعیت بیماران بای پس عروق کرونری کمک کند.
Coronary artery disease is currently one of the leading causes of disability and death worldwide. The present study aims at investigating the effect of eight weeks aerobic-resistance training on neuroglin-1 and interleukin-6 in patients with coronary artery bypass grafting. The research method was quasi-experimental and pre-test-post-test. The statistical population was all patients with coronary artery bypass grafting in Mashhad. Height 1.58 ± 0.03 (m), weight 68.11 ± 5.54 (kg), body mass index 27.18 ± 2.47 (2 kg / m2) and disease history 8.75 ± 25/20 (month) was formed after coronary artery bypass surgery. According to the inclusion criteria, they were divided into experimental (12) and control (12) groups. Data was analyzed using independent t-test and paired t-test at the significance level of P≥0.05 and SPSS software version 21. The results of the present study showed that eight weeks aerobic-resistance training increases neuroglin1 (P = 0.001) and insignificantly decreases interleukin 6 in the combination training group compared with the control group (P = 0.061). Statistical results of t-correlated t-test showed a significant increase in neuroglin1 (P = 0.001) and a non-significant decrease in interleukin 6 in the post-test combination test group compared with the pretest (P = 0.889). These changes were not significant in the control group (P = 0.331, P = 0.789. The data of the present study showed that aerobic-resistance training can improve the condition of patients with coronary artery bypass graft by increasing the studied factors.
_||_